آقای روحانی که در دوران ریاست جمهور محمود احمدی نژاد، ادبیات و برخی اظهارات وی را حسابی به چالش کشیده بود و در شان عنوان رئیس جمهور نمی دانست، این بار خود همان طوری رفتار کرد که روزی به آن می تاخت.
شهدای ایران: حجت‌الاسلام حسن روحانی، رئیس جمهور صبح روز دوشنبه در همایش سالانه سفرا و نمایندگی‌های ایران در خارج از کشور که با حضور محمد جواد ظریف وزیر امور خارجه برگزار شد، در سخنانی غیرمنتظره و بی‌سابقه منتقدان رویکرد هسته‌ای دولت را بشدت مورد حمله قرار داد.
وی با بیان اینکه "کافر همه را به کیش خود پندارد"، منتقدان را به "تعامل هراسی" متهم کرد و گفت: دائم شعار می‌دهند اما بزدل سیاسی هستند. هر وقت مذاکره می‌شود، می‌گویند می‌لرزیم؛ به جهنم، بروید جای گرمی که نلرزید. خداوند شما را ترسو و لرزان آفریده ما چکار کنیم."
این اظهارات درست زمانی بیان شد که تقریبا هیچ انتقادی در روزهای پیش از آن درباره موضوع هسته‌ای بیان نشده بود که حتی هفته‌های پیش از آن هم فضای انتقاد از عملکرد هسته‌ای دولت، کاملا آرام و بدون حاشیه بود.
با توجه به این واقعیت، نگاه بخشی از ناظران سیاسی به سمت و سوی دیگری رفت و گمانه زنی‌هایی درباره پشت پرده این هجمه ناگهانی مطرح شد. در نهایت این تحلیل شکل گرفت که هدف اصلی رئیس جمهور نه تاختن به منتقدان رویکرد هسته ای که "انحراف افکار عمومی از چند واقعه مهم غیرسیاسی" بوده است.
همزمانی سخنرانی آقای روحانی با صدور رای دادگاه لاهه به نفع امارات در پرونده کرسنت، افزایش انتقادات از رانت ۶۵۰ میلیون یورویی، سقوط هواپیمای مسافربری و استیضاح وزیر علوم، تحلیل فوق را به واقعیت نزدیک تر کرد.
ایران در حالی پرونده کرسنت را در دادگاه لاهه به امارات واگذار کرد که بسیاری از دلسوزان از همان روز رای اعتماد زنگنه هشدار دادند که انتخاب وی به عنوان وزیر نفت به صلاح نیست. پس از آن هم بارها کوشیدند که دولت به رد و بدل شدن رشوه در این پرونده اذعان و آن را ملغی کند یا دست کم وزیر نفت با پیگیری مجدانه پرونده، برای نجات ایران از ضرر هنگفت در معامله گازی با امارات بکوشد اما رای دادگاه از واقعیت دیگری حکایت داشت.
این خبر تلخ و کم کاری بزرگ مسئولان دولتی در شرایطی رسانه ای شد که اعتراضات منتقدان به دفاع رئیس جمهور از مسئولان اعطا کننده رانت ۶۵۰ میلیونی یورویی، بالا گرفته بود. سوءمدیریت در صنعت هواپیمایی، سقوط یک هواپیمای مسافربری و کشته شدن حدود ۴۰ هموطن هم فشار افکار عمومی بر دولت را بیشتر کرده بود.
در چنین شرایطی ایجاد یک محور ثانویه و منحرف ساختن نگاه‌ها به سمت موضوعی حاشیه ای و کاذب می توانست تا مدتی خیال دولتمردان را از پاسخگویی به چند اشتباه سهمگین راحت کند؛ کاری که رئیس جمهور یک تنه آن را بر عهده گرفت، حتی به بهای عبور از شعارها و وعده های خود.
البته یک تحلیل همسوی دیگر هم در میان برخی محافل سیاسی مطرح است که علت اصلی تندی اخیر رئیس جمهور را برآورد او از نتیجه مذاکرات هسته ای می داند. بر اساس این تحلیل، آقای روحانی به این نتیجه رسیده که مذاکرات به شکست انجامیده و از آنجایی که او منتقدان عملکرد هسته ای دولت را در این شکست دخیل می داند، عصبانی شده و به آنان پرخاش کرده است.
در هر صورت، آقای روحانی که در دوران ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد، ادبیات و برخی اظهارات وی را حسابی به چالش کشیده بود و در شان عنوان رئیس جمهور نمی دانست، این بار خود همان طوری رفتار کرد که روزی به آن می تاخت. اهمیت این موضوع زمانی بیشتر می شود که وزرا و مدیران دولتی رویکرد رئیس جمهور را سرلوحه خود قرار دهند و موجی از بداخلاقی سیاسی و منتقد ستیزی در جامعه به راه افتد و فضای کار و خدمت را به میدان تاخت و تاز جناحی و باندی تبدیل کند.
هر چند رئیس جمهور در جلسه دیروز چهارشنبه دولت کوشید کمی از زهر سخنان تندش را بگیرد اما به نظر می رسد منتقدان، منتظر تعامل عملی دولت هستند و می خواهند ببینند پایبندی روحانی به نقدپذیری تا کجاست؟ و در موضوعات هسته‌ای، کرسنت، رانت 650 میلیون یورویی و... چگونه برخورد خواهد کرد.
افکار عمومی و قاطبه رای دهندگان به آقای روحانی به سخنان وی اعتماد کردند و از او انتظار دارند که نقاط مثبت روسای جمهور سابق را ادامه دهد و ضعف های آنان نداشته باشد؛ انتظاری که همچنان امید است رئیس جمهور برای تحقق آن بکوشند.
منبع: جهان
وی با بیان اینکه "کافر همه را به کیش خود پندارد"، منتقدان را به "تعامل هراسی" متهم کرد و گفت: دائم شعار می‌دهند اما بزدل سیاسی هستند. هر وقت مذاکره می‌شود، می‌گویند می‌لرزیم؛ به جهنم، بروید جای گرمی که نلرزید. خداوند شما را ترسو و لرزان آفریده ما چکار کنیم."
این اظهارات درست زمانی بیان شد که تقریبا هیچ انتقادی در روزهای پیش از آن درباره موضوع هسته‌ای بیان نشده بود که حتی هفته‌های پیش از آن هم فضای انتقاد از عملکرد هسته‌ای دولت، کاملا آرام و بدون حاشیه بود.
با توجه به این واقعیت، نگاه بخشی از ناظران سیاسی به سمت و سوی دیگری رفت و گمانه زنی‌هایی درباره پشت پرده این هجمه ناگهانی مطرح شد. در نهایت این تحلیل شکل گرفت که هدف اصلی رئیس جمهور نه تاختن به منتقدان رویکرد هسته ای که "انحراف افکار عمومی از چند واقعه مهم غیرسیاسی" بوده است.
همزمانی سخنرانی آقای روحانی با صدور رای دادگاه لاهه به نفع امارات در پرونده کرسنت، افزایش انتقادات از رانت ۶۵۰ میلیون یورویی، سقوط هواپیمای مسافربری و استیضاح وزیر علوم، تحلیل فوق را به واقعیت نزدیک تر کرد.
ایران در حالی پرونده کرسنت را در دادگاه لاهه به امارات واگذار کرد که بسیاری از دلسوزان از همان روز رای اعتماد زنگنه هشدار دادند که انتخاب وی به عنوان وزیر نفت به صلاح نیست. پس از آن هم بارها کوشیدند که دولت به رد و بدل شدن رشوه در این پرونده اذعان و آن را ملغی کند یا دست کم وزیر نفت با پیگیری مجدانه پرونده، برای نجات ایران از ضرر هنگفت در معامله گازی با امارات بکوشد اما رای دادگاه از واقعیت دیگری حکایت داشت.
این خبر تلخ و کم کاری بزرگ مسئولان دولتی در شرایطی رسانه ای شد که اعتراضات منتقدان به دفاع رئیس جمهور از مسئولان اعطا کننده رانت ۶۵۰ میلیونی یورویی، بالا گرفته بود. سوءمدیریت در صنعت هواپیمایی، سقوط یک هواپیمای مسافربری و کشته شدن حدود ۴۰ هموطن هم فشار افکار عمومی بر دولت را بیشتر کرده بود.
در چنین شرایطی ایجاد یک محور ثانویه و منحرف ساختن نگاه‌ها به سمت موضوعی حاشیه ای و کاذب می توانست تا مدتی خیال دولتمردان را از پاسخگویی به چند اشتباه سهمگین راحت کند؛ کاری که رئیس جمهور یک تنه آن را بر عهده گرفت، حتی به بهای عبور از شعارها و وعده های خود.
البته یک تحلیل همسوی دیگر هم در میان برخی محافل سیاسی مطرح است که علت اصلی تندی اخیر رئیس جمهور را برآورد او از نتیجه مذاکرات هسته ای می داند. بر اساس این تحلیل، آقای روحانی به این نتیجه رسیده که مذاکرات به شکست انجامیده و از آنجایی که او منتقدان عملکرد هسته ای دولت را در این شکست دخیل می داند، عصبانی شده و به آنان پرخاش کرده است.
در هر صورت، آقای روحانی که در دوران ریاست جمهوری محمود احمدی نژاد، ادبیات و برخی اظهارات وی را حسابی به چالش کشیده بود و در شان عنوان رئیس جمهور نمی دانست، این بار خود همان طوری رفتار کرد که روزی به آن می تاخت. اهمیت این موضوع زمانی بیشتر می شود که وزرا و مدیران دولتی رویکرد رئیس جمهور را سرلوحه خود قرار دهند و موجی از بداخلاقی سیاسی و منتقد ستیزی در جامعه به راه افتد و فضای کار و خدمت را به میدان تاخت و تاز جناحی و باندی تبدیل کند.
هر چند رئیس جمهور در جلسه دیروز چهارشنبه دولت کوشید کمی از زهر سخنان تندش را بگیرد اما به نظر می رسد منتقدان، منتظر تعامل عملی دولت هستند و می خواهند ببینند پایبندی روحانی به نقدپذیری تا کجاست؟ و در موضوعات هسته‌ای، کرسنت، رانت 650 میلیون یورویی و... چگونه برخورد خواهد کرد.
افکار عمومی و قاطبه رای دهندگان به آقای روحانی به سخنان وی اعتماد کردند و از او انتظار دارند که نقاط مثبت روسای جمهور سابق را ادامه دهد و ضعف های آنان نداشته باشد؛ انتظاری که همچنان امید است رئیس جمهور برای تحقق آن بکوشند.
منبع: جهان
