سرویس فرهنگی پایگاه خبری شهدای ایران؛ فرمانده شهید تفحص علی محمودوند به سال 1343 در تهران به دنیا آمد. 

علی در تابستان 61 همزمان با شروع عملیات رمضان در سن 17 سالگی به جبهه رفت و كار خود را در گردان تخریب لشگر 27 محمد رسول الله (ص) آغاز كرد.

وی در عملیات والفجر مقدماتی همراه گردان حنظله به منطقه فكه رفت و از ناحیه دست مجروح شد.

علی در عملیات والفجر هشت بار دیگر مورد امتحان قرار می گیرد و درد جراحت را می چشد تا در مصافی دیگر به شوق شهادت برسد.

وی نحوه مجروحیتش را اینگونه بیان می كند:

سال 64 در عملیات والفجر 8 داشتم در حاشیه جاده فاو-ام القصر كار می كردم؛ حدود 700-800 مین را خنثی كردم، چاشنی های آنها را نیز ریخته بودم در یك لنگه جوراب كه دستم بود، آمدم بروم سراغ مین های والمر، كه ناگهان پایم رفت روی مین، بچه ها خیال كرند كنارم خمپاره منفجر شده است؛ چون با انفجار مین 800 چاشنی هم منفجر شدند و پایم را آش و لاش كردند.

علی سال 67 ازدواج كرد و صاحب دو فرزند یك دختر و یك پسر شد.

او همچنان پای در ركاب دارد و دلی پرتاب برای همرزمانش و وعده ای كه الهیست؛ علی دلش را جا گذاشته است، پیش همرزمانش در مقتل، در فكه...

او به فكه رفت و با پای مصنوعی اش روزانه بیش از 14-15 ساعت را در ارتفاعات 143 فكه كار می كرد.

علی در این خصوص می گوید: اگر آدم با پای سالم هم بخواهد این تپه ماهور ها را بالا و پایین برود، پاهایش خسته می شود و درد می گیرد؛ با این پای مصنوعی مشكل است؛ تازه كه این پا جای سالمی هم در آن نمانده است، همه جایش حسابی چسب دوقلو خورده است.

سال 72 پای مصنوعیم در حین كار شكست، مدتی با چسب دوقلو آن را با خودم این طرف و آن طرف كشاندم تا اینكه كاملا از بین رفت.

به تهران رفتم و یك پای مصنوعی دیگر گرفتم، طولی نكشید كه این نیز مانند آن، رفیق نیمه راه بود؛ از آنجایی كه تهیه پرتز برایم مشكل بود به ناچار مدتی خانه نشین شدم.

در آخر با كمك برخی از دوستان پای مصنوعی دیگری را از بازار آزاد تهیه كردیم و به اینجا آمدیم.

سرانجام علی، فرمانده گروه تفحص لشكر 27 محمد رسول الله(ص)؛ 22 بهمن ماه سال 1379 در منطقه فكه بر اثر انفجار مین به شهادت رسید.