حجتالاسلام پناهیان گفت: رکن رکین تکامل انسان در کنار ایمان، عمل است که بها دادن به آن نیاز به کار عظیم دارد. در حدیث قدسی داریم که خداوند وعده می دهد کمترین مجازات بندهای که رفتار او مطابق آگاهیهایش نباشد، این است که شیرینی ذکر از دل او خارج میشود.
به گزارش شهدای ایران به نقل از رسا، حجتالاسلام علیرضا پناهیان در مراسم بزرگداشت مرحوم حجتالاسلام محرم رشاد و نکوداشت سردار سرتیب شهید صفدر رشاد که عصر امروز دوشنبه سوم شهریورماه در مسجد نور میدان فاطمی تهران برگزار شد، با بیان اینکه علما اساساً نزد خدا مورد احترامند، اظهار داشت: خوشا به سعادت کسانی که وقتی از دنیا میروند، در مجلس ختم آنها میتوان از زندگی و یاد آنها درس گرفت و صرفاً از خوبیهایشان یاد نمیشود، بلکه هر قسمت از ابعاد وجودی آنها دارای لطف و حسن و زیبایی است.
وی با اشاره به برخی از ویژگیهای شخصیتی مرحوم حجتالاسلام رشاد گفت: علما در نزد خدا جایگاه بسیار بالایی دارند، اما وقتی عالمی اهل عمل باشد و آنچه میداند، به رفتار تبدیل کرده باشد، عزتش نزد خدا بسیار بالا خواهد بود. آنچه ما در زندگی این بزرگوار میبینیم، این است که در تمام عمر نه تنها شیرینی ذکر خدا در جان او جاری بوده و اهل تلاوت قرآن با لذت و تأنی بود، بلکه شیرینی ذکر اهلبیت(ع) که علامت ذکرالله در فرد است، در ایشان وجود داشته است. اینها ستونهای استواری هستند که دین مردم را حفظ کردهاند.
حجتالاسلام پناهیان به نیاز اجتماعی بسیار مهم در جامعه امروز اشاره و تصریح کرد: توجه به عمل، یکی از نیازهای مهمی است که جامعه امروز ما محتاج به آن است. جامعه ما امروزه دچار علم زدگی و ایمان زدگی شده است. علمزدگی به این معنا است که بیش از حد به علم بها داده شده و نقش دیگر ابعاد وجودی انسان نادیده گرفته میشود و در ایمانزدگی نیز نقش ایمان به گونهای برجسته میشود که از ابعاد دیگر انسانی غفلت میشود.
وی عامل بودن به علم و ایمان را بسیار مهم و اساسی و خواند و افزود: امیرمومنان(ع) میفرمایند که شما به عمل به آنچه میدانید محتاجترید تا دانستن آنچه نمیدانید. ما عمل با آداب آن را ترک کردیم و خود را محتاج علم و ایمان میبینیم و گاهی از ایمان مردم انتظاری بیش از اندازه داریم.
استاد حوزه و دانشگاه ادامه داد: آخرین بررسیهای یک مرکز معتبر نشان میدهد که 90 درصد افرادی که حجاب را رعایت نمیکنند، به اصل حجاب اعتقاد داشته و برای افراد محجبه احترام قائلند، اما خود آن را رعایت نمیکنند. علت را میتوان در بیتوجهی به عمل جستجو کرد؛ شاید به این دلیل که روش تعلیم و تربیت ما چندان صحیح نیست. اگر به سفارش امام صادق(ع) کودک خود را در هفت تا چهارده سالگی برای آموزش ادب و دین به زحمت میانداختیم و به جوانی موکول نمیکردیم و به بسیاری از تمایلات او در کودکی بها نمیدادیم، وضع امروز آنها بسیار بهتر بود.
وی با اشاره به آیهای از قرآن خاطرنشان کرد: خداوند در قرآن فرموده است که آیا نمیبینید کسی که خدای خود را هوای نفس گرفته است و ایمان، محبت به خدا و علم را همراه با راحتطلبی و هواپرستی میجویند. علت اینکه حاجات ما در برخی اوقات با پاسخ از سوی خدا همراه نمیشود، به این خاطر است، چون ما خداخواهی را با دلبخواهی میخواهیم جمع کنیم. کسی که ادب را تمرین نکرده است، دین خطرناکی پیدا خواهد کرد که به تعبیر امام خمینی(ره) از آن به مذهبیهای رفاه طلب که به مار و عقرب و ... شبیه هستند، توصیف میشود.
حجتالاسلام پناهیان با بیان اینکه در جامعه ما به اندازه کافی علم و ایمان و محبت به اولیای خدا جاری است، یادآور شد: با وجود این علم و محبت و ایمان در جامعه باید در رفتار انسانها تعالیهای بسیار زیبایی دیده شود، ولی متأسفانه عمل دیده نمیشود، از این رو نباید دوباره ایمان، علم و محبت را افزایش دهیم، بلکه باید بین خود تصمیم بگیریم که به عمل بها بدهیم.
وی با اشاره به اینکه نقص در عمل در جامعه ما در سخنان رهبر معظم انقلاب در موضوع سبک زندگی نیز به خوبی مشهود است، ابراز داشت: رکن رکین تکامل انسان در کنار ایمان، عمل است که بها دادن به آن نیاز به کار عظیم دارد. در یک حدیث قدسی داریم، «کمترین مجازات من از هفتاد عقوبت باطنی با بندهای که رفتار او مطابق آگاهیهایش نباشد، این است که شیرینی ذکر را از دل او خارج میکنم.»
این کارشناس مذهبی در تشریح این حدیث قدسی گفت: نتیجه این عقوبت آن است که فرد نسبت به ایمان متظاهر و متنفر شده و هرگز عاقبت به خیر نخواهد شد. همین محافل بیرونقی که در ماه رمضان در بسیاری از جاها میبینیم و بخش عمدهای از مذهبیها که اهل محافل معنوی نیستند، به خاطر آن است که شیرینی ذکر را در نتیجه عمل نکردن از آنها برداشته میشود. عمل، نیاز اول امروز ماست.
وی با بیان اینکه ارزش عالم به عمل او است، تصریح کرد: ایمان مردم وابسته به عالمانی نیست که علم فراوان دارند، فروان از ایمان سخن میگویند و از محبت اولیا دم میزنند، بلکه وابسته به آنانی است که در عامل ثابتقدمند. آیتالله بهجت(ره) میفرماید، «ما به هیچ آگاهی جدیدی نیاز نداریم؛ اگر به همانها عمل کنیم،از در و دیوار به روی ما علم فرو خواهد ریخت.
حجتالاسلام پناهیان استمرار در عمل را شرط دستیابی به توفیقات دانست و اضافه کرد: در سیره اولیای خدا، مداومت در عمل یک اصل اساسی است. آنها توصیه میکنند که هر رفتاری را میخواهید انجام دهید تا یک سال انجام دهید و استمرار داشته باشید. گاهی اوقات رفتار خوب داشتن اصلاً در دین به حساب نمیآید، باید برای داشتن رفتار خوب برنامهریزی منظم و مستمر داشت. در روایات نیز داریم که عمل کم باشد، اما مداوم باشد. این امر خود سبب فرهنگسازی خواهد شد.
وی با اشاره به شخصیت مرحوم رشاد اشاره کرد و متذکر شد: در مجلس ترحیم عالمی هستیم که اهل عمل بود و عمل او برجستهتر از هر چیز دیگری بود و به همین دلیل اهل بکاء بر اهلبیت(ع) بود و دلی بیتاب داشت. این عالم بزرگوار نود سال زندگی کردند، پدر شهید و پدر عالم بزرگوار، دکتر علیاکبر رشاد بودند. در زندگیشان داریم که زمانی به ایشان پیشنهاد شد که تعمیراتی در منزلشان صورت گیرد، اما ایشان با این توجیه که همسایگان ما فقیر هستند و نباید خانه ما بهتر از آنها باشد، موافقت نکردند. بعدها که خانههای دیگر نوسازی شد، باز ایشان نپذیرفتند که تغییراتی در منزل صورت گیرد.
وی اضافه کرد: با توجه به موقعیت ایشان، بهانه برای رونق منزل و تغییر وضع ظاهری آن زیاد بود، اما ایشان نود سال را به زهد و سادهزیستی مقید بودند و هر وقت برای تعمیر منزل به ایشان اصرار میشد، روایتی از حضرت نوح(ع) نقل میکردند که وقتی حضرت عزراییل برای گرفتن جان وی حاضر شد، نوح(ع) گفت، مهلتی بده تا در کلبه خود دراز بکشم. وقتی دراز کشید، پایش از کلبه محقرش بیرون افتاد. نوح در جواب عزراییل که گفته بود چرا کلبه بزرگ تری درست نکردی تا پایت بیرون نماند، میگوید، میبینی دنیا چقدر کوتاه است و نیازی به اینها نیست. عزراییل میگوید، در آینده کسانی میآیند که برجها و باروها برای خود میسازند و نوح با تعجب میپرسد، مگر چند سال زندگی میکنند؟ عزراییل جواب میدهد، شصت تا هفتاد سال و نوح میگوید، من که 950 سال عمر کردهام، از ساختن همین کلبه هم پشیمانم!
حجتالاسلام پناهیان، تداوم در عمل را از ویژگیهای بارز مرحوم حجتالاسلام رشاد عنوان کرد و گفت: ایشان چهل یا پنجاه سال در نگهداشتن برخی مجالس عزا دوام داشتند. با اطرافیانشان بسیار کریمانه برخورد میکردند و با وجود زهد بسیار، در عیدی دادن و بذل و بخشش کردن هیچگاه کم نمیگذاشتند و به کرم و حاتمبخشی معروف بودند.
گفتنی است، مراسم بزرگداشت مرحوم حجتالاسلام محرم رشاد و سردار سرتیپ شهید صفدر رشاد عصر دوشنبه سوم شهریورماه با حضور مسؤولان کشوری و لشکری، روحانیون و عموم مردم در مسجد نور فاطمی برگزار شد.
وی با اشاره به برخی از ویژگیهای شخصیتی مرحوم حجتالاسلام رشاد گفت: علما در نزد خدا جایگاه بسیار بالایی دارند، اما وقتی عالمی اهل عمل باشد و آنچه میداند، به رفتار تبدیل کرده باشد، عزتش نزد خدا بسیار بالا خواهد بود. آنچه ما در زندگی این بزرگوار میبینیم، این است که در تمام عمر نه تنها شیرینی ذکر خدا در جان او جاری بوده و اهل تلاوت قرآن با لذت و تأنی بود، بلکه شیرینی ذکر اهلبیت(ع) که علامت ذکرالله در فرد است، در ایشان وجود داشته است. اینها ستونهای استواری هستند که دین مردم را حفظ کردهاند.
حجتالاسلام پناهیان به نیاز اجتماعی بسیار مهم در جامعه امروز اشاره و تصریح کرد: توجه به عمل، یکی از نیازهای مهمی است که جامعه امروز ما محتاج به آن است. جامعه ما امروزه دچار علم زدگی و ایمان زدگی شده است. علمزدگی به این معنا است که بیش از حد به علم بها داده شده و نقش دیگر ابعاد وجودی انسان نادیده گرفته میشود و در ایمانزدگی نیز نقش ایمان به گونهای برجسته میشود که از ابعاد دیگر انسانی غفلت میشود.
وی عامل بودن به علم و ایمان را بسیار مهم و اساسی و خواند و افزود: امیرمومنان(ع) میفرمایند که شما به عمل به آنچه میدانید محتاجترید تا دانستن آنچه نمیدانید. ما عمل با آداب آن را ترک کردیم و خود را محتاج علم و ایمان میبینیم و گاهی از ایمان مردم انتظاری بیش از اندازه داریم.
استاد حوزه و دانشگاه ادامه داد: آخرین بررسیهای یک مرکز معتبر نشان میدهد که 90 درصد افرادی که حجاب را رعایت نمیکنند، به اصل حجاب اعتقاد داشته و برای افراد محجبه احترام قائلند، اما خود آن را رعایت نمیکنند. علت را میتوان در بیتوجهی به عمل جستجو کرد؛ شاید به این دلیل که روش تعلیم و تربیت ما چندان صحیح نیست. اگر به سفارش امام صادق(ع) کودک خود را در هفت تا چهارده سالگی برای آموزش ادب و دین به زحمت میانداختیم و به جوانی موکول نمیکردیم و به بسیاری از تمایلات او در کودکی بها نمیدادیم، وضع امروز آنها بسیار بهتر بود.
وی با اشاره به آیهای از قرآن خاطرنشان کرد: خداوند در قرآن فرموده است که آیا نمیبینید کسی که خدای خود را هوای نفس گرفته است و ایمان، محبت به خدا و علم را همراه با راحتطلبی و هواپرستی میجویند. علت اینکه حاجات ما در برخی اوقات با پاسخ از سوی خدا همراه نمیشود، به این خاطر است، چون ما خداخواهی را با دلبخواهی میخواهیم جمع کنیم. کسی که ادب را تمرین نکرده است، دین خطرناکی پیدا خواهد کرد که به تعبیر امام خمینی(ره) از آن به مذهبیهای رفاه طلب که به مار و عقرب و ... شبیه هستند، توصیف میشود.
حجتالاسلام پناهیان با بیان اینکه در جامعه ما به اندازه کافی علم و ایمان و محبت به اولیای خدا جاری است، یادآور شد: با وجود این علم و محبت و ایمان در جامعه باید در رفتار انسانها تعالیهای بسیار زیبایی دیده شود، ولی متأسفانه عمل دیده نمیشود، از این رو نباید دوباره ایمان، علم و محبت را افزایش دهیم، بلکه باید بین خود تصمیم بگیریم که به عمل بها بدهیم.
وی با اشاره به اینکه نقص در عمل در جامعه ما در سخنان رهبر معظم انقلاب در موضوع سبک زندگی نیز به خوبی مشهود است، ابراز داشت: رکن رکین تکامل انسان در کنار ایمان، عمل است که بها دادن به آن نیاز به کار عظیم دارد. در یک حدیث قدسی داریم، «کمترین مجازات من از هفتاد عقوبت باطنی با بندهای که رفتار او مطابق آگاهیهایش نباشد، این است که شیرینی ذکر را از دل او خارج میکنم.»
این کارشناس مذهبی در تشریح این حدیث قدسی گفت: نتیجه این عقوبت آن است که فرد نسبت به ایمان متظاهر و متنفر شده و هرگز عاقبت به خیر نخواهد شد. همین محافل بیرونقی که در ماه رمضان در بسیاری از جاها میبینیم و بخش عمدهای از مذهبیها که اهل محافل معنوی نیستند، به خاطر آن است که شیرینی ذکر را در نتیجه عمل نکردن از آنها برداشته میشود. عمل، نیاز اول امروز ماست.
وی با بیان اینکه ارزش عالم به عمل او است، تصریح کرد: ایمان مردم وابسته به عالمانی نیست که علم فراوان دارند، فروان از ایمان سخن میگویند و از محبت اولیا دم میزنند، بلکه وابسته به آنانی است که در عامل ثابتقدمند. آیتالله بهجت(ره) میفرماید، «ما به هیچ آگاهی جدیدی نیاز نداریم؛ اگر به همانها عمل کنیم،از در و دیوار به روی ما علم فرو خواهد ریخت.
حجتالاسلام پناهیان استمرار در عمل را شرط دستیابی به توفیقات دانست و اضافه کرد: در سیره اولیای خدا، مداومت در عمل یک اصل اساسی است. آنها توصیه میکنند که هر رفتاری را میخواهید انجام دهید تا یک سال انجام دهید و استمرار داشته باشید. گاهی اوقات رفتار خوب داشتن اصلاً در دین به حساب نمیآید، باید برای داشتن رفتار خوب برنامهریزی منظم و مستمر داشت. در روایات نیز داریم که عمل کم باشد، اما مداوم باشد. این امر خود سبب فرهنگسازی خواهد شد.
وی با اشاره به شخصیت مرحوم رشاد اشاره کرد و متذکر شد: در مجلس ترحیم عالمی هستیم که اهل عمل بود و عمل او برجستهتر از هر چیز دیگری بود و به همین دلیل اهل بکاء بر اهلبیت(ع) بود و دلی بیتاب داشت. این عالم بزرگوار نود سال زندگی کردند، پدر شهید و پدر عالم بزرگوار، دکتر علیاکبر رشاد بودند. در زندگیشان داریم که زمانی به ایشان پیشنهاد شد که تعمیراتی در منزلشان صورت گیرد، اما ایشان با این توجیه که همسایگان ما فقیر هستند و نباید خانه ما بهتر از آنها باشد، موافقت نکردند. بعدها که خانههای دیگر نوسازی شد، باز ایشان نپذیرفتند که تغییراتی در منزل صورت گیرد.
وی اضافه کرد: با توجه به موقعیت ایشان، بهانه برای رونق منزل و تغییر وضع ظاهری آن زیاد بود، اما ایشان نود سال را به زهد و سادهزیستی مقید بودند و هر وقت برای تعمیر منزل به ایشان اصرار میشد، روایتی از حضرت نوح(ع) نقل میکردند که وقتی حضرت عزراییل برای گرفتن جان وی حاضر شد، نوح(ع) گفت، مهلتی بده تا در کلبه خود دراز بکشم. وقتی دراز کشید، پایش از کلبه محقرش بیرون افتاد. نوح در جواب عزراییل که گفته بود چرا کلبه بزرگ تری درست نکردی تا پایت بیرون نماند، میگوید، میبینی دنیا چقدر کوتاه است و نیازی به اینها نیست. عزراییل میگوید، در آینده کسانی میآیند که برجها و باروها برای خود میسازند و نوح با تعجب میپرسد، مگر چند سال زندگی میکنند؟ عزراییل جواب میدهد، شصت تا هفتاد سال و نوح میگوید، من که 950 سال عمر کردهام، از ساختن همین کلبه هم پشیمانم!
حجتالاسلام پناهیان، تداوم در عمل را از ویژگیهای بارز مرحوم حجتالاسلام رشاد عنوان کرد و گفت: ایشان چهل یا پنجاه سال در نگهداشتن برخی مجالس عزا دوام داشتند. با اطرافیانشان بسیار کریمانه برخورد میکردند و با وجود زهد بسیار، در عیدی دادن و بذل و بخشش کردن هیچگاه کم نمیگذاشتند و به کرم و حاتمبخشی معروف بودند.
گفتنی است، مراسم بزرگداشت مرحوم حجتالاسلام محرم رشاد و سردار سرتیپ شهید صفدر رشاد عصر دوشنبه سوم شهریورماه با حضور مسؤولان کشوری و لشکری، روحانیون و عموم مردم در مسجد نور فاطمی برگزار شد.