22 ساله است و با وجود غم بزرگی که در دل دارد همچنان برای رسیدن به آرزوهای فوتبالی اش تلاش می کند.
به گزارش شهدای ایران به نقل از جام جم، حضور در المپیک، بازی کردن در جام جهانی و تجربه حضور در جام ملت های آسیا. اینها آرزوهای بزرگی برای فوتبال بانوان است که تا حدودی غیر ممکن به نظر می رسد اما برای دختر پرانگیزه فوتبال بانوان هیچ چیز غیر ممکن نیست. از خیلی وقت پیش او را می شناسیم. می دانیم که یکی از با استعدادترین بازیکنان کنونی فوتبال بانوان است اما او که رویای شیرین کسب عنوان جایزه برترین بازیکن زن سال آسیا را دارد سختی های زیادی را تا امروز تحمل کرده.
نامش را نمی گوییم اما شاید روزی که او به تمام آرزوهای فوتبالی اش رسید، جایزه برترین بازیکن آسیا را بالای سر برد، در المپیک و جام جهانی هم بازی کرد خودش از گذشته غم انگیزش بگوید. گذشته ای که نه اجازه داشت درس بخواند نه فوتبال بازی کند. می گوید در حالی که هنوز مدرسه اش تمام نشده بود پدرش او را از درس خواندن منع کرد و او مجبور شد در 16 سالگی خانه نشین شود.
می گوید از همان کودکی فوتبال را دوست داشت اما پدرش و پسرهای خانواده همیشه سعی داشتند استعداد او را سرکوب کنند. می گوید اوایل وقتی تازه فوتبال را شروع کرده بود و مرتب به آکادمی فوتبال بانوان شهرش در رفت و آمد بود وقتی پدرش می فهمد او را چنان کتک می زند که دست راستش از دو جا دچار شکستگی می شود.
از روزهای غم انگیزش می گوید و از حبس شدن در خانه. اما وقتی پای انگیزه در میان باشد مگر کتک خوردن می تواند دلیل خوبی برای متوقف کردن این دختر فوتبالیست باشد؟ او آنقدر در کار خود پافشاری کرد که بالاخره موفق شد موافقت ضمنی پدرش را برای حضور در یکی از اردوهای پایه تیم ملی بانوان بگیرد. پس از آن آنقدر در کارش پیشرفت کرد که سر از تیم های لیگ برتر فوتبال بانوان درآورد و اکنون هم یکی از بازیکنان خوب لیگ برتر فوتبال بانوان است، هر چند با وجود اجازه پدرش با ترس و نگرانی برای حضور در بازی های لیگ به این شهر و آن شهر می رود.
او به گزارش جام جم ورزشی می گوید: هنوز هم پدرش مخالف است و برادران بزرگ ترش او را در تنگنا قرار می دهند اما می خواهد به آرزوهای بزرگ و شاید غیر ممکن خود برسد. می گوید نمی خواهد سرنوشتی شبیه خواهران و یا سایر دختران نزدیکانش داشته باشد و در اوج جوانی با یک ازدواج تحمیلی پیر شود.
به هر حال انگیزه این دختر ملی پوش بسیار بالا و ستودنی است. این انگیزه قطعا او را به جمع برترین های فوتبال بانوان آسیا می رساند. ولی کاش در کنار انگیزه های زیادی که داشته و دارد اطرافیان او کمی درک بالاتری داشتند و دست او را به جرم "عاشق فوتبال بودن" نشکنند!
نامش را نمی گوییم اما شاید روزی که او به تمام آرزوهای فوتبالی اش رسید، جایزه برترین بازیکن آسیا را بالای سر برد، در المپیک و جام جهانی هم بازی کرد خودش از گذشته غم انگیزش بگوید. گذشته ای که نه اجازه داشت درس بخواند نه فوتبال بازی کند. می گوید در حالی که هنوز مدرسه اش تمام نشده بود پدرش او را از درس خواندن منع کرد و او مجبور شد در 16 سالگی خانه نشین شود.
می گوید از همان کودکی فوتبال را دوست داشت اما پدرش و پسرهای خانواده همیشه سعی داشتند استعداد او را سرکوب کنند. می گوید اوایل وقتی تازه فوتبال را شروع کرده بود و مرتب به آکادمی فوتبال بانوان شهرش در رفت و آمد بود وقتی پدرش می فهمد او را چنان کتک می زند که دست راستش از دو جا دچار شکستگی می شود.
از روزهای غم انگیزش می گوید و از حبس شدن در خانه. اما وقتی پای انگیزه در میان باشد مگر کتک خوردن می تواند دلیل خوبی برای متوقف کردن این دختر فوتبالیست باشد؟ او آنقدر در کار خود پافشاری کرد که بالاخره موفق شد موافقت ضمنی پدرش را برای حضور در یکی از اردوهای پایه تیم ملی بانوان بگیرد. پس از آن آنقدر در کارش پیشرفت کرد که سر از تیم های لیگ برتر فوتبال بانوان درآورد و اکنون هم یکی از بازیکنان خوب لیگ برتر فوتبال بانوان است، هر چند با وجود اجازه پدرش با ترس و نگرانی برای حضور در بازی های لیگ به این شهر و آن شهر می رود.
او به گزارش جام جم ورزشی می گوید: هنوز هم پدرش مخالف است و برادران بزرگ ترش او را در تنگنا قرار می دهند اما می خواهد به آرزوهای بزرگ و شاید غیر ممکن خود برسد. می گوید نمی خواهد سرنوشتی شبیه خواهران و یا سایر دختران نزدیکانش داشته باشد و در اوج جوانی با یک ازدواج تحمیلی پیر شود.
به هر حال انگیزه این دختر ملی پوش بسیار بالا و ستودنی است. این انگیزه قطعا او را به جمع برترین های فوتبال بانوان آسیا می رساند. ولی کاش در کنار انگیزه های زیادی که داشته و دارد اطرافیان او کمی درک بالاتری داشتند و دست او را به جرم "عاشق فوتبال بودن" نشکنند!
