صدا و سیما تنها وظیفه اطلاع رسانی از خدمات دولت را ندارد، بلکه وظیفه بازگو کردن مشکلات مردم را نیز داراست که این مسئله اعتماد عمومی را برای رسانه ملی به همراه خواهد داشت.
به گزارش شهدای ایران، در روزگاری که روانه ساختن هر برچسب و انگی از سوی پاستور به سایر نقاط کشور در حال عادی سازی و نهادینه شدن است، این روزها صدای فریاد دولتی ها و شخص رئیس جمهور بسیار بلند شده و از محدوده بهارستان فراتر رفته، به حوالی پارک وی رسیده است!
جریان اصلاح طلب که از عملکرد صدا و سیما در ایام فتنه سال ۸۸ بسیار شکایت دارند و هنوز هم عملکرد روشنگرانه صدا و سیما در آن زمان را از منظر خود نابخشودنی می دانند، این روزها از هر فرصتی برای زیر سوال بردن رسانه ملی بهره برداری می کنند و انتقادات خود را بیان می دارند.
یکی از نزدیک ترین این فرصت ها اظهار نظر رئیس جمهور محترم در مورد صدا و سیما بود. دکتر روحانی با بیان اینکه متاسفانه خدمات دولت گفته نمی شود، گفت: کار رسانه ملی در این مورد خلاف تاکید امام راحل است، امام همواره تاکید داشتند که خود دولت خدمات خود را به مردم بگوید، پس چرا خدمات دولت گفته نمی شود، حالا بماند دلیل اینکه نمی گذارند خدمات دولت تبیین شود.
او با اشاره به شرایط یک سال گذشته ادامه داد: کدام دولت با شرایط مشکلاتی که همه می دانند دولت را تحویل گرفته بود، چرا صندوق بین المللی، بانک جهانی و رسانه های خارجی باید کار دولت را در زمینه اقتصاد و موفقیت های کسب شده بگویند اما رسانه ملی نگوید، اهدافی در پشت آن است که ما بعدا آن را تبیین می کنیم.
رییس جمهوری گفت: همه مسوولان در دولت با وجود مظلومیت ، باید به وظیفه خود عمل کنند و بدانند که یاری خداوند از هر کسی دیگر بالاتر است .
همین اشارات روحانی کافی بود تا فردای آن روز روزنامه ها و سایت های حامی دولت لب به گلایه گشایند و همه انتقادات در مورد صدا و سیما را به یکباره بیان کنند.
در یکی از این موارد روزنامه آرمان در یادداشتی با عنوان «چرا روحانی از رسانه ملی ناراضی است» به قلم «محمد بهشتی» نوشت:
«همگان به خوبي آگاهند كه هزینههای اين نهاد فرهنگي از بودجه کشور و بیتالمال پرداخت ميشود، پس برای بیان واقعیتها و نشان دادن آنچه مردم باید بدانند حرص و ولعي فراوان بايد داشته باشد. از اين روست كه حمايت از اين رسانه همواره مورد تاکید دولتمردان منصف قرار گرفته است.
از سوي ديگر اين رسانه در كشور از جامعيت فوقالعادهاي برخودار است بنابراين آگاهان بر اين باورند كه بايد در صداوسيماي ملي از استفادههای گروهی و جناحی پرهیز شود.
آنچه در سالهاي اخير و به ویژه ۵سال اخیر شاهد بودهایم این است که مدیران این رسانه بعضا یکجانبه و به دور از تمام توصیهها و قوانینی که در رابطه با برخورد بیطرفانه وجود داشته، به صورت جانبدارانه از دولت يا جناحي خاص حمايت تام و تمام داشتهاند و از سوی ديگر دولتهايی هم بودهاند كه از سوی این رسانه رنگ جناحی بر اقدامات و عملكردشان زده شده است.
هرچند اين فعاليتها در برخی اوقات از جمله انتخابات نمود بیشتری پیدا ميكرد و به وضوح این مسئله قابل رویت بود اما امروز شاهد آن هستیم که انتقادات از برخی مدیران صداوسیما در حال افزایش است و دیگر این انتقاد محدود به یک جناح نیست و حتی اصولگرایان نیز لب به انتقاد گشودهاند و ابراز شکوه و شکایت از عملکرد آنها میکنند.»
در کنار این نقد البته ده ها نقد مشابه مطرح شد و عملکرد صدا و سیما در قبال این دولت مورد سوال قرار گرفت و اما نگاهی کوتاه به آمارهای موجود و برنامه های صدا و در در مقاطع مختلف، نقطه مقابل نظرات را نشان می دهد.
نقد انتقادات مطرح شده از سوی رسانه های حامی دولت از دو منظر قابل بررسی است که اولین آن، نگاهی به آمار حضور دولتی ها در صدا و سیما،دومین برنامه های ویژه صدا و سیما در راستای برنامه های دولت و سومین آن عدم اعطای فرصت به منتقدان توافق ژنو و چهارمین آن عدم استقبال دولتی ها از برنامه های انتقادی صدا و سیما می باشد.
* سنگ تمام صدا و سیما برای پوشش عملکرد دولت
ریاست جمهور در حالی از عدم همکاری صدا و سیما می نالد که رسانه ملی در طول عمر یک سال و چند ماهه دولت برای آن سنگ تمام گذاشته و براساس تازه ترین آماری که از میزان حضور مسؤولان دولتی در صدا و سیما به دست آمده، دولتی ها از مدیران استانی گرفته تا معاون اول رئیس جمهور در کمتر از ۱۰ماه، حجم وسیعی از زمان برنامه های صدا و سیما را به خود اختصاص داده اند.
این آمار خیره کننده که در ۲ بازه زمانی اول مرداد ۱۳۹۲ تا اول خرداد ۱۳۹۳ برای مراکز استانی و اول مرداد ۱۳۹۲ تا آخر فروردین ۱۳۹۳ برای شبکه های سراسری بررسی شده، تنها بخش هایی از اختصاص برنامه های صدا و سیما به مسؤولان دولتی را مورد محاسبه قرار داده است.
بررسی آمار محدود نشان از ترافیک ۲۵۰هزار دقیقه ای(بیش از ۴هزار ساعت) دولتی ها روی آنتن رسانه ملی دارد به گونه ای که گویی یک تکصدایی بی سابقه دولتی در این رسانه دنبال شده است. این حجم وسیع از حضور مقامات دولتی در برنامه های صدا و سیما در شرایطی است که برخی مقامات دولتی و مشاوران رئیس جمهور همواره تلاش کرده اند اینگونه القا کنند که آنتن تلویزیون و رادیو به اندازه کافی در اختیار دولت نیست! (۱)
البته زمانی که این تعداد ساعت در کنار ساعات پخش بخش های خبری در رابطه با فعالیت های دولت قرار دهیم یقینا به ساعاتی بیشتر از این خواهیم رسید.
* همراهی ویژه رسانه ملی در برنامه های خاص دولت
اگر دوستان دولتی فراموش کرده اند، هنوز بسیاری به یاد دارند که رسانه ملی در ایام روزهایی که دولت کارناوال گزارش عملکرد صد روزه را به راه انداخته بود(که البته ارائه این گزارش یک بار بیشتر انجام نشد که آن یک بار هم عمدتا به تخریب دولت پیشین اختصاص داشت)، صدا و سیما بهترین بخش های خبری را به دولتی ها اختصاص داده بود تا در زمانی باز، فعالیت ها و عملکرد خود را برای مردم تشریح کنند.
بگذریم از آنکه حمایت از طرح «نه به یارانه» به جایی رسید که حتی چوچانگ سریال پایتخت نیز از آن سخن گفت و از مردم خواست که از دریافت یارانه انصراف دهند و در ایام ثبت نام یارانه نیز صدا و سیما به صورت گسترده و با مشارکت همه افراد تاثیرگذار وارد میدان شد و نهایت امر نیز شد آنچه شد!
* توافق ژنو و امتناع رسانه ملی از طرح نکات مخالفان
حمایت صدا و سیما از دولت و مهم ترین برنامه دولت تدبیر و امید کار را به جایی رساند که رسانه ملی از طرح نکات منتقدان توافق ژنو امتناع ورزید و پس از آنکه ۱۹ تن از نمایندگان مجلس شورای اسلامی در واکنش به سخنان همراه با عصبانیت رئیس جمهور در جمع اساتید که منتقدان توافقنامه ژنو را کم سواد و تغذیه شده از جایی دانست و ضمن گلایه از اساتید دانشگاه به دلیل عدم حمایت از توافقنامه ژنو، آنها را نیز ترسو خواند، طی نامه ای از ضرغامی خواستند تا فرصتی فراهم کند و منتقدان و موافقان توافقنامه ژنو به مناظره بنشینند، مدیریت رسانه ملی حتی از این مار نیز سر باز زد.
ضرغامی در ژاسخ به درخواست نمایندگان مجلس از آنها عذرخواهی کرد و نوشت:
«با این حال لازم است به استحضار برسانم در این مقطع زمانی، سیاست رسانه ملی در موضوع مذاکرات هسته ای کاملا تبیینی و حمایتی است و تضعیف دولت و دستگاه دیپلماسی کشور با به چالش کشیدن سیاست ها و اقدامات در حال انجام به صلاح کشور نمی باشد.»
* عدم استقبال دولتی ها از برنامه های چالشی و انتقادی
داستان زمانی شنیدنی تر می شود که همین دولتمردان مظلوم و بدون تریبون، از حضور در برنامه های چالشی صدا و سیما سرباز می زنند و ترجیح می دهند که صرفا در برنامه های تک صدایی شرکت داشته باشند و به عنوان نمونه، در ۳ برنامه گفتگو محور، چالشی و پرمخاطب تلویزیون طی ۳ روز متوالی(در اردبیبهشت ماه سال جاری)، مجریان این برنامه ها در برابر سوالات بسیار بینندگان ناگزیر به بیان یک واقعیت تلخ شدند و آن اینکه وزرای کابینه و نمایندگان دولت در این برنامه ها شرکت نمی کنند.
نخستین برنامه، "مناظره" بود که جمعه ها بعدازظهر روی آنتن می رود. "مناظره" آن روز(۱۹اردیبهشت) به بحث خودرو و قیمت آن اختصاص داشت که این موضوع، به دغدغه بسیاری از مردم کشورمان مبدل شده است. در ابتدای برنامه و نیز در اواسط آن هنگامی که حضار سوالی را از دولت مطرح می کردند، مجری "مناظره" در یک جمله پاسخ تامل برانگیزی داد: از دولت دعوت کردیم اما آنها نیامدند!
"نگاه یک" دومین برنامه ای بود که شنبه شب(فردای مناظره) روی آنتن رفت. مجری این برنامه نیز در پاسخ به سوالات و پیامک های مخاطبانش در ابتدا و پایان برنامه گفت: باتوجه به سال فرهنگ و نیز موضوع مهم نمایشگاه کتاب، بارها از شخص علی جنتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و مدیران زیرمجموعه وی جهت حضور در این برنامه و پاسخ به سوالات دعوت کردیم اما آنها نیامدند!
"پایش" سومین برنامه تلویزیون برای سومین روز متوالی بود که علیرغم اعلام قبلی، آخوندی، وزیر راه و شهرسازی در آن غیبت داشت. مجریان "پایش" نیز در برابر سوالات پرشمار بینندگان درباره علت غیبت وزیر، در حالی که بحث این هفته به موضوع مسکن اجتماعی اختصاص داشت، تنها به این جمله بسنده کردند: هفته گذشته با وزیر راه و شهرسازی و دفتر وی هماهنگ کرده بودیم اما روز گذشته به صورت غیرمترقبه اعلام کردند که نمی آیند!
این موارد تنها یک یادآوری بود برای دولتی که مدعی احترام به مخالف و منتقد است و اگر به اصول اولیه نقادی پایبند باشد باید بپذیرد که صدا و سیما تنها وظیفه اطلاع رسانی از خدمات دولت را ندارد(که این وظیفه را در برابر دولت فعلی به احسن وجه انجام داده است) بلکه وظیفه بازگو کردن مشکلات مردم را نیز داراست که این مسئله اعتماد عمومی را برای رسانه ملی به همراه خواهد داشت.
منبع: فرهنگ نیوز
جریان اصلاح طلب که از عملکرد صدا و سیما در ایام فتنه سال ۸۸ بسیار شکایت دارند و هنوز هم عملکرد روشنگرانه صدا و سیما در آن زمان را از منظر خود نابخشودنی می دانند، این روزها از هر فرصتی برای زیر سوال بردن رسانه ملی بهره برداری می کنند و انتقادات خود را بیان می دارند.
یکی از نزدیک ترین این فرصت ها اظهار نظر رئیس جمهور محترم در مورد صدا و سیما بود. دکتر روحانی با بیان اینکه متاسفانه خدمات دولت گفته نمی شود، گفت: کار رسانه ملی در این مورد خلاف تاکید امام راحل است، امام همواره تاکید داشتند که خود دولت خدمات خود را به مردم بگوید، پس چرا خدمات دولت گفته نمی شود، حالا بماند دلیل اینکه نمی گذارند خدمات دولت تبیین شود.
او با اشاره به شرایط یک سال گذشته ادامه داد: کدام دولت با شرایط مشکلاتی که همه می دانند دولت را تحویل گرفته بود، چرا صندوق بین المللی، بانک جهانی و رسانه های خارجی باید کار دولت را در زمینه اقتصاد و موفقیت های کسب شده بگویند اما رسانه ملی نگوید، اهدافی در پشت آن است که ما بعدا آن را تبیین می کنیم.
رییس جمهوری گفت: همه مسوولان در دولت با وجود مظلومیت ، باید به وظیفه خود عمل کنند و بدانند که یاری خداوند از هر کسی دیگر بالاتر است .
همین اشارات روحانی کافی بود تا فردای آن روز روزنامه ها و سایت های حامی دولت لب به گلایه گشایند و همه انتقادات در مورد صدا و سیما را به یکباره بیان کنند.
در یکی از این موارد روزنامه آرمان در یادداشتی با عنوان «چرا روحانی از رسانه ملی ناراضی است» به قلم «محمد بهشتی» نوشت:
«همگان به خوبي آگاهند كه هزینههای اين نهاد فرهنگي از بودجه کشور و بیتالمال پرداخت ميشود، پس برای بیان واقعیتها و نشان دادن آنچه مردم باید بدانند حرص و ولعي فراوان بايد داشته باشد. از اين روست كه حمايت از اين رسانه همواره مورد تاکید دولتمردان منصف قرار گرفته است.
از سوي ديگر اين رسانه در كشور از جامعيت فوقالعادهاي برخودار است بنابراين آگاهان بر اين باورند كه بايد در صداوسيماي ملي از استفادههای گروهی و جناحی پرهیز شود.
آنچه در سالهاي اخير و به ویژه ۵سال اخیر شاهد بودهایم این است که مدیران این رسانه بعضا یکجانبه و به دور از تمام توصیهها و قوانینی که در رابطه با برخورد بیطرفانه وجود داشته، به صورت جانبدارانه از دولت يا جناحي خاص حمايت تام و تمام داشتهاند و از سوی ديگر دولتهايی هم بودهاند كه از سوی این رسانه رنگ جناحی بر اقدامات و عملكردشان زده شده است.
هرچند اين فعاليتها در برخی اوقات از جمله انتخابات نمود بیشتری پیدا ميكرد و به وضوح این مسئله قابل رویت بود اما امروز شاهد آن هستیم که انتقادات از برخی مدیران صداوسیما در حال افزایش است و دیگر این انتقاد محدود به یک جناح نیست و حتی اصولگرایان نیز لب به انتقاد گشودهاند و ابراز شکوه و شکایت از عملکرد آنها میکنند.»
در کنار این نقد البته ده ها نقد مشابه مطرح شد و عملکرد صدا و سیما در قبال این دولت مورد سوال قرار گرفت و اما نگاهی کوتاه به آمارهای موجود و برنامه های صدا و در در مقاطع مختلف، نقطه مقابل نظرات را نشان می دهد.
نقد انتقادات مطرح شده از سوی رسانه های حامی دولت از دو منظر قابل بررسی است که اولین آن، نگاهی به آمار حضور دولتی ها در صدا و سیما،دومین برنامه های ویژه صدا و سیما در راستای برنامه های دولت و سومین آن عدم اعطای فرصت به منتقدان توافق ژنو و چهارمین آن عدم استقبال دولتی ها از برنامه های انتقادی صدا و سیما می باشد.
* سنگ تمام صدا و سیما برای پوشش عملکرد دولت
ریاست جمهور در حالی از عدم همکاری صدا و سیما می نالد که رسانه ملی در طول عمر یک سال و چند ماهه دولت برای آن سنگ تمام گذاشته و براساس تازه ترین آماری که از میزان حضور مسؤولان دولتی در صدا و سیما به دست آمده، دولتی ها از مدیران استانی گرفته تا معاون اول رئیس جمهور در کمتر از ۱۰ماه، حجم وسیعی از زمان برنامه های صدا و سیما را به خود اختصاص داده اند.
این آمار خیره کننده که در ۲ بازه زمانی اول مرداد ۱۳۹۲ تا اول خرداد ۱۳۹۳ برای مراکز استانی و اول مرداد ۱۳۹۲ تا آخر فروردین ۱۳۹۳ برای شبکه های سراسری بررسی شده، تنها بخش هایی از اختصاص برنامه های صدا و سیما به مسؤولان دولتی را مورد محاسبه قرار داده است.
بررسی آمار محدود نشان از ترافیک ۲۵۰هزار دقیقه ای(بیش از ۴هزار ساعت) دولتی ها روی آنتن رسانه ملی دارد به گونه ای که گویی یک تکصدایی بی سابقه دولتی در این رسانه دنبال شده است. این حجم وسیع از حضور مقامات دولتی در برنامه های صدا و سیما در شرایطی است که برخی مقامات دولتی و مشاوران رئیس جمهور همواره تلاش کرده اند اینگونه القا کنند که آنتن تلویزیون و رادیو به اندازه کافی در اختیار دولت نیست! (۱)
البته زمانی که این تعداد ساعت در کنار ساعات پخش بخش های خبری در رابطه با فعالیت های دولت قرار دهیم یقینا به ساعاتی بیشتر از این خواهیم رسید.
* همراهی ویژه رسانه ملی در برنامه های خاص دولت
اگر دوستان دولتی فراموش کرده اند، هنوز بسیاری به یاد دارند که رسانه ملی در ایام روزهایی که دولت کارناوال گزارش عملکرد صد روزه را به راه انداخته بود(که البته ارائه این گزارش یک بار بیشتر انجام نشد که آن یک بار هم عمدتا به تخریب دولت پیشین اختصاص داشت)، صدا و سیما بهترین بخش های خبری را به دولتی ها اختصاص داده بود تا در زمانی باز، فعالیت ها و عملکرد خود را برای مردم تشریح کنند.
بگذریم از آنکه حمایت از طرح «نه به یارانه» به جایی رسید که حتی چوچانگ سریال پایتخت نیز از آن سخن گفت و از مردم خواست که از دریافت یارانه انصراف دهند و در ایام ثبت نام یارانه نیز صدا و سیما به صورت گسترده و با مشارکت همه افراد تاثیرگذار وارد میدان شد و نهایت امر نیز شد آنچه شد!
* توافق ژنو و امتناع رسانه ملی از طرح نکات مخالفان
حمایت صدا و سیما از دولت و مهم ترین برنامه دولت تدبیر و امید کار را به جایی رساند که رسانه ملی از طرح نکات منتقدان توافق ژنو امتناع ورزید و پس از آنکه ۱۹ تن از نمایندگان مجلس شورای اسلامی در واکنش به سخنان همراه با عصبانیت رئیس جمهور در جمع اساتید که منتقدان توافقنامه ژنو را کم سواد و تغذیه شده از جایی دانست و ضمن گلایه از اساتید دانشگاه به دلیل عدم حمایت از توافقنامه ژنو، آنها را نیز ترسو خواند، طی نامه ای از ضرغامی خواستند تا فرصتی فراهم کند و منتقدان و موافقان توافقنامه ژنو به مناظره بنشینند، مدیریت رسانه ملی حتی از این مار نیز سر باز زد.
ضرغامی در ژاسخ به درخواست نمایندگان مجلس از آنها عذرخواهی کرد و نوشت:
«با این حال لازم است به استحضار برسانم در این مقطع زمانی، سیاست رسانه ملی در موضوع مذاکرات هسته ای کاملا تبیینی و حمایتی است و تضعیف دولت و دستگاه دیپلماسی کشور با به چالش کشیدن سیاست ها و اقدامات در حال انجام به صلاح کشور نمی باشد.»
* عدم استقبال دولتی ها از برنامه های چالشی و انتقادی
داستان زمانی شنیدنی تر می شود که همین دولتمردان مظلوم و بدون تریبون، از حضور در برنامه های چالشی صدا و سیما سرباز می زنند و ترجیح می دهند که صرفا در برنامه های تک صدایی شرکت داشته باشند و به عنوان نمونه، در ۳ برنامه گفتگو محور، چالشی و پرمخاطب تلویزیون طی ۳ روز متوالی(در اردبیبهشت ماه سال جاری)، مجریان این برنامه ها در برابر سوالات بسیار بینندگان ناگزیر به بیان یک واقعیت تلخ شدند و آن اینکه وزرای کابینه و نمایندگان دولت در این برنامه ها شرکت نمی کنند.
نخستین برنامه، "مناظره" بود که جمعه ها بعدازظهر روی آنتن می رود. "مناظره" آن روز(۱۹اردیبهشت) به بحث خودرو و قیمت آن اختصاص داشت که این موضوع، به دغدغه بسیاری از مردم کشورمان مبدل شده است. در ابتدای برنامه و نیز در اواسط آن هنگامی که حضار سوالی را از دولت مطرح می کردند، مجری "مناظره" در یک جمله پاسخ تامل برانگیزی داد: از دولت دعوت کردیم اما آنها نیامدند!
"نگاه یک" دومین برنامه ای بود که شنبه شب(فردای مناظره) روی آنتن رفت. مجری این برنامه نیز در پاسخ به سوالات و پیامک های مخاطبانش در ابتدا و پایان برنامه گفت: باتوجه به سال فرهنگ و نیز موضوع مهم نمایشگاه کتاب، بارها از شخص علی جنتی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و مدیران زیرمجموعه وی جهت حضور در این برنامه و پاسخ به سوالات دعوت کردیم اما آنها نیامدند!
"پایش" سومین برنامه تلویزیون برای سومین روز متوالی بود که علیرغم اعلام قبلی، آخوندی، وزیر راه و شهرسازی در آن غیبت داشت. مجریان "پایش" نیز در برابر سوالات پرشمار بینندگان درباره علت غیبت وزیر، در حالی که بحث این هفته به موضوع مسکن اجتماعی اختصاص داشت، تنها به این جمله بسنده کردند: هفته گذشته با وزیر راه و شهرسازی و دفتر وی هماهنگ کرده بودیم اما روز گذشته به صورت غیرمترقبه اعلام کردند که نمی آیند!
این موارد تنها یک یادآوری بود برای دولتی که مدعی احترام به مخالف و منتقد است و اگر به اصول اولیه نقادی پایبند باشد باید بپذیرد که صدا و سیما تنها وظیفه اطلاع رسانی از خدمات دولت را ندارد(که این وظیفه را در برابر دولت فعلی به احسن وجه انجام داده است) بلکه وظیفه بازگو کردن مشکلات مردم را نیز داراست که این مسئله اعتماد عمومی را برای رسانه ملی به همراه خواهد داشت.
منبع: فرهنگ نیوز