مولوی عبدالحمید مواضع مبهمی در قبال تحولات منطقه داشته است. از مواضع مبهم درباره تروریستهای سوریه و درخواست از جمهوری اسلامی برای عدم حمایت از اسد گرفته تا محکوم کردن نوری مالکی در عراق و متهم کردن او به ایجاد شرایط فعلی در این کشور نشان میدهد رفتار این فرد میتواند بخشی از یک سلسله اقدامات منطقهای باشد.
به گزارش شهدای ایران به نقل از وطن امروز، عبدالحمید مشکوک است و شاید مهمترین نکتهای که باعث شده این شک تقویت شود، تلاش فراوان جریان تکفیری و غربی برای مطرح کردن او و تضعیف سایر علمای اهل سنت ایران باشد. با این حال در این گزارش به برخی ارتباطات عیان عبدالحمید اشاره میشود.
۱- ارتباط غیرشفاف با کشورهای مرتجع منطقه بویژه عربستان میتواند عامل اصلی مواضع مولوی باشد. هر چند این ارتباط از سوی جریان مکی همواره تکذیب شده است. دستگیری مولوی محمد اسماعیل ملازهی معروف به حافظ اسماعیل، داماد مولوی عبدالحمید به اتهام جاسوسی برای عربستان در سال ۱۳۹۰ و مجازات ۱۰ سال زندان وی که با بخشش به ۳ سال کاهش یافت یکی از این شواهد است. حافظ اسماعیل یکی از بازوهای مولوی عبدالحمید است که چند سال پیش هم باعث ایجاد یک غائله امنیتی -مذهبی در سیستان شده بود. شاهد دیگر بر ارتباط خاص مولوی عبدالحمید با حکام دیکتاتور منطقه بویژه عربستان وقتی آشکارتر میشود که دیده میشود او همواره یکی از کسانی بوده که از طرف سران این کشورها به بهانه حج یا شرکت در کنفرانسهای مذهبی دعوت شده است.
۲- جریان مکی و رئیس آن مولوی عبدالحمید روابط صمیمانهای با قرضاوی، معروف به شیخ فتنه دارد. قرضاوی همان کسی است که رسما فتوای جهاد علیه دولت قانونی سوریه و همچنین علیه شیعیان صادر کرد و مواضع وی علیه حزبالله لبنان و سیدحسن نصرالله باعث نفرت مسلمانان از وی شده است و پس از آن بود که همسر وی ارتباط قرضاوی را با صهیونیستها آشکار و وی را رسوا کرد.
۳- علاقه عوامل سرویسهای بیگانه به او شاید یکی دیگر از دلایل مواضع متفاوت و گاه متناقض مولوی عبدالحمید با علمای معتدل اهل سنت است. ۲ مورد از این عوامل در زیر بررسی میشود:
الف- عطا مهاجرانی: وزیر فراری دولت اصلاحات که اکنون در لندن سکونت دارد و رابطه صمیمی نیز با آل سعود دارد؛ یکی از دوستان صمیمی مولوی عبدالحمید است. جملات تمجیدآمیز مهاجرانی از مولوی عبدالحمید عمق علاقه مهاجرانی به مولوی عبدالحمید را آشکار میکند. وی درباره مولوی عبدالحمید چنین میگوید:«عبدالحمید بدون شک شاخصترین عالم دینی اهل سنت در کشور ماست. اسلامشناس و فقیهی دانشمند، اهل نظر و حکیم. سالهای طولانی است که با ایشان آشنا هستم. هر گاه توفیق سفر به زاهدان پیدا میکردم یا ایشان به تهران میآمدند، دیداری صورت میگرفت.» اما مساله به همین جا ختم نمیشود و رسانه فتنهگر جرس که زیر نظر مهاجرانی و از لندن مدیریت میشود، خطبههای مسالهدار مولوی عبدالحمید را همیشه پوشش داده تا بیش از همه علاقه خود را به خطبههای مولوی عبدالحمید نشان دهد.
ب- محمود براهویینژاد: اصلیترین مشاور رسانهای مولوی عبدالحمید و جریان مکی است که سابقه خبرنگاری برای رادیو فردا – ارگان رسانهای سیا- معروف به رادیو سیا را در کارنامه دارد و از آن به عنوان افتخار برای خود یاد میکند.
۴- حمایت از اردوغان که در فتنه سوریه نقشی آشکار و غیرقابل کتمان دارد یکی دیگر از عوامل موضعگیری به نفع تروریستها توسط مولوی عبدالحمید است. این نزدیکی و صمیمیت بین جریان مکی به رهبری مولوی عبدالحمید و جریان اردوغان در ترکیه را میتوان در اخبار رپرتاژی سایت جریان مکی به راحتی مشاهده کرد تا جایی که از اردوغان به عنوان عمر خطاب زمان یاد میکنند.
آنچه در این مطلب بررسی شد از منابع آشکاری به دست آمده است که در دسترس همه است. نکتهای که باید به یاد داشت این است که نباید موضعگیریهای مولوی عبدالحمید را به پای همه علمای اهل سنت جنوب شرق کشور نوشت زیرا علمای هوشیار اهل سنت بارها فتنه تکفیریها را در سوریه و به ویژه در عراق محکوم کردهاند اما متاسفانه به خاطر بلندگوهای بسیار جریان مکی به ریاست مولوی عبدالحمید در داخل و خارج از کشور، موضعگیریهای این جریان به پای همه اهل سنت جنوب شرق نوشته میشود که این واقعیت مسؤولیت علمای معتدل اهل سنت را بیش از گذشته سنگین میکند.
۱- ارتباط غیرشفاف با کشورهای مرتجع منطقه بویژه عربستان میتواند عامل اصلی مواضع مولوی باشد. هر چند این ارتباط از سوی جریان مکی همواره تکذیب شده است. دستگیری مولوی محمد اسماعیل ملازهی معروف به حافظ اسماعیل، داماد مولوی عبدالحمید به اتهام جاسوسی برای عربستان در سال ۱۳۹۰ و مجازات ۱۰ سال زندان وی که با بخشش به ۳ سال کاهش یافت یکی از این شواهد است. حافظ اسماعیل یکی از بازوهای مولوی عبدالحمید است که چند سال پیش هم باعث ایجاد یک غائله امنیتی -مذهبی در سیستان شده بود. شاهد دیگر بر ارتباط خاص مولوی عبدالحمید با حکام دیکتاتور منطقه بویژه عربستان وقتی آشکارتر میشود که دیده میشود او همواره یکی از کسانی بوده که از طرف سران این کشورها به بهانه حج یا شرکت در کنفرانسهای مذهبی دعوت شده است.
۲- جریان مکی و رئیس آن مولوی عبدالحمید روابط صمیمانهای با قرضاوی، معروف به شیخ فتنه دارد. قرضاوی همان کسی است که رسما فتوای جهاد علیه دولت قانونی سوریه و همچنین علیه شیعیان صادر کرد و مواضع وی علیه حزبالله لبنان و سیدحسن نصرالله باعث نفرت مسلمانان از وی شده است و پس از آن بود که همسر وی ارتباط قرضاوی را با صهیونیستها آشکار و وی را رسوا کرد.
۳- علاقه عوامل سرویسهای بیگانه به او شاید یکی دیگر از دلایل مواضع متفاوت و گاه متناقض مولوی عبدالحمید با علمای معتدل اهل سنت است. ۲ مورد از این عوامل در زیر بررسی میشود:
الف- عطا مهاجرانی: وزیر فراری دولت اصلاحات که اکنون در لندن سکونت دارد و رابطه صمیمی نیز با آل سعود دارد؛ یکی از دوستان صمیمی مولوی عبدالحمید است. جملات تمجیدآمیز مهاجرانی از مولوی عبدالحمید عمق علاقه مهاجرانی به مولوی عبدالحمید را آشکار میکند. وی درباره مولوی عبدالحمید چنین میگوید:«عبدالحمید بدون شک شاخصترین عالم دینی اهل سنت در کشور ماست. اسلامشناس و فقیهی دانشمند، اهل نظر و حکیم. سالهای طولانی است که با ایشان آشنا هستم. هر گاه توفیق سفر به زاهدان پیدا میکردم یا ایشان به تهران میآمدند، دیداری صورت میگرفت.» اما مساله به همین جا ختم نمیشود و رسانه فتنهگر جرس که زیر نظر مهاجرانی و از لندن مدیریت میشود، خطبههای مسالهدار مولوی عبدالحمید را همیشه پوشش داده تا بیش از همه علاقه خود را به خطبههای مولوی عبدالحمید نشان دهد.
ب- محمود براهویینژاد: اصلیترین مشاور رسانهای مولوی عبدالحمید و جریان مکی است که سابقه خبرنگاری برای رادیو فردا – ارگان رسانهای سیا- معروف به رادیو سیا را در کارنامه دارد و از آن به عنوان افتخار برای خود یاد میکند.
۴- حمایت از اردوغان که در فتنه سوریه نقشی آشکار و غیرقابل کتمان دارد یکی دیگر از عوامل موضعگیری به نفع تروریستها توسط مولوی عبدالحمید است. این نزدیکی و صمیمیت بین جریان مکی به رهبری مولوی عبدالحمید و جریان اردوغان در ترکیه را میتوان در اخبار رپرتاژی سایت جریان مکی به راحتی مشاهده کرد تا جایی که از اردوغان به عنوان عمر خطاب زمان یاد میکنند.
آنچه در این مطلب بررسی شد از منابع آشکاری به دست آمده است که در دسترس همه است. نکتهای که باید به یاد داشت این است که نباید موضعگیریهای مولوی عبدالحمید را به پای همه علمای اهل سنت جنوب شرق کشور نوشت زیرا علمای هوشیار اهل سنت بارها فتنه تکفیریها را در سوریه و به ویژه در عراق محکوم کردهاند اما متاسفانه به خاطر بلندگوهای بسیار جریان مکی به ریاست مولوی عبدالحمید در داخل و خارج از کشور، موضعگیریهای این جریان به پای همه اهل سنت جنوب شرق نوشته میشود که این واقعیت مسؤولیت علمای معتدل اهل سنت را بیش از گذشته سنگین میکند.