شهدای ایران:دختر ۱۵ساله اي که در پي دوستي خياباني گرفتار آدم‌ربايان شده و پس از ۱۰روز شکنجه و آزار و اذيت با کمک يک پيرزن از چنگ خلافکاران گريخته بود، در حالي که اشک مي ريخت به مشاور کلانتري شانديز گفت: پس از آن که پدرو مادرم به خاطر اختلافات خانوادگي از يکديگر جدا شدند، هرکدام از آن ها دوباره ازدواج کردند و به زندگي خود ادامه دادند اين درحالي بود که من نزد پدرم ماندم، اما ديد خوبي نسبت به نامادري ام نداشتم و هميشه به راهنمايي هاي او با بغض و کينه نگاه مي کردم. پدرم از وضعيت مالي خوبي برخوردار بود به همين خاطر هم من کمبودي نداشتم و پدرم هرچيزي که مي خواستم برايم فراهم مي کرد، تا اين که مدتي قبل از طريق يکي از شبکه هاي اجتماعي تلفن همراه با «نريمان» آشنا و به اين ترتيب درگير يک عشق خياباني شدم. از آن روز به بعد «نريمان» که جوان ۲۱ساله اي بود، هر روز در مسير مدرسه سرراهم قرار مي گرفت و مدتي باهم از آينده سخن مي گفتيم. تا اين که «نريمان» به خواستگاري ام آمد، اما پدرم با اين ازدواج مخالفت کرد. پدرم مي گفت: «با تحقيقي که درباره «نريمان» انجام دادم متوجه شدم او پسري معتاد، بيکار و دزدي سابقه دار است.» اما من که فريب حرف هاي «نريمان» را خورده بودم و عشق خياباني چشمانم را کور کرده بود، به خانواده ام فشار مي آوردم تا با اين ازدواج موافقت کنند، ولي ...