شهدای ایران: یک رخ داد تلخ اجتماعی تبدیل به بازی جدید سیاسی شده است. انتشار اخبار ضد و نقیض در زمینه اسیدپاشی های صورت گرفته در استان اصفهان، که تنها ثمره آن تشویش افکار عمومی است کار را به جایی رسانده که رسانه های آن سوی آبی و رسانه های داخلی از این آب گل‌آلود تنها با طعمه جوسازی و گرفتن کلیک ماهی خود را بگیرند، این در حالی است که این رویکرد نادرست امنیت روانی جامعه را به شدت دچار آسیب کرده است.
در تصاویر منتشر شده در فضای مجازی یک خانم برای حفاظت از خود با کلاه کاسکت در سطح شهر ظاهر می شود. چند جوان برای تفریح خود با بطری های آبی که در دست دارند به روی دختران آب می پاشند تا آنها بترسند و فریاد بزنند تا نهایتا این نتیجه در فکر و ذهن مردم ایجاد شود که دولت و حکومت نمی تواند امنیت آنها را تامین کند. این یعنی یک بازی از پیش تعریف شده که نمی توان نقش رسانه های غربی را در نا دیده گرفت.
یقینا مهمترین دلیل این همه تشویش و زمینه سازی حراس در جامعه را باید در انتشار اخبار غیر موثق در رسانه ها جویا شد؛ رسانه هایی که مامور به حفظ امنیت روانی جامعه هستند.
گویی این روزها رسانه ها نقش خود را برای حفظ امنیت روانی به فراموشی سپرده اند و همان مسیری را می روند که رسانه های غربی بر روی آن موج سواری می کنند.
انتشار اخبار به دور از واقع تا حدی این روزها به چشم می خورد که در آخرین نمونه خبری با عنوان " اسید پاشی به مشهد رسید " که مربوط به سه سال پیش در اپلیکیشن های تلفن همراه منتشر شد.
به نظر می رسد رسانه های خودی به جای آنکه به انتشار اخبار بی سند اکتفا کنند باید بیشتر به سمت کسب اخبار از منابع موثق حرکت کنند تا از این طریق جو روانی جامعه بیش از پیش دچار پریشانی نشود.
جای سوال است چرا موضوع اسید پاشی از سوی یکی از رسانه ها حتی باید در محافل هنری مورد سوال قرار گیرد در حالی که مسئولان رسانه ای به خوبی می دانند هر میزان مانور بر روی موضوعی بیشتر باشد تاثیر گذاری مثبت و منفی آن نیز بیشتر خواهد بود. چگونه است رسانه های داخلی با آگاهی از این موضوع تنها به دنبال جذب مخاطب و فروش خود هستند و هیچ تدبیری برای آرام کردن جو روانی جامعه ندارند؟
به هر صورت در شرایطی که رسانه ها مسئولیت ذاتی خود را به فراموشی سپرده اند به نظر می رسد مراکز اصلی انتشار اخبار مربوط به اسیدپاشی از جمله نیروی انتظامی، دادگستری و ... در این زمینه می بایست ابتکار عمل را به دست گیرند و با کانالیزه کردن اخبار این همه جو ناامنی را از بین ببرند؛ جوی که ناشی از توهم رسانه ای است و چیزی جز خنده های ریز ریز رسانه های غربی به ریش ما ندارد.
در تصاویر منتشر شده در فضای مجازی یک خانم برای حفاظت از خود با کلاه کاسکت در سطح شهر ظاهر می شود. چند جوان برای تفریح خود با بطری های آبی که در دست دارند به روی دختران آب می پاشند تا آنها بترسند و فریاد بزنند تا نهایتا این نتیجه در فکر و ذهن مردم ایجاد شود که دولت و حکومت نمی تواند امنیت آنها را تامین کند. این یعنی یک بازی از پیش تعریف شده که نمی توان نقش رسانه های غربی را در نا دیده گرفت.
یقینا مهمترین دلیل این همه تشویش و زمینه سازی حراس در جامعه را باید در انتشار اخبار غیر موثق در رسانه ها جویا شد؛ رسانه هایی که مامور به حفظ امنیت روانی جامعه هستند.
گویی این روزها رسانه ها نقش خود را برای حفظ امنیت روانی به فراموشی سپرده اند و همان مسیری را می روند که رسانه های غربی بر روی آن موج سواری می کنند.
انتشار اخبار به دور از واقع تا حدی این روزها به چشم می خورد که در آخرین نمونه خبری با عنوان " اسید پاشی به مشهد رسید " که مربوط به سه سال پیش در اپلیکیشن های تلفن همراه منتشر شد.
به نظر می رسد رسانه های خودی به جای آنکه به انتشار اخبار بی سند اکتفا کنند باید بیشتر به سمت کسب اخبار از منابع موثق حرکت کنند تا از این طریق جو روانی جامعه بیش از پیش دچار پریشانی نشود.
جای سوال است چرا موضوع اسید پاشی از سوی یکی از رسانه ها حتی باید در محافل هنری مورد سوال قرار گیرد در حالی که مسئولان رسانه ای به خوبی می دانند هر میزان مانور بر روی موضوعی بیشتر باشد تاثیر گذاری مثبت و منفی آن نیز بیشتر خواهد بود. چگونه است رسانه های داخلی با آگاهی از این موضوع تنها به دنبال جذب مخاطب و فروش خود هستند و هیچ تدبیری برای آرام کردن جو روانی جامعه ندارند؟
به هر صورت در شرایطی که رسانه ها مسئولیت ذاتی خود را به فراموشی سپرده اند به نظر می رسد مراکز اصلی انتشار اخبار مربوط به اسیدپاشی از جمله نیروی انتظامی، دادگستری و ... در این زمینه می بایست ابتکار عمل را به دست گیرند و با کانالیزه کردن اخبار این همه جو ناامنی را از بین ببرند؛ جوی که ناشی از توهم رسانه ای است و چیزی جز خنده های ریز ریز رسانه های غربی به ریش ما ندارد.
