حسین لاجوردی در پاسخ به این ادعای موسوی لاری كه شهید لاجوردی را به خشونت گرایی متهم كرده بود نوشت: مؤمنی را به خشونت متهم می كنید كه در تمام شئون زندگیش مهر و محبت موج می زد و هر چه نسبت به جنایتكاران فرقه های تروریستی و كفار سخت گیر بود نسبت به مؤمنین فروتن و مهربان و با تأسی به جد بزرگوارش «اشداء علی الكفار و رحماء بینهم» بود.

حسین لاجوردی در بخش دیگری از این مقاله نوشته است: بارها در هنگام تحویل سال نو همراه با ما فرزندانش به سراغ نوجوانان محبوس در كانون اصلاح و تربیت می رفت تا با اهداء هدیه و پرداخت عیدی به آنها دل و قلب آنان را شاد نماید و چه زیبا بود وقتی این نوجوانان او را چون نگین انگشتری در حلقه خود جای می دادند و پدر صدایش می زدند.
در ادامه این نوشتار آمده است: خوب است بدانید در همان ابتدای دهه 60 كه گروهك های محارب فقط در سطح شهر تهران روزی 30 ترور را انجام می دادند، این شهید والا مقام، دستگیر شدگان از این گروهكها را با رفتاری مهربانانه در سالن اجتماعات اوین جمع می كرد و تا پاسی از شب با آنان به مباحثه می پرداخت، و هر چه رهبران این گروهك ها روی احساسات جوانان فریب خورده كار كرده بودند، شهید لاجوردی با تكیه بر فطرت الهی این جوانان آنان را نسبت به اعمال مجرمانه شان متنبه می كرد، لذا عده ای از همین توابین و اعضای گروه فرقان بعد از آزادی از زندان در جبهه های حق علیه باطل حضور یافته و به درجه رفیع شهادت نایل آمدند.
در بخش دیگری از پاسخ مستدل فرزند شهید لاجوردی با اشاره به این ادعا كه امام عملكرد شهید را قبول نداشت آمده است: امام خمینی در این زمینه می فرمایند: در امور سیاسی مدتی تهمت زده می شد كه احمد طرفدار منافقین است و من در طول مدت انقلاب، مخالفت هایی از او می دیدم كه دیگر بر آن شدت و قاطعیت نبود و در این آخر كه قضیه زندان اوین پیش آمد و شكایاتی از آقای لاجوردی می شد، غیر از احمد كسی را ندیدم كه بیشتر از آقای لاجوردی طرفداری كند و دفاع نماید و وجود او را برای زندان اوین لازم و بركناری او را تقریباً فاجعه می دانست.» (صحیفه امام، جلد 7، صفحه 90)
در ادامه حسین لاجوردی به سند دیگری از خاطرات هاشمی رفسنجانی اشاره كرده است.
هاشمی در خاطرات روز 17 بهمن سال 63 نقل كرده است: پیش از ظهر، احمد آقا آمد، درباره مسائل روز مذاكره شد، از جمله اظهار نارضایتی آیت الله منتظری از سخنان امام، گرچه همه }سخنان ایشان{ پخش نشده و گفتند امام از عزل آقای اسدالله لاجوردی }دادستان انقلاب تهران{ بی اطلاع بوده و راضی نیستند.
حسین لاجوردی همچنین به سخنان موسوی تبریزی دادستان وقت كل كشور به عنوان سند سوم در كذب بودن ادعای لاری اشاره كرده و می نویسد: حجت الاسلام موسوی تبریزی دادستان وقت كل كشور در مصاحبه ای بیان می دارند: «ساعت 2 بعد از ظهر بود كه مرحوم احمد آقا به منزل ما كه دیوار به دیوار خانه ایشان بود آمد و گفت كه نظر امام این است كه آقای لاجوردی ابقا شود.» در ادامه این مقاله آمده است: آقای لاجوردی در مراسم عزل خود بیان می دارند كه من اهل استعفا دادن نبودم اما بارها خدمت امام گفتم اگر شما بفرمایید من استعفا خواهم داد، ولی امام فرمودند بمان و با شورای عالی قضایی همكاری كن.
موسوی لاری در بخش دیگری از مصاحبه خود علت صدور فرمان 8 ماده ای امام را نارضایتی ایشان از عملكرد دادگاه های انقلاب و تشكیلات قضایی دانسته بود.
حسین لاجوردی در پاسخ به وی به بند 7 فرمان 8 ماده ای امام استناد كرد و نوشت: در این بند امام تاكید كرده اند: «آنچه ذكر شد و ممنوع اعلام شد در غیر مواردی است كه در رابطه با توطئه ها و گروهكهای مخالف اسلام و نظام جمهوری اسلامی است كه در خانه های امن تیمی برای براندازی نظام جمهوری اسلامی و ترور شخصیت های مجاهد و مردم بی گناه كوچه و بازار و برای نقشه های خرابكاری و افساد فی الارض اجتماع می كنند و محارب خدا و رسول می باشند.» صحیفه امام، جلد 17، صفحه .141
در پایان این مقاله مستند با اشاره به وصیت نامه شهید لاجوردی آمده است: قسمتی از سر نخ عزل شهید لاجوردی را در وصیت نامه این شهید بصیر باید جستجو نمائید.