سخنان معاون رئیسجمهور در خصوص این که «متأسفانه پستها و مناصب کلیدی و تصمیمگیر در اختیار خبرنگاران زن نیست و بالاترین پست دبیری سرویس است»، زنان شاغل در این حوزه را به واکنش واداشت.
به گزارش شهدای ایران به نقل از تسنیم، زنان در کشور ما حدود نیمی از جمعیت کشور را تشکیل میدهند که خواه ناخواه بسیاری از عرصهها را تحت تاثیر قرار داده و از بسیاری متأثر میشوند. زنان بعد از انقلاب اسلامی به واسطه تعدد دانشگاهها و فراهم شدن امکان ادامه تحصیل کمکم به بازار کار وارد شدند تا جایی که در کابینه دولت دهم صاحب کرسی نیز شدند.
حضور و موفقیت زنان در مشاغل مختلف از تخصصهای پزشکی، استادی دانشگاه گرفته تا مربی مهدهای کودک اگر نگوییم واجب، لازم است و خوشبختانه آنها با کیفیت کار خود لزوم حضور خود را بیش از پیش ثابت کردهاند. عادت مألوف، نادیده گرفتن زنان و فعالیت آنها به صورت عمدی یا سهوی از سوی مردان بودهاما اینبار اظهار نظرات با چاشنی کملطفی از سوی زنانی که عهدهدار مناصب مهم مملکتی هستند علیه جامعه خودشان شنیده میشود که با واقعیت فاصله دارد.
شهیندخت مولاوردی معاون امور زنان و خانواده ریاست جمهوری دیروز در جمع خبرنگاران، اظهار داشت: «متأسفانه پستها و مناصب کلیدی و تصمیمگیر در اختیار خبرنگاران زن نیست و بالاترین پست دبیری سرویس است» این در حالی است که برخی از زنان شاغل در مطبوعات که عموماً در ردههای بالای مطبوعات هستند به اظهارنظر مولاوردی واکنش نشان دادند.
آیا گشتید و نبود؟
مینا مهرنوش، مدیرمسئول روزنامه کسبوکار درباره حضور زنان در عرصه رسانه و به دست گرفتن سکان مجموعههایی مانند خبرگزاری و روزنامه، ضمن انتقاد از اظهارنظرهای نادرست درباره زنان به خبرنگار تسنیم میگوید: افرادی که اینچنین اظهار نظر میکنند آیا گشتند و نبود؟ کملطفی است اگر بگوییم که زنان در پستهای رسانهای نیستند، اهالی این صنف، زنانی را میشناسند که با دست خالی مجموعههای رسانهای را میگردانند.
وی ادامه میدهد: زنان توانمند اغلب دیده نمیشوند اما اتفاقاً آنها در مجموعههای خبری موفقترند چرا که اقتضای این حوزه یعنی حساسیت، دقت و نظم را بیشتر رعایت میکنند.
مدیرمسئول روزنامه کسبوکار با اشاره به اینکه در حال حاضر 15 خانم در تحریریه این روزنامه مشغول به کار هستند، میافزاید: بنده با حدود 20 سال سابقه در عرصه خبر در حال تبدیل این روزنامه به یک خبرگزاری تخصصی در حوزه کسبوکار هستم که امیدوارم تا آبان محقق شود.
وقتی یکی از بانوان، آنها را باور ندارد از سایرین چه انتظاری میتوان داشت؟
فریماه شیخالاسلامی، مدیرمسئول روزنامه راه مردم نیز در خصوص اظهارات معاون زنان و امور خانواده ریاست جمهوری میگوید: وقتی یکی از بانوان، زنان را باور ندارد از سایران چه انتظاری میتوان داشت؟
وی ادامه میدهد: زنان در بسیاری از عرصهها خود را نشان دادند و فقط کافی است خود را باور داشته باشند. عرصه رسانه نیز مانند سایر رسانههاست و فعالیت زن و مرد در آن تفاوتی ندارد.این دیدگاه که بالاترین پست برای زنان در رسانهها دبیری سرویس است، درست نیست، باید توانایی زنان را بیش از پیش ببینیم.
زنان پیشکسوت روزنامهنگار را ببینیم!
اشرف گرامیزادگان، مدیرمسئول و صاحب امتیاز مجلات حقوق زنان و اقتصاد زنان نیز در اینباره به خبرنگار تسنیم میگوید: ما نمیخواهیم زنان فقط خبرنگار بمانند اما مسائل مالی باعث شده خبرگزاریها و روزنامهها بیشتر در دست مردان باشد.
وی ادامه میدهد: دغدغه ما همواره بها دادن به زنان پیشکسوت روزنامهنگاری است و انتظارمان از دولت نیز همین است؛ ما زنان صاحب قلمی داریم که سالهاست به خاطر عشق خود در بیان مسائل زنان در حوزه روزنامهنگاری فعالیت میکنند اما متاسفانه مشکلات مالی مانع از مدیریت یک مجموعه خبری برای آنها شده است ولی این به معنای عدم توانایی آنها نیست.
زنان به دلیل مخاطرات این شغل، تمایلی به کسب پستهای کلیدی ندارند
ژاله فرامرزیان دبیر انجمن روزنامهنگاران زن ایرانی نیز در اینباره معتقد است: مشاغل مطبوعاتی از جمله روزنامهنگاری نیاز به شرایط آزاد دارد تا یک فرد بتواند توانایی خود را به نحو احسن نشان دهد ضمن اینکه مخاطرات خاص این حرفه باعث میشود زنان خود، تمایل به کسب پستهای کلیدی در رسانهها نداشته باشند و این به هیچ وجه به معنای عدم توانایی آنها نیست.
وی ادامه میدهد: با وجود تمام مشکلات و مخاطرات در این حرفه، عدهای شرایط آن را پذیرفتهاند و محدودیت برای کسب پست کلیدی در یک رسانه برای زنان، بیتوجهی صاحبان آن رسانه به توان و ظرفیت آنهاست.
دبیر انجمن روزنامهنگاران زن ایرانی همچنین میگوید: اینکه رده شغلی زنان در رسانهها و مطبوعات بالا نیست ناشی از یک نگاه تنگنظرانه در استفاده از توانایی، گذشت و کمتوقعی زنان در این عرصه است.
امروز حضور زنان و موفقیت آنها در جامعه بر کسی پوشیده نیست، حضور آنها در پستهای کلیدی وزارتخانهها و سازمانها از جمله معاونت رئیسجمهوری این ادعا را ثابت میکند. اظهارنظرهایی از این دست که زنان در سطوح عالی رسانهها حضور ندارند نه تنها جملات کلیشهای معمول درباره زنان را به ذهن متبادر میکند اما باید بدانیم این نظرات نه تنها از ارزش زنان و حضور آنان در جامعه نمیکاهد بلکه موجب تکدر خاطر شاغلان حوزههای مورد اشاره میشود.
حضور و موفقیت زنان در مشاغل مختلف از تخصصهای پزشکی، استادی دانشگاه گرفته تا مربی مهدهای کودک اگر نگوییم واجب، لازم است و خوشبختانه آنها با کیفیت کار خود لزوم حضور خود را بیش از پیش ثابت کردهاند. عادت مألوف، نادیده گرفتن زنان و فعالیت آنها به صورت عمدی یا سهوی از سوی مردان بودهاما اینبار اظهار نظرات با چاشنی کملطفی از سوی زنانی که عهدهدار مناصب مهم مملکتی هستند علیه جامعه خودشان شنیده میشود که با واقعیت فاصله دارد.
شهیندخت مولاوردی معاون امور زنان و خانواده ریاست جمهوری دیروز در جمع خبرنگاران، اظهار داشت: «متأسفانه پستها و مناصب کلیدی و تصمیمگیر در اختیار خبرنگاران زن نیست و بالاترین پست دبیری سرویس است» این در حالی است که برخی از زنان شاغل در مطبوعات که عموماً در ردههای بالای مطبوعات هستند به اظهارنظر مولاوردی واکنش نشان دادند.
آیا گشتید و نبود؟
مینا مهرنوش، مدیرمسئول روزنامه کسبوکار درباره حضور زنان در عرصه رسانه و به دست گرفتن سکان مجموعههایی مانند خبرگزاری و روزنامه، ضمن انتقاد از اظهارنظرهای نادرست درباره زنان به خبرنگار تسنیم میگوید: افرادی که اینچنین اظهار نظر میکنند آیا گشتند و نبود؟ کملطفی است اگر بگوییم که زنان در پستهای رسانهای نیستند، اهالی این صنف، زنانی را میشناسند که با دست خالی مجموعههای رسانهای را میگردانند.
وی ادامه میدهد: زنان توانمند اغلب دیده نمیشوند اما اتفاقاً آنها در مجموعههای خبری موفقترند چرا که اقتضای این حوزه یعنی حساسیت، دقت و نظم را بیشتر رعایت میکنند.
مدیرمسئول روزنامه کسبوکار با اشاره به اینکه در حال حاضر 15 خانم در تحریریه این روزنامه مشغول به کار هستند، میافزاید: بنده با حدود 20 سال سابقه در عرصه خبر در حال تبدیل این روزنامه به یک خبرگزاری تخصصی در حوزه کسبوکار هستم که امیدوارم تا آبان محقق شود.
وقتی یکی از بانوان، آنها را باور ندارد از سایرین چه انتظاری میتوان داشت؟
فریماه شیخالاسلامی، مدیرمسئول روزنامه راه مردم نیز در خصوص اظهارات معاون زنان و امور خانواده ریاست جمهوری میگوید: وقتی یکی از بانوان، زنان را باور ندارد از سایران چه انتظاری میتوان داشت؟
وی ادامه میدهد: زنان در بسیاری از عرصهها خود را نشان دادند و فقط کافی است خود را باور داشته باشند. عرصه رسانه نیز مانند سایر رسانههاست و فعالیت زن و مرد در آن تفاوتی ندارد.این دیدگاه که بالاترین پست برای زنان در رسانهها دبیری سرویس است، درست نیست، باید توانایی زنان را بیش از پیش ببینیم.
زنان پیشکسوت روزنامهنگار را ببینیم!
اشرف گرامیزادگان، مدیرمسئول و صاحب امتیاز مجلات حقوق زنان و اقتصاد زنان نیز در اینباره به خبرنگار تسنیم میگوید: ما نمیخواهیم زنان فقط خبرنگار بمانند اما مسائل مالی باعث شده خبرگزاریها و روزنامهها بیشتر در دست مردان باشد.
وی ادامه میدهد: دغدغه ما همواره بها دادن به زنان پیشکسوت روزنامهنگاری است و انتظارمان از دولت نیز همین است؛ ما زنان صاحب قلمی داریم که سالهاست به خاطر عشق خود در بیان مسائل زنان در حوزه روزنامهنگاری فعالیت میکنند اما متاسفانه مشکلات مالی مانع از مدیریت یک مجموعه خبری برای آنها شده است ولی این به معنای عدم توانایی آنها نیست.
زنان به دلیل مخاطرات این شغل، تمایلی به کسب پستهای کلیدی ندارند
ژاله فرامرزیان دبیر انجمن روزنامهنگاران زن ایرانی نیز در اینباره معتقد است: مشاغل مطبوعاتی از جمله روزنامهنگاری نیاز به شرایط آزاد دارد تا یک فرد بتواند توانایی خود را به نحو احسن نشان دهد ضمن اینکه مخاطرات خاص این حرفه باعث میشود زنان خود، تمایل به کسب پستهای کلیدی در رسانهها نداشته باشند و این به هیچ وجه به معنای عدم توانایی آنها نیست.
وی ادامه میدهد: با وجود تمام مشکلات و مخاطرات در این حرفه، عدهای شرایط آن را پذیرفتهاند و محدودیت برای کسب پست کلیدی در یک رسانه برای زنان، بیتوجهی صاحبان آن رسانه به توان و ظرفیت آنهاست.
دبیر انجمن روزنامهنگاران زن ایرانی همچنین میگوید: اینکه رده شغلی زنان در رسانهها و مطبوعات بالا نیست ناشی از یک نگاه تنگنظرانه در استفاده از توانایی، گذشت و کمتوقعی زنان در این عرصه است.
امروز حضور زنان و موفقیت آنها در جامعه بر کسی پوشیده نیست، حضور آنها در پستهای کلیدی وزارتخانهها و سازمانها از جمله معاونت رئیسجمهوری این ادعا را ثابت میکند. اظهارنظرهایی از این دست که زنان در سطوح عالی رسانهها حضور ندارند نه تنها جملات کلیشهای معمول درباره زنان را به ذهن متبادر میکند اما باید بدانیم این نظرات نه تنها از ارزش زنان و حضور آنان در جامعه نمیکاهد بلکه موجب تکدر خاطر شاغلان حوزههای مورد اشاره میشود.