هزاران تن از ترکمانهای عراقی که از دست داعشیها گریختهاند هماکنون در بیابانها و در گرمای سوزان رها شده و به شدت از بیاعتنایی کردستان عراق و دولت ترکیه به سرنوشتشان خشمگین هستند.
به گزارش شهدای ایران به نقل از ایسنا، به نوشته روزنامه حریت، تراژدی انسانی در حالی برای ترکمانهای آواره عراقی گریزان از حملات داعش رو به شکلگیری است که آنها از بیاعتنایی دولت آنکارا و کردستان عراق نسبت به مساله آوارگیشان بسیار خشمگین و نسبت به آیندهشان نگران هستند.
ترکمانهای تلعفر عراق پس از حملات داعش از خانه و زندگی خود گریختهاند و حال در بیابانهای عراق در گرمای 50 درجه سانتیگراد روزگار میگذرانند در حالیکه بسیاری از این آوارگان را زنان و کودکان تشکیل میدهند که چیزی به مردنشان نمانده است.
یکی ازاین آوارگان ترکمان گفت: همسرم پنج روز است که در بستر بیماری است و من نمیتوانم او را به بیمارستان ببرم چون پیشمرگهای کرد اجازه ورود من را به اربیل نمیدهند. همیشه کسی هست که نگران کردها و اعراب در عراق باشد اما برای جمعیت ترکمان اینچنین نیست. ترکها تلعفر را استانبول کوچک مینامند پس چرا حالا به ما توجهی ندارند؟ ما در حال مردن زیر آفتاب سوزان کویر هستیم. بهتر است به یکباره همه ما را بکشند و به شکنجه پایان دهند.
در ابتدا هزاران تن از ترکمانهای شیعه برای ورود به کرکوک، بغداد، کربلا و نجف به شهر سنجر در شمال غرب گریختند.
بنا به گفتههای آوارگان هر روز بخاطر گرمای شدید و طاقتفرسا کودکان و سالخوردگان میمیرند.
تنها منطقهای که ترکمانهای شیعه فکر میکنند میتوانند به آنجا بروند، کرکوک تحت کنترل کردهای عراق است.
ترکمانهای تلعفر عراق پس از حملات داعش از خانه و زندگی خود گریختهاند و حال در بیابانهای عراق در گرمای 50 درجه سانتیگراد روزگار میگذرانند در حالیکه بسیاری از این آوارگان را زنان و کودکان تشکیل میدهند که چیزی به مردنشان نمانده است.
یکی ازاین آوارگان ترکمان گفت: همسرم پنج روز است که در بستر بیماری است و من نمیتوانم او را به بیمارستان ببرم چون پیشمرگهای کرد اجازه ورود من را به اربیل نمیدهند. همیشه کسی هست که نگران کردها و اعراب در عراق باشد اما برای جمعیت ترکمان اینچنین نیست. ترکها تلعفر را استانبول کوچک مینامند پس چرا حالا به ما توجهی ندارند؟ ما در حال مردن زیر آفتاب سوزان کویر هستیم. بهتر است به یکباره همه ما را بکشند و به شکنجه پایان دهند.
در ابتدا هزاران تن از ترکمانهای شیعه برای ورود به کرکوک، بغداد، کربلا و نجف به شهر سنجر در شمال غرب گریختند.
بنا به گفتههای آوارگان هر روز بخاطر گرمای شدید و طاقتفرسا کودکان و سالخوردگان میمیرند.
تنها منطقهای که ترکمانهای شیعه فکر میکنند میتوانند به آنجا بروند، کرکوک تحت کنترل کردهای عراق است.