به گزارش  شهدای ایران به نقل از وطن امروز، در حالی که رفتار زشت و بی‌ادبانه دیوید کامرون در سازمان ملل و توهین‌های مکرر وی به رئیس‌جمهور و مردم ایران، واکنش‌های گسترده‌ای در کشور داشت و بار دیگر ماهیت کینه دیرینه مردم ایران از انگلیسی‌ها را نمایان کرد اما گویا در وزارت امور خارجه شرایط به گونه‌ای دیگر است و آنها به شکلی متفاوت فکر می‌کنند. مقامات وزارت امور خارجه به دنبال ارتقای سطح روابط با انگلیسی‌ها هستند حتی در روزهایی که همه در ایران از توهین‌های دیوید کامرون می‌گویند. در وزارت امور خارجه استدلال‌های عجیب برای تبدیل کاردار غیر‌مقیم به کاردار مقیم می‌آورند و این درحالی است که وزارت اطلاعات روز یکشنبه از خنثی‌سازی توطئه انگلیسی‌ها برای سرقت اسناد هنری و تاریخی ایران خبر داد. به اعتقاد وزارت امور خارجه، اظهارات دیوید کامرون، نخست‌وزیر انگلیس ارتباطی با دیدارهای دیپلماتیک میان 2 کشور و بهبود مناسبات با این کشور ندارد(!) دیروز معاون کنسولی وزارت امور خارجه این را گفت. حسن قشقاوی گفت: سخنگوی وزارت امور خارجه درباره اظهارات دیوید کامرون اظهار نظر کرده است و این اظهارات باوجود ناشایست بودن هیچ ارتباطی با دیدارهای دیپلماتیک ما ندارد؛ حتی در زمان جنگ که ما با پیروزی یا شکست همراه بودیم مذاکرات دیپلماتیک ما قطع نمی‌شد و این گفت‌وگوها ادامه داشت. وی افزود: گفت‌وگوهای دیپلماتیک بین ما و سایر کشورها بر مبنای تایید حرف‌های طرف مقابل نیست. قشقاوی در ادامه خاطر نشان کرد: گفت‌وگو با سران کشورها به غیر‌از آمریکا و رژیم صهیونیستی جزو خطوط قرمز نظام نیست و اظهارات دیوید کامرون ناقض تحرکات و گفت‌وگوهای دیپلماتیک نیست. به گزارش نسیم، معاون وزارت امور خارجه با بیان اینکه رابطه ما با انگلستان هیچگاه قطع نشده بود و در مصوبه مجلس نیز به قطع رابطه اشاره‌ای نشده است، گفت: اگر کاردار غیر‌مقیم ما به کاردار مقیم تبدیل شود این مسأله ناقض مصوبه مجلس نیست و می‌توان گفت شرایط موجود اقتضا می‌کند. وی افزود: اکنون 350 هزار ایرانی در انگلستان زندگی می‌کنند که خانواده آنان نگران حال آنها هستند و نیاز به خدمات کنسولی دارند که این خدمات با گشایش سفارت انگلیس در تهران امکانپذیر است. قشقاوی با اعلام اینکه ما از بازگشایی بخش کنسولی سفارت انگلیس استقبال می‌کنیم، افزود: این امر موجب خدمت‌رسانی می‌شود و نمی‌توان نسبت به سرنوشت ایرانیان مقیم انگلستان بی‌تفاوت بود.
این استدلال‌ها البته در حالی است که رفتار توهین‌آمیز دیوید کامرون در سازمان ملل همچنان در افکار عمومی مردم ایران مطرح است. پس از 36 سال، ناگهان دیدار با نخست‌وزیر انگلیس آن هم در مقر وی در سازمان ملل و آن هم با توهین‌های مکرر کامرون به خوبی نشان‌دهنده عمق ماهیت انگلیسی‌ها و نگاه آنان به ایران است. کامرون چند روز پس از آنکه کشورش از جدایی اسکاتلند جان سالم به در برد؛ در محل اقامت خود، رئیس‌جمهور ایران را دید و سپس با آن سخنرانی توهین‌آمیز در سازمان ملل، تلاش کرد از این دیدار بهره‌برداری کرده و دولت ایران را به انفعال بکشاند. شاید اقدام به موقع وزارت اطلاعات در اعلام خبر خنثی‌سازی طرح شبکه سارقان انگلیسی نیز پیامی بود برای آنکه افکار عمومی اطمینان خاطر یابند دستگاه‌های امنیتی همچنان نسبت به تحرکات انگلیسی‌ها هوشیار بوده و هستند. با این حال اما مدل رفتار وزارت امور خارجه گویا بسیار متفاوت است. این البته مختص یک فرد خاص در وزارت امور خارجه نیست. وزارت امور خارجه دولت یازدهم طی ماه‌های گدشته همواره با انتقادات وسیع مواجه بوده است. در کنار انبوه انتقادات نسبت به رفتار وزارت امور خارجه در قبال توافق ژنو، اظهارات اخیر محمدجواد ظریف در شورای روابط خارجی آمریکا و طرح دغدغه‌های حزبی در قالب مذاکرات هسته‌ای، موجی از نارضایتی عمومی را در کشور موجب شد.
انگلیس هم مانند نروژ!
اما معاون کنسولی وزارت امور خارجه در بخشی از اظهارات خود، در توجیه اقدام این وزارتخانه برای ارتقای سطح روابط با انگلیسی‌ها، به ایرانیان مقیم انگلیس اشاره و درباره ضرورت رتق و فتق امور آنان گفت. این البته موضوع بسیار مهمی است اما بررسی رفتار وزارت امور خارجه در قبال اتباع ایرانی باز هم انتقاداتی را به این وزارتخانه وارد می‌کند. اقدام چندی پیش دادگاهی در نروژ و اخراج چند دانشجوی ایرانی از این کشور به بهانه مضحک احتمال همکاری این دانشجویان با صنایع هسته‌ای ایران، انعکاس وسیعی در 2 کشور داشت. اما آیا وزارت امور خارجه در این باره اقدام شایسته‌ای انجام داد؟ روابط ایران و نروژ اکنون در سطح سفیر دنبال می‌شود. اما آیا این سطح از روابط توانست مانع این ظلم بزرگ به دانشجویان ایرانی شود؟