تا امروز دشمن توانسته در جنگ نرم به پیشرفتهایی برسد و با تلخی باید اعتراف کنیم که بعضی از مسئولین نه تنها در برابر این تهاجم به وظیفه خود عمل نکردند، بلکه راه را برای دشمن گشودند و به وصیتنامههای شهدای دفاع مقدس بی اعتنایی کردند؛ همانها که امام بزرگوار فرمودند "این وصیت نامه ها را بخوانید و در باره آن فکر کنید". خوشا آنان که به وظیفه خود عمل کردند.
شهدای ایران: در جزیره مجنون به پیرمرد هشتاد و پنج سالهای گفتم برای چه اینجا آمدهای؟ با گریه میگفت: آمدهام تا فدای این علی اکبرها و قاسمها شوم اما آنها شهید میشوند و من باقی ماندهام...
در کردستان با نوجوان پانزده ساله بسیجی صحبت داشتم، میگفت بیش از یکسال است در جبهههای کردستان هستم ولی دیگر اینجا فایده ای ندارد و میخواهم به جبهههای جنوب بروم. گفتم چرا؟ گفت اینجا امنیت برقرار شده و دیگر حملهای در کار نیست و میخواهم جایی برویم که جهاد و شهادت باشد.
پیرمرد هشتاد سالهای میگفت به مردم بگویید فرزندانشان را زیاد کنند؛ زیرا جنگ طولانی است و هر روز عدهای از نوجوانان شهید میشوند و ما احتیاج به سربازان دیگری داریم.
یک روز که عازم جبهههای جنوب بودیم و هدایایی را برای رزمندگان حمل میکردیم در بین راه متوجه شدیم که نوجوان 11 یا 12 سالهای در میان بارها مخفی شده وقتی به او اعتراض کردیم که چرا چنین کردی؟ گفت به علت کمی سن بسیج مرا قبول نکرد. خواستم به جبهه بروم و با گریهها التماس میکرد که من صبح به خانه گفتهام که جبهه میروم، مرا با خود ببرید.
در جبههها جانبازان فراوانی را مشاهده میکردیم که با دست و پای قطعه شده باز هم به جبهه آمدهاند و مردانه میجنگند و بعضی شهید میشدند برای عملیات و کمین رفتن و میدان مین بیش از حد لازم داوطلب وجود داشت ...
در هشت سال دفاع مقدس تمامی مردم ایران اعم از مسئولین علما، ارتش، سپاه، بسیج و اقشار مختلف مردم زن و مرد در جبهه و پشت جبهه حضور جدی و گسترده داشتند و آنچه داشتند در طبق اخلاص نهاده و تقدیم راه خدا نمودند.
و خداوند متعال طبق آیه شریفه (ان تنصراله ینصرکم و یثبت اقدامکم) فتح و نصرت خود را بر این کشور ارزانی داشت و سرانجام با شکست و رسوائی دشمنان جهانی ما پیروز و سربلند شدیم بحمدالله و المنه.
اما با کمال تأسف دشمن جنگ نرم و آرام دیگری بر ما تحمیل نمود که متاسفانه ما در برابر این جنگ خطرناک به میدان نیامدیم و رهبر معظم انقلاب در سال 1370 هشدار دادند که تهاجم فرهنگی دشمن شروع شده ولی توجه لازم نشد و در مراحل بعد تعبیر به شبیخون فرهنگی و قتل عام فرهنگی و ناتوی فرهنگی نمودند ولی گویا مسئولین مربوطه به خواب رفته و یا خود را به خواب زده بودند.
تا امروز دشمن توانسته در جنگ نرم به پیشرفتهایی برسد و با تلخی باید اعتراف کنیم که بعضی از مسئولین نه تنها در برابر این تهاجم به وظیفه خود عمل نکردند، بلکه راه را برای دشمن گشودند و به وصیتنامههای شهدای دفاع مقدس بی اعتنایی کردند؛ همانها که امام بزرگوار فرمودند "این وصیت نامه ها را بخوانید و در باره آن فکر کنید". خوشا آنان که به وظیفه خود عمل کردند.
*فضل الله فرخ
در کردستان با نوجوان پانزده ساله بسیجی صحبت داشتم، میگفت بیش از یکسال است در جبهههای کردستان هستم ولی دیگر اینجا فایده ای ندارد و میخواهم به جبهههای جنوب بروم. گفتم چرا؟ گفت اینجا امنیت برقرار شده و دیگر حملهای در کار نیست و میخواهم جایی برویم که جهاد و شهادت باشد.
پیرمرد هشتاد سالهای میگفت به مردم بگویید فرزندانشان را زیاد کنند؛ زیرا جنگ طولانی است و هر روز عدهای از نوجوانان شهید میشوند و ما احتیاج به سربازان دیگری داریم.
یک روز که عازم جبهههای جنوب بودیم و هدایایی را برای رزمندگان حمل میکردیم در بین راه متوجه شدیم که نوجوان 11 یا 12 سالهای در میان بارها مخفی شده وقتی به او اعتراض کردیم که چرا چنین کردی؟ گفت به علت کمی سن بسیج مرا قبول نکرد. خواستم به جبهه بروم و با گریهها التماس میکرد که من صبح به خانه گفتهام که جبهه میروم، مرا با خود ببرید.
در جبههها جانبازان فراوانی را مشاهده میکردیم که با دست و پای قطعه شده باز هم به جبهه آمدهاند و مردانه میجنگند و بعضی شهید میشدند برای عملیات و کمین رفتن و میدان مین بیش از حد لازم داوطلب وجود داشت ...
در هشت سال دفاع مقدس تمامی مردم ایران اعم از مسئولین علما، ارتش، سپاه، بسیج و اقشار مختلف مردم زن و مرد در جبهه و پشت جبهه حضور جدی و گسترده داشتند و آنچه داشتند در طبق اخلاص نهاده و تقدیم راه خدا نمودند.
و خداوند متعال طبق آیه شریفه (ان تنصراله ینصرکم و یثبت اقدامکم) فتح و نصرت خود را بر این کشور ارزانی داشت و سرانجام با شکست و رسوائی دشمنان جهانی ما پیروز و سربلند شدیم بحمدالله و المنه.
اما با کمال تأسف دشمن جنگ نرم و آرام دیگری بر ما تحمیل نمود که متاسفانه ما در برابر این جنگ خطرناک به میدان نیامدیم و رهبر معظم انقلاب در سال 1370 هشدار دادند که تهاجم فرهنگی دشمن شروع شده ولی توجه لازم نشد و در مراحل بعد تعبیر به شبیخون فرهنگی و قتل عام فرهنگی و ناتوی فرهنگی نمودند ولی گویا مسئولین مربوطه به خواب رفته و یا خود را به خواب زده بودند.
تا امروز دشمن توانسته در جنگ نرم به پیشرفتهایی برسد و با تلخی باید اعتراف کنیم که بعضی از مسئولین نه تنها در برابر این تهاجم به وظیفه خود عمل نکردند، بلکه راه را برای دشمن گشودند و به وصیتنامههای شهدای دفاع مقدس بی اعتنایی کردند؛ همانها که امام بزرگوار فرمودند "این وصیت نامه ها را بخوانید و در باره آن فکر کنید". خوشا آنان که به وظیفه خود عمل کردند.
*فضل الله فرخ