استاد علوم سیاسی دانشگاه شهید بهشتی گفت: برای آنکه ارتباطات گسترده تجاری با دنیا داشته باشیم، ابتدا باید ریل‌گذاری سیاست خارجی و اقتصادی را همسو کنیم و در عین حال کشوری در دنیا حرفی برای گفتن دارد که تولید ثروت کند.
به گزارش شهدای ایران به نقل از فارس، محمود سریع‌القلم استاد علوم سیاسی دانشگاه شهید بهشتی امروز در نخستین گردهمایی تخصصی مناطق آزاد و ویژه اقتصادی که در هتل تهران برگزار شد، به نقش ارتباطات گسترده بین‌المللی و پیشرفت‌های اقتصادی اشاره کرد و گفت: هر کشوری که در دنیا پیشرفت کرده، بین‌المللی شدن را مبنا قرار داده است، چرا که همه مسائل از جمله سلامت، بهداشت و حتی رانندگی اصول بین‌المللی دارد. اما الگوهای هر کشور تابع شرایط بومی و محلی آن کشور هستند و به عبارتی وضعیت نسبی کشورها تابع شرایط‌شان است.
وی با اشاره به اینکه ما باید از مزیت نفت، گاز و پتروشیمی در کشور بهرهبرداری کنیم، افزود: ۲ هزار کیلومتر ساحل در خلیج فارس را داریم و در زمینه صنعت و نیروی انسانی بهترین بهرهبرداری را برای ایجاد مزیت نسبی ایجاد کنیم.
*نگرش منفی به ثروت حذف شود
سریع‌القلم نخستین شرط توسعه ملی را پذیرفتن تولید ثروت عنوان کرد و گفت: نگرش جامعه ما به لغت ثروت منفی است و ما باید آن را اصلاح کنیم، اگر امروز عربستان حاضر به ملاقات با ما نیست و می‌خواهد او دستور کار را برای ما تعیین کند، به دلیل ثروت عربستان است و همانطور که می‌بینید پادشاه عربستان در هواپیمای شخصی‌اش با رئیس جمهور مصر ملاقات می‌کند و آنها قول کمک ۲.۵ میلیارد دلار را از وی می‌گیرند، باید دید کدام کشور همسایه علاقه‌مند است که ما پیشرفت کنیم و درآمد سرانه سالانه ما به ۲۵ هزار دلار برسد. کشوری که ثروت ندارد، نه تنها کار سیاسی نمی‌تواند بکند، بلکه کار فرهنگی هم نمی‌تواند انجام دهد.
استاد علوم سیاسی دانشگاه شهید بهشتی تصریح کرد: اگر کشور ما در ۵ سالهای آینده جهت‌گیری خارجی خودش را تغییر ندهد و در مدارهای غربی قرار نگیرد، ایران در مسیری با اصول پایدار قرار خواهد گرفت چون کشوری که درآمد ندارد، نه تنها به دانشگاه‌هایش نمی‌تواند برسد، بلکه به مسائل فرهنگی و اجتماعی خودش هم نمی‌تواند اهمیت دهد. البته این مسئله الزاماتی دارد.
سریع‌القلم خاطرنشان کرد: امروزه در تمام دنیا دانشگاه‌ها به فکر باز کردن گره نهادهای دولتی و نقطه ضعف‌هایشان هستند و صرفا یک نهاد انتزاعی نیستند. همچنین همه کشورها امروز به فکر منطقه‌ای شدن هستند، مثلا در آمریکای لاتین در حال برداشتن ویزا بین کشورها هستند، ولی اگر شهروند ایرانی امروز بخواهد به آلمان برود، کارش به مراتب از رفتن به عربستان راحت‌تر است، یعنی ما با همسایگانمان مسائل بسیار جدی داریم و حتی در گام اول سند چشم‌اندازی که طراحی کرده‌ایم، قرار داریم.
*ایجاد رضایت مندی با رشد حد اقل ۳درصدی اقتصاد
این استاد دانشگاه با تاکید بر اینکه راه ثبات سیاسی و رضایتمندی جامعه هر کشوری ایجاد استراتژی و رشد اقتصادی حداقل ۳ درصدی است، افزود: وقتی اولویت‌های اولیه زندگی مردم حل شود، مسائل دیگر نیز حل می‌شود.
وی به مقایسه نرخ رشد اقتصادی کشورها اشاره کرد و گفت: کره جنوبی در ۱۰ سال اخیر نرخ رشد اقتصادی‌اش ۷ درصد بوده که درآمد سرانه آن هم به ۲۳ هزار دلار رسیده است و کشورهای «آسه‌‌‌‌آن»- ۱۰ کشور آسیایی که با هم متفق شده‌‌اند- رشد اقتصادی ۴ درصد را تجربه کرده‌اند.
استاد علوم سیاسی دانشگاه شهید بهشتی تصریح کرد: کشورها باید در حوزه سیاست خارجی و سیاست‌های اقتصادی ریل مشترک داشته باشند، اما ما در سیاست خارجی یک ریل داریم و در سیاست اقتصادی یک ریل دیگر. در کشور ما هر ۴ سال یکبار مسیر حکمرانی عوض می‌شود و هر دولتی که مسئولیت کشور را برعهده می‌گیرد، تصمیمات خود را طی می‌کند. ما باید به ظرفیت‌های تجاری دنیا توجه کنیم و از آن به نفع خود بهرهبرداری نماییم. مثلا ایرباس و بوئینگ اعلام کردند، ظرف ۲۰ سال آینده ۳۵ هزار هواپیمای مسافربری در دنیا باید ساخته شود که ۴.۸ تریلیون دلار ارزش آن است و ۳۵ درصد این میزان تقاضا در منطقه آسیاست.
وی تاکید کرد: از طرفی بدون داشتن ثروت در سطح رفاه نسبی شهروندان ما نمی‌توانیم حرفی برای گفتن داشته باشیم و کشوری که حتی هزار دلار از طریق نظام بانکی‌اش نمی‌تواند منتقل کند، چگونه می‌تواند وارد پیشرفت‌های اقتصادی شود. دولتمردان ما باید اطلاعاتشان را از دنیا به روز کنند، چرا که بسیاری از اطلاعات ما مربوط به جنگ سرد است.
وی با اشاره به اینکه ما باید از مزیت نفت، گاز و پتروشیمی در کشور بهرهبرداری کنیم، افزود: ۲ هزار کیلومتر ساحل در خلیج فارس را داریم و در زمینه صنعت و نیروی انسانی بهترین بهرهبرداری را برای ایجاد مزیت نسبی ایجاد کنیم.
*نگرش منفی به ثروت حذف شود
سریع‌القلم نخستین شرط توسعه ملی را پذیرفتن تولید ثروت عنوان کرد و گفت: نگرش جامعه ما به لغت ثروت منفی است و ما باید آن را اصلاح کنیم، اگر امروز عربستان حاضر به ملاقات با ما نیست و می‌خواهد او دستور کار را برای ما تعیین کند، به دلیل ثروت عربستان است و همانطور که می‌بینید پادشاه عربستان در هواپیمای شخصی‌اش با رئیس جمهور مصر ملاقات می‌کند و آنها قول کمک ۲.۵ میلیارد دلار را از وی می‌گیرند، باید دید کدام کشور همسایه علاقه‌مند است که ما پیشرفت کنیم و درآمد سرانه سالانه ما به ۲۵ هزار دلار برسد. کشوری که ثروت ندارد، نه تنها کار سیاسی نمی‌تواند بکند، بلکه کار فرهنگی هم نمی‌تواند انجام دهد.
استاد علوم سیاسی دانشگاه شهید بهشتی تصریح کرد: اگر کشور ما در ۵ سالهای آینده جهت‌گیری خارجی خودش را تغییر ندهد و در مدارهای غربی قرار نگیرد، ایران در مسیری با اصول پایدار قرار خواهد گرفت چون کشوری که درآمد ندارد، نه تنها به دانشگاه‌هایش نمی‌تواند برسد، بلکه به مسائل فرهنگی و اجتماعی خودش هم نمی‌تواند اهمیت دهد. البته این مسئله الزاماتی دارد.
سریع‌القلم خاطرنشان کرد: امروزه در تمام دنیا دانشگاه‌ها به فکر باز کردن گره نهادهای دولتی و نقطه ضعف‌هایشان هستند و صرفا یک نهاد انتزاعی نیستند. همچنین همه کشورها امروز به فکر منطقه‌ای شدن هستند، مثلا در آمریکای لاتین در حال برداشتن ویزا بین کشورها هستند، ولی اگر شهروند ایرانی امروز بخواهد به آلمان برود، کارش به مراتب از رفتن به عربستان راحت‌تر است، یعنی ما با همسایگانمان مسائل بسیار جدی داریم و حتی در گام اول سند چشم‌اندازی که طراحی کرده‌ایم، قرار داریم.
*ایجاد رضایت مندی با رشد حد اقل ۳درصدی اقتصاد
این استاد دانشگاه با تاکید بر اینکه راه ثبات سیاسی و رضایتمندی جامعه هر کشوری ایجاد استراتژی و رشد اقتصادی حداقل ۳ درصدی است، افزود: وقتی اولویت‌های اولیه زندگی مردم حل شود، مسائل دیگر نیز حل می‌شود.
وی به مقایسه نرخ رشد اقتصادی کشورها اشاره کرد و گفت: کره جنوبی در ۱۰ سال اخیر نرخ رشد اقتصادی‌اش ۷ درصد بوده که درآمد سرانه آن هم به ۲۳ هزار دلار رسیده است و کشورهای «آسه‌‌‌‌آن»- ۱۰ کشور آسیایی که با هم متفق شده‌‌اند- رشد اقتصادی ۴ درصد را تجربه کرده‌اند.
استاد علوم سیاسی دانشگاه شهید بهشتی تصریح کرد: کشورها باید در حوزه سیاست خارجی و سیاست‌های اقتصادی ریل مشترک داشته باشند، اما ما در سیاست خارجی یک ریل داریم و در سیاست اقتصادی یک ریل دیگر. در کشور ما هر ۴ سال یکبار مسیر حکمرانی عوض می‌شود و هر دولتی که مسئولیت کشور را برعهده می‌گیرد، تصمیمات خود را طی می‌کند. ما باید به ظرفیت‌های تجاری دنیا توجه کنیم و از آن به نفع خود بهرهبرداری نماییم. مثلا ایرباس و بوئینگ اعلام کردند، ظرف ۲۰ سال آینده ۳۵ هزار هواپیمای مسافربری در دنیا باید ساخته شود که ۴.۸ تریلیون دلار ارزش آن است و ۳۵ درصد این میزان تقاضا در منطقه آسیاست.
وی تاکید کرد: از طرفی بدون داشتن ثروت در سطح رفاه نسبی شهروندان ما نمی‌توانیم حرفی برای گفتن داشته باشیم و کشوری که حتی هزار دلار از طریق نظام بانکی‌اش نمی‌تواند منتقل کند، چگونه می‌تواند وارد پیشرفت‌های اقتصادی شود. دولتمردان ما باید اطلاعاتشان را از دنیا به روز کنند، چرا که بسیاری از اطلاعات ما مربوط به جنگ سرد است.
