شهدای ایران: دو سال از پیروزی انقلاب اسلامی ایران نگذشته بود و جمهوری اسلامی به تازگی پس از 2500 سال پادشاهی نهادینه گردیده بود که کشور عراق بدون هیچ اعلامی کشور ایران را مورد تجاوز فرار داد که این جنگ یکی از استثنائی ترین جنگ ها در تاریخ می باشد. گزافه نیست با علم و آگاهی می گویم
اول : در هنگام آغاز جنگ ایران ارتشی نداشت و ارتش در حال بازسازی مجدد بر اساس معیارهای نظام بود و عده زیادی تصفیه شدند و اصلا ارتش و درجه هاش دیگر اعتباری نداشتند
دوم: فرمانده کل قوا بدست آدم نالایقی چون بنی صدر بود و بیشتر از اینکه بدنبال توفیق در جنگ باشد بدنبال تصفیه حساب های شخصی بخصوص با شهید بهشتی بودند و در حالیکه بر تمام ابزارهای نظامی کشور اشراف داشتند بر نقاط ضعف هم واقف بودند که امری فوق العاده سری و حساس بود.
سوم : رزمندگانی که خود جوش اوایل جنگ در خط اول بودند هیچ سلاحی نداشتند و اسلحه ام یک در دست تعدادی و برنو در دست دیگران دیده می شد و بودند افرادی فقط بدنبال اسلحه غنیمتی از دشمن.
چهارم : همزمان با جنگ عده ای فرصت طلب ادعاهای ناسیونالیستی داشتند مانند کردستان با بدترین شرایط ، همین خوزستان و عده ای از ترکمن ها، یعنی نظام داشت با آن شرایط در چند جبهه می جنگید و در کردستان مرزی نمی شد تشخیص داد دشمن در رو برو است یا در پشت سرت کمین کرده و همین تردید جنگیدن را به مراتب دشوار کرده بود.
پنجم : پس از عزل بنی صدر و حضور پر رنگ سپاه و بسیج در جبهه ها فرماندهان جنگی میانگین 26 سال داشتند ، فرمانده لشکر 21 ساله اصلا" با عفل جور در نمیامد در برابر ژنرال های بعثی عراقی که سالها در سیستم نظامی تربیت یافته بودند این جوانان درخشیدند و حیف است گفتم و از حسن باقری (غلامحسین افشردی) نام نبرم جوانی فوق العاده با هوش با یک قدرت ژنتیکی باور نکردنی که اگر ایشان چند سال بیشتر عمر می کردند شک نکنید سرنوشت جنگ تغییر می کرد همت ها و باکری ها را همه میشناسند و نیازی به توصیف خدمتشان نیست.
ششم : در برابر تسلیحات ما دشمن تا دندان مسلح به انواه جنگ افزارها بود و کشورهای عرب منطقه صدام را سردار قادسبه لقب دادند و انبوه دلارهای نفتی به خزانه جنگ عراق واریز می شد . یک مثال هر کجا آمریکا حضور داشت شوروی هم ورود می کرد و از مخالفان طرف مقابل حمایت می کرد اما جنگ ما تنها جنگی طی 70 سال مبارزه بین ماتریالیسم و امپربالیسم بود که هردو ابر قدرت به این نتیجه رسیدن نباید ایران پیروز این جنگ باشد و باید ار عراق حمایت کنند.
هفتم : سربازهای عراقی برای حضور در جنگ پولهای کلانی می گرفتند اما رزمندگان ما به عشق اقیانوس وسیع و بی نهایت پیر جماران حضرت امام (ره) بی هیچ منت و چشمداشتی داوطلبانه نمام نوار مرزی شامل بر کردستان ، ایلام و خوزستان را پر از عظر گل کرده بودند و جبهه هارا خالی نمی کردند تا دشمن راه نفوذ جدیدی چیدا نکند.
هشتم و آخرین مورد اینکه آنها که شهید شدند عاقبت به خیر شدند و جانبازان نیز به هر صورتی می گذارند تا کسی فکر نکند این جانباز پشیمان است و از گذشته خود با افتخار یاد می کنند در حالیکه هزار و یک مشکل دارند روزی در آرایشگاه فردی به من گفت آقا تو پشیمان نیستی که سلامتی ات را از دست دادی آنهم با صدای بلند و در جمع در جواب گفتم آیا پشیمانی من چیزی را عوض می کند ؟ اگر عوض می کند بنده پشیمان نیستم و به همین گونه راضیم و هنگامی که در اداره حضور می یابم چون دور کاری می کنم کارکنان اداره چنان احترام و عزتی برایم قائل می شوند که سعی می کنم هفته ای یک بار هم کمتر به اداره بروم. آیا این عزت به راحتی بدست آمده که ابن را به کلیه جانبازان و ایثارگران تعمیم می دهم و امیدوارم دولت تدبیر و امید آنچه در شأن جانبازان است به آن توجه لازم و کافی را مبذول دارند. ما همین گونه جنگیدیم و همین گونه زندگی می کنیم اما همچنان که در ابتدای نوشته ام یاد کردم ما یک جنگ استثنائی در تاریخ جنگ ها آفریدیم که جنگجویان آن هم استثنائی بودند. مثل همیشه به امید صبح ظفر
اول : در هنگام آغاز جنگ ایران ارتشی نداشت و ارتش در حال بازسازی مجدد بر اساس معیارهای نظام بود و عده زیادی تصفیه شدند و اصلا ارتش و درجه هاش دیگر اعتباری نداشتند
دوم: فرمانده کل قوا بدست آدم نالایقی چون بنی صدر بود و بیشتر از اینکه بدنبال توفیق در جنگ باشد بدنبال تصفیه حساب های شخصی بخصوص با شهید بهشتی بودند و در حالیکه بر تمام ابزارهای نظامی کشور اشراف داشتند بر نقاط ضعف هم واقف بودند که امری فوق العاده سری و حساس بود.
سوم : رزمندگانی که خود جوش اوایل جنگ در خط اول بودند هیچ سلاحی نداشتند و اسلحه ام یک در دست تعدادی و برنو در دست دیگران دیده می شد و بودند افرادی فقط بدنبال اسلحه غنیمتی از دشمن.
چهارم : همزمان با جنگ عده ای فرصت طلب ادعاهای ناسیونالیستی داشتند مانند کردستان با بدترین شرایط ، همین خوزستان و عده ای از ترکمن ها، یعنی نظام داشت با آن شرایط در چند جبهه می جنگید و در کردستان مرزی نمی شد تشخیص داد دشمن در رو برو است یا در پشت سرت کمین کرده و همین تردید جنگیدن را به مراتب دشوار کرده بود.
پنجم : پس از عزل بنی صدر و حضور پر رنگ سپاه و بسیج در جبهه ها فرماندهان جنگی میانگین 26 سال داشتند ، فرمانده لشکر 21 ساله اصلا" با عفل جور در نمیامد در برابر ژنرال های بعثی عراقی که سالها در سیستم نظامی تربیت یافته بودند این جوانان درخشیدند و حیف است گفتم و از حسن باقری (غلامحسین افشردی) نام نبرم جوانی فوق العاده با هوش با یک قدرت ژنتیکی باور نکردنی که اگر ایشان چند سال بیشتر عمر می کردند شک نکنید سرنوشت جنگ تغییر می کرد همت ها و باکری ها را همه میشناسند و نیازی به توصیف خدمتشان نیست.
ششم : در برابر تسلیحات ما دشمن تا دندان مسلح به انواه جنگ افزارها بود و کشورهای عرب منطقه صدام را سردار قادسبه لقب دادند و انبوه دلارهای نفتی به خزانه جنگ عراق واریز می شد . یک مثال هر کجا آمریکا حضور داشت شوروی هم ورود می کرد و از مخالفان طرف مقابل حمایت می کرد اما جنگ ما تنها جنگی طی 70 سال مبارزه بین ماتریالیسم و امپربالیسم بود که هردو ابر قدرت به این نتیجه رسیدن نباید ایران پیروز این جنگ باشد و باید ار عراق حمایت کنند.
هفتم : سربازهای عراقی برای حضور در جنگ پولهای کلانی می گرفتند اما رزمندگان ما به عشق اقیانوس وسیع و بی نهایت پیر جماران حضرت امام (ره) بی هیچ منت و چشمداشتی داوطلبانه نمام نوار مرزی شامل بر کردستان ، ایلام و خوزستان را پر از عظر گل کرده بودند و جبهه هارا خالی نمی کردند تا دشمن راه نفوذ جدیدی چیدا نکند.
هشتم و آخرین مورد اینکه آنها که شهید شدند عاقبت به خیر شدند و جانبازان نیز به هر صورتی می گذارند تا کسی فکر نکند این جانباز پشیمان است و از گذشته خود با افتخار یاد می کنند در حالیکه هزار و یک مشکل دارند روزی در آرایشگاه فردی به من گفت آقا تو پشیمان نیستی که سلامتی ات را از دست دادی آنهم با صدای بلند و در جمع در جواب گفتم آیا پشیمانی من چیزی را عوض می کند ؟ اگر عوض می کند بنده پشیمان نیستم و به همین گونه راضیم و هنگامی که در اداره حضور می یابم چون دور کاری می کنم کارکنان اداره چنان احترام و عزتی برایم قائل می شوند که سعی می کنم هفته ای یک بار هم کمتر به اداره بروم. آیا این عزت به راحتی بدست آمده که ابن را به کلیه جانبازان و ایثارگران تعمیم می دهم و امیدوارم دولت تدبیر و امید آنچه در شأن جانبازان است به آن توجه لازم و کافی را مبذول دارند. ما همین گونه جنگیدیم و همین گونه زندگی می کنیم اما همچنان که در ابتدای نوشته ام یاد کردم ما یک جنگ استثنائی در تاریخ جنگ ها آفریدیم که جنگجویان آن هم استثنائی بودند. مثل همیشه به امید صبح ظفر
به ناله های جانبازان که گوش می کند؟
از معیشت جانبازان دفاع مقدس جبهه و جنگ خبری نیست و همه را سکوت گرفته است !؟
http://khakpour-m.blogfa.com/