شهدای ایران: غربت برایم خیلی سخت بود اما پدر اصرار داشت که من درس بخوانم تا روزی معلم شوم. در آن سال مربی پرورشی داشتیم خانم بی غم نام داشت! ایشان خیلی بچه هارو نصیحت می کرد. جثه من از همه بچه ها ریزتر بود و همیشه ردیف اول می نشستم. ایشان هر جلسه که به کلاس می آمد مسائل تازه ای رو برایمان می گفت. تا اینکه وسط های سال بود که تشویق مان کرد که بهتر است چادر بپوشیم. خیلی از خوبی های چادر برایمان گفت.  روز بعد من جزء اولین کسانی بودم که چادر پوشیدیم. چادر من یک چادر سورمه ای گلدار بود که مادرم قبلا آن را برایم دوخته بود .خدایی خانم مربی پوشیدن چادر را به من و چند نفری که چادری شده بودیم تبریک گفت و خیلی از ما و چادرمان تعریف و تمجید کرد. از تعریف و تمجید های خانم مربی خیلی خوشحال بودم و هر روز با افتخار تمام چادر گلدارم را می پوشیدم و راهی مدرسه می شدم.

سال بعد مادرم برایم یک چادر مشکی خرید. از اون سال تاکنون ۳۱ سال است که من چادریم. راستش چادر برای من شأن و منزلت است. هرگز دوست ندارم جایی بون چادر باشم. البته این طوری هم نبوده که همیشه به خاطر پوشش چادر تشویق شوم. در بعضی وقت ها به خاطر چادر به صفاتی چون امل ، بی کلاس ،ساده و روستایی … متهم شده ام اما همه اینها برایم افتخار است مادامی که چادرپوشش من است .من اوج عظمت چادرم را در کلام شهیدان پیدا کرده ام و آن را با هیچ چیز عوض نمی کنم.


شاید حکمت خدا باشد که من به خاطر فشار بعثی ها و محبت پدرم مجبور به ترک خانه و کاشانه شوم و در انجا آن معلم دلسوز ، چادر را تاج بندگی مت قرار دهد…

یادم نمی رود کلام آن آزاده پر افتخار با سن و سال کمش در بند اسارت خطاب به خبرنگار بی حجاب هندی که می خواست با او مصاحبه نماید ،شرط مصاحبه اش را رعایت حجاب از طرف خبر نگار هندی عنوان کرد و خطاب به او اظهار داشت :

ای زن از فاطمه به تو اینگونه خطاب است که ارزنده ترین زینت زن حفظ حجاب است
در پایان ایزد منان را شکر گزارم که بر من منت گذاشت که در اوایل نوجوانی چادر را که یادگار حضرت زهراست به عنوان پوشش انتخاب نمایم ، حرمت چادرم را حفظ نمایم و هم اکنون هم قدر و قیمت چادرم را با هیچ چیز معامله نمی نمایم .در یک کلام بهای چادرم همنشینی در بهشت با زهرای اطهر و زینب کبری است .پوشش مقدس چادر را به همه زنان و دختران عزیز سرزمین خدایم ایران توصیه می نمایم .
*جوان انقلابی