به گزارش شهدای ایران، دیوان عدالت اداری وظیفه رسیدگی به شکایات عموم مردم را برعهده دارد، لکن مقنن به‌ منظور تکریم و تجلیل از جانبازان، قانون تسهیلات استخدامی و اجتماعی جانبازان را به تصویب رساند و برای اطمینان از اجرای مواد این قانون و سایر قوانین استخدامی و اجتماعی آنان، کمیسیونی‌ به‌ نام کمیسیون ماده(16) رسیدگی به شکایات جانبازان را پیش‌بینی کرد. یقینا وضعیت روحی‌ و جسمی جانبازان، مقنن را واداشت تا تدبیری اتخاذ کند که قوانین جانبازان سریع‌تر و آسان‌تر در دستگاه‌های مشمول، اجرا شود و آنان دچار سرگردانی نشوند.

شنیده ها  و شواهد حاکی از آن است که با وجود تشکیل کمیسیون ماده  16 مشکلات جانیازان حل نشده است. و در این رابطه یکی از شواهد اظهار داشت: با توجه به وجود این ماده به بنیاد مراجعه کرده تا مجروحیت خود را اثبات کنم  اما  ماجرا تازه از اینجا شروع می شود که  صورت جلسه سانحه در صورتی تایید می شود که ارتش گواهی کند.  بر این اساس ارتش هم نامه ای بر مبنای اینکه  پرونده این شخص دراین بیمارستان به خاطر سیل از بین رفته،به بنیاد ارسال می کند اما  باز می گویند قبول نداریم! لازم است که مدرک  همزمان را داشته باشید.

بنابراین بسیاری از جانبازان معترض هستند که اگر بخشنامه ای  وجود دارد، پس چرا به آن عمل نمی کنند؟ چرا راه درست تر  انتخاب نمی شود؟و اگر این کمیسیون برای تکریم جانبازان تشکیل شده است چرا مشکلی را حل نمی کنند؟ پس در این صورت تکلیف چیست؟ آیا کمیسیون نمادین دیگیری باید تشکیل شود؟

بر اساس این گزارش جانبازانی که هنوز مدرکی برای اثبات درصد جانبازی خود ندارند از بنیاد این درخواست را دارند که به کمیسیون فرستاده شوند تا پزشکان تشخیص درست را بدهند.

گفتنی است این جانبازان از این بابت بسیار ناراحت هستند و با توجه به اینکه در این رابطه هیچ کمکی به آن ها نشده می گویند: اگر پزشکانشان مدارک ما را قبول نکردند وبا صداقت گفتند ما مادرزادی این مجروحیت ها را داشته ایم، باور کنید ناراحت نمی شویم ولی این کاغذ بازی ها با این همه بیماری ها وعمر کمی که از ما مانده است، نمی خواند!