به گزارش شهدای ایران؛ وبلاگ کارگری در روزنامه نوشت: ماجرا از آنجا آغاز شد که ابراهیم حاتمی کیا، اواخر سال گذشته در مراسمی عنوان کرد: «اوایل انقلاب فیلم‌های خانواده‌ای داشتیم و مسئله جامعه در آن بود اما الان کاملاً پاکسازی شده است. استاد اعظم این جنس نگاه آقای کیارستمی است و تأسی از این نوع نگاه تا دلتان بخواهد وجود دارد و عده‌ای می‌توانند در کشوری که 1200 کیلومتر در آن جنگ می‌شود را نبینند و دنبال دفترچه مشقشان بروند.»
کیارستمی هم این حرف‌های همکار فیلمساز خود را بی‌پاسخ نگذاشت. او در جلسه پرسش و پاسخ در یکی از دانشگاه‌های خارج از کشور، حاتمی کیا را متهم کرد که با فیلم‌هایش بچه‌های مردم را تحریک می‌کرده که به جنگ بروند و کشته شوند! و بلافاصله دفاع مقدس و 8 سال ایستادگی ملت ایران در مقابل تهاجم دشمن خارجی به کشورمان را فاقد مفهوم دانسته است!
بدون تردید، چنین اظهاراتی ناشی از عدم شناخت کافی از جامعه و مردم ایران از سوی افرادی چون کیارستمی است. این کارگردان که بیشتر وقت خود را صرف ساخت فیلم برای محافل خارج از کشور کرده و فیلم‌هایش هیچ اقبالی نزد مردم ایران نداشته، با نامفهوم دانستن دفاع مردم از خاک خود در مقابل تجاوز دشمن، در واقع سعی کرده تا از مردم این سرزمین انتقام بگیرد.
ای کاش آقای کیارستمی به جای اهانت به ملت خویش و تلاش بیهوده برای زیر سئوال بردن افتخارات ملی ما، اندکی سعی می‌کرد تا عینک سیاه خود را برداشته و با نگاهی واقعی و بدون واسطه رنگ سیاه، دنیای پیرامون و جامعه خویش را بنگرد.
ای کاش همه رنج‌ها و شادی‌ها، تمام شکست‌ها و پیروزی‌ها و فراز و نشیب‌های این کشور را به طور «واقعی» می دید.
کیارستمی هم این حرف‌های همکار فیلمساز خود را بی‌پاسخ نگذاشت. او در جلسه پرسش و پاسخ در یکی از دانشگاه‌های خارج از کشور، حاتمی کیا را متهم کرد که با فیلم‌هایش بچه‌های مردم را تحریک می‌کرده که به جنگ بروند و کشته شوند! و بلافاصله دفاع مقدس و 8 سال ایستادگی ملت ایران در مقابل تهاجم دشمن خارجی به کشورمان را فاقد مفهوم دانسته است!
بدون تردید، چنین اظهاراتی ناشی از عدم شناخت کافی از جامعه و مردم ایران از سوی افرادی چون کیارستمی است. این کارگردان که بیشتر وقت خود را صرف ساخت فیلم برای محافل خارج از کشور کرده و فیلم‌هایش هیچ اقبالی نزد مردم ایران نداشته، با نامفهوم دانستن دفاع مردم از خاک خود در مقابل تجاوز دشمن، در واقع سعی کرده تا از مردم این سرزمین انتقام بگیرد.
ای کاش آقای کیارستمی به جای اهانت به ملت خویش و تلاش بیهوده برای زیر سئوال بردن افتخارات ملی ما، اندکی سعی می‌کرد تا عینک سیاه خود را برداشته و با نگاهی واقعی و بدون واسطه رنگ سیاه، دنیای پیرامون و جامعه خویش را بنگرد.
ای کاش همه رنج‌ها و شادی‌ها، تمام شکست‌ها و پیروزی‌ها و فراز و نشیب‌های این کشور را به طور «واقعی» می دید.
