به گزارش خبرنگار سیاسی پایگاه خبری شهدای ایران؛ سال 86 بود که برای اولین بار فریاد وا اسلامای عده ای معلوم الحال در تاریخ سیاسی ایران بلند شد که گویی از منتها درجه غیرت آتش گرفته اند .اتفاقی عجیب که به یکباره تبدیل به سوژه ای رسانه ای شد. رئیس جمهوری ایران دست خانم معلم کلاس اول دبستانش را بوسید.فارغ از اینکه فریاد آن عده در نتیجه قیاس باطل بوده است اما این نکته بعد از 5 سال در حالی ارزش بررسی دارد که رحیمی معاون اول رئیس جمهور نیز در سفر به استان مازندران وقتی در منزل شهید شیرودی حاضر شد پیشانی مادر شهید شیرودی را بوسید.

تیتر بوسیدن پیشانی مادر شهید در برخی رسانه ها شاید گواه تقدیر از این عمل معاون اول رئیس جمهور باشد اما باید تامل کرد که اولا : تابو شکنی بوسیدن یک زن توسط مقام مسئول با توجیه سالخورده بودن چرا تبدیل به یک عرف هنجار شده است ؟

ثانیا ً : آیا صرف اینکه کسی سالخورده است احکام حلال و حرام شرعی را می شود نقض کرد ؟

با نگاهی به احکام شرعی و آیات و احادیث موجود آیت الله مکارم شیرازی می فرمایند که بوسیدن دست و سر مرد و زن سالخورده حتی به جهت احترام اشکال دارد.

اما قیاس مع الفارقی که برخی  در دفاع از این حرکت عنوان کرده اند  بوسیدن دست حضرت امام توسط بانوان بوده است. در حالی که شخص حضرت امام می فرماید تماس با دست نا محرم بدون  اینکه پوششی بر روی آن قرار گیرد اشکال شرعی دارد و بانوانی که در زمان حیات امام دست ایشان را به عنوان رهبر جامعه  اسلامی می بوسیدند دستمالی روی دست امام قرار می دادند و از روی آن دست رهبر انقلاب را می بوسیدند .و حتی در سال 86  احمدی نژاد  در شرایطی دست معلم کلاس اولش را بوسید  که دستکش در دستان این معلم سالخورده بود.

حال بوسیدن پیشانی مادر شهید شیرودی با چه توجیهی صورت گرفته است؟