طی دشوارترین روزهای انقلاب، "یحیی" و "مهرداد" در سخت ترین میادین خون و آتش، حضور مستقیم داشتند و سربازانی شایسته برای رهبر خود بودند.
به گزارش شهدای ایران، "سیدعباس صفوی" و همسرش "ملوک آغا" هر دو اصالتا آدربایجانی بودند اما در روستای "همام" (از بخش "باغ بهادران" شهرستان "لنجان") از توابع استان "اصفهان" بود که فرزندان خود، "قهرمان"، "یحیی" و "مهرداد" را به دنیا آوردند. "سید عباس" کشاورز بود و کمبود آب زراعتی و پیشنهادهای اقوام، باعث شد که از روستا به شهر اصفهان مهاجرت کند.
با گذشت زمان و بالیدن فرزندان "سید عباس، آنان در بستر سیاسی پر جوش و خروش اصفهان، به مبارزانی شاخص در میان انقلابیون استان، علیه رژیم پهلوی تبدیل شدند. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، هر سه برادر که مانند پدشان، دارای موها و محاسنی سرخ بودند، در تاسیس سپاه پاسداران اصفهان نقش اساسی ایفا کردند. هرچند مدتی بعد، "قهرمان"(که نام "سلمان" را برای خود انتخاب کرده بود) از عرصه های سیاسی و نظامی کناره گیری نمود و به فعالیت های پژوهشی و ادبی روی آورد اما "یحیی" و "مهرداد"، پیوند خویش با سپاه را با گوشت و خون خود تحکیم کردند.
طی دشوارترین روزهای انقلاب، "یحیی" (با مدرک کارشناسی "زمین شناسی" از دانشگاه تبریز) که حالا رزمندگان او را به نام "برادر رحیم" می شناختند و "مهرداد" (دارای مدرک مهندسی راه و ساختمان از دانشگاه اصفهان) که نام "محسن" را برای خود انتخاب کرده بود، در سخت ترین میادین خون و آتش، حضور مستقیم داشتند و سربازانی شایسته برای رهبر خود بودند.
"برادر رحیم" طی سال های جنگ، یکی از پنج فرمانده اصلی سپاه پاسداران بود و مدت ها فرماندهی نیروی زمینی و جانشینی فرماندهی کل سپاه را بر عهده داشت. پس از ۱۰ جنگ نیز، از سال 1374، به مدت 10 سال فرماندهی بر کل سپاه بر عهده اش قرار گرفت. او در حال حاضر به عنوان دستیار و مشاور عالی فرماندهی کل قوا در امور مربوط به نیروهای مسلح فعالیت میکند اما "سید محسن" سرنوشتی متفاوت یافت.
مدتی پس از آغاز جنگ تحمیلی، هیات دولت به منظور پشتیبانی فعال تر از جنگ، طبق مصوبهای، وزارت سپاه را مامور تأسیس قرارگاهی بنام "صراط الستقیم" کرد تا از توان وزارتخانهها در امر جنگ به نحو مطلوب تری استفاده کند. مسئولیت این قرارگاه با حکم وزیرِ وقت سپاه به کوچک ترین پسر "سید عباس" محول گردید و مقدر چنین بود که پس از عملیات کربلای ۵ ، "سید محسن (مهرداد) صفوی" به تاریخ ۱۸ اسفند ماه ۱۳۶۵ شربت شهادت بنوشد.
عکسی که می بینید، دو تن از برادران صفوی را در کنار هم نشان می دهد. نفر نشسته "سید رحیم صفوی" و نفر ایستاده با عینک و لباس سفید شهید "سید محسن صفوی" می باشند:
با گذشت زمان و بالیدن فرزندان "سید عباس، آنان در بستر سیاسی پر جوش و خروش اصفهان، به مبارزانی شاخص در میان انقلابیون استان، علیه رژیم پهلوی تبدیل شدند. پس از پیروزی انقلاب اسلامی، هر سه برادر که مانند پدشان، دارای موها و محاسنی سرخ بودند، در تاسیس سپاه پاسداران اصفهان نقش اساسی ایفا کردند. هرچند مدتی بعد، "قهرمان"(که نام "سلمان" را برای خود انتخاب کرده بود) از عرصه های سیاسی و نظامی کناره گیری نمود و به فعالیت های پژوهشی و ادبی روی آورد اما "یحیی" و "مهرداد"، پیوند خویش با سپاه را با گوشت و خون خود تحکیم کردند.
طی دشوارترین روزهای انقلاب، "یحیی" (با مدرک کارشناسی "زمین شناسی" از دانشگاه تبریز) که حالا رزمندگان او را به نام "برادر رحیم" می شناختند و "مهرداد" (دارای مدرک مهندسی راه و ساختمان از دانشگاه اصفهان) که نام "محسن" را برای خود انتخاب کرده بود، در سخت ترین میادین خون و آتش، حضور مستقیم داشتند و سربازانی شایسته برای رهبر خود بودند.
"برادر رحیم" طی سال های جنگ، یکی از پنج فرمانده اصلی سپاه پاسداران بود و مدت ها فرماندهی نیروی زمینی و جانشینی فرماندهی کل سپاه را بر عهده داشت. پس از ۱۰ جنگ نیز، از سال 1374، به مدت 10 سال فرماندهی بر کل سپاه بر عهده اش قرار گرفت. او در حال حاضر به عنوان دستیار و مشاور عالی فرماندهی کل قوا در امور مربوط به نیروهای مسلح فعالیت میکند اما "سید محسن" سرنوشتی متفاوت یافت.
مدتی پس از آغاز جنگ تحمیلی، هیات دولت به منظور پشتیبانی فعال تر از جنگ، طبق مصوبهای، وزارت سپاه را مامور تأسیس قرارگاهی بنام "صراط الستقیم" کرد تا از توان وزارتخانهها در امر جنگ به نحو مطلوب تری استفاده کند. مسئولیت این قرارگاه با حکم وزیرِ وقت سپاه به کوچک ترین پسر "سید عباس" محول گردید و مقدر چنین بود که پس از عملیات کربلای ۵ ، "سید محسن (مهرداد) صفوی" به تاریخ ۱۸ اسفند ماه ۱۳۶۵ شربت شهادت بنوشد.
عکسی که می بینید، دو تن از برادران صفوی را در کنار هم نشان می دهد. نفر نشسته "سید رحیم صفوی" و نفر ایستاده با عینک و لباس سفید شهید "سید محسن صفوی" می باشند: