به گزارش گروه فرهنگی پایگاه خبری شهدای ایران  «حسین خلعتبری» به دلیل علاقه زیاد به خلبانی،در سال 1351 وارد دانشکده خلبانی نیروی هوایی ارتش شد و اول فروردین‌ماه سال سال 1364 طی یک درگیری هوایی با دشمن بعثی به شهادت رسید.

در خاطره‌ای از این شهید می‌خوانیم:هفتم آذر 59 بود. خلبان یاسینی به اتفاق «ناخدای بزرگی » به سراغم آمدند. یاسینی گفت:خلعتبری می‌خواهم بروی زیرآب. بلند شدم و به طرف اسکله «البکر» و «الامیه» پرواز کردم. در همین زمان فرمانده ناوچه «پیکان» فریاد زد:ای هابیلیان آسمان در 210 درجه و 12 مایلی شما چهار فروند ناوچه عراقی مشاهده می‌شود،نابودشان کنید. به محض شنیدن صدا به آن سمت گرفتیم،سه فروند ناوچه «اوزا» و یک فروند «اژدرافکن» عراقی به حالت تدافعی، موضع گرفته بودند که از نظر پدافند هوایی از خودشان دفاع کنند.

هواپیماهای عراقی نیز در همه جا پخش بودند ولی جرأت نزدیک شدن به ما را نداشتند. به محض اینکه روی ناوچه‌های عراقی شیرجه رفتم یکی از ناوچه‌ها یک موشک به طرف ناوچه ایرانی شلیک کرد. به ناوچه خودی گفتم:مواظب خودتان باشید و بلافاصله دو موشک به طرف ناوچه‌های عراقی رها کردم. تصمیم گرفتم دو موشک دیگر رها کنم ولی آنها در حال غرق شدن بودند و موشک‌ها را روی دو فروند ناوچه دیگر شلیک کردم و سریع برگشتم و با رادیو پیام دادم که هواپیماهای گشت فوراً به منطقه بیایند. گفتم یک ناوچه مانده، بروید و کارش را تمام کنید و «سروان ساجدی» با وجود درد شدید کمر و گردن، علاوه بر آن ناوچه، سه فروند دیگر از ناوچه‌های عراقی را منهدم کرد.