شهدای ایران:  روزی که آمریکا به بهانه سلاح هسته‌ای به عراق حمله کرد تا حکومت بعث صدام را که تاریخ مصرفش برای گذشته بود ساقط کند، دل نگرانی مردم عراق بیش از هرچیز متوجه کودکان و زنانی بود که به واسطه جنگی که نیروی خارجی به این کشور تحمیل می‌کرد، دچار آسیب می‌شدند؛ بعد از استقرار پیاده نظام غربی و آمریکایی در عراق این دلهره و نگرانی بیش از پیش افزایش پیدا کرد و بعد از مدت‌ها با خروج نیروهای نظامی‌آمریکا از این کشور ثبات نسبی در وضعیت عراق جنگ زده حاکم شد اما با این وجود با برپایی عملیات‌های خرابکارانه که معمولا منبعی عربی-غربی داشت بازهم جان کودکان و زنان عراقی را این بار با شدت و در عمقی کمتر با خطر مواجه می‌کرد.

اما بعد از اینکه عراق در حال تجربه ثبات نسبی بو،د به ناگاه نیروهای گروه تکفیری داعش که در سوریه با پیروزی بشار اسد در همه پرسی ناکام مانده بودند به سمت این کشور آمدند، این بار خطر این گروه برای زنان عراقی بیش از پیاده نظام غربی و آمریکایی بود، داعش وقتی به موصل رسید برخی از زنان این منطقه را وادار به جهاد نکاح کرد آنها با استفاده از بلندگوهایی در برخی نقاط موصل از مردم خواستند که زنانشان را به ازدواج نیروهای داعش درآورند! و برای این کار دادگاهی تشکیل دادند تا در صورت تمرد مرد و خانواده از این دستور شیطانی، شدیدترین احکام را برای آنها جاری کند.

آنچه امروز بر سر زنان عراقی سایه افکنده است، ترس از هتک حرمت به آن‌ها است، ترسی که آن‌ها را وادار می‌کند تا حتی برای اینکه قربانی این قاعده بازی شبهه اسلامی‌و کاملا غربی -عبری نشوند، دست به خودکشی بزنند و با بدعت تازه ای که داعش آن را جهاد نکاح می‌خواند مقابله کنند.

نکته ای که در این میان بسیار مورد توجه است، حقوق بشر آمریکایی است که برخلاف ادعاهای همیشگی این کشور برای دفاع از حقوق زنان و کودکان سکوت را به عنوان بهترین گزینه روی میز برای سرپوش گذاشتن بر جنایت‌های اخیر دولت خودساخته اسلامی‌عربی شام انتخاب کرده است. این در حالی است که تا پیش از این نیز مجامع بین المللی در برابر فجایع سوریه، یمن و کشورهایی که با این ارتش کفار درگیری نظامی‌پیدا کرده بودند ساکت بودند و ترجیح می‌دادند بیش از اینکه به حمایت این کشورها بپردازند، برای بر زمین زدن حکومت‌ها به روش‌های گوناگون تلاش کنند و بر ناآرامی‌ها هر لحظه بیافزایند.

به هرحال اوضاع عراق در این شرایط باقی نمی‌ماند چراکه در فصلی که وحدت حرف اول را می‌زند، پیروزی از آن مردم است. این وحدت این روزها از طریق قرار گرفتن زنان عراقی در کنار ارتش و نیروهای مردمی‌برای مبارزه با داعش بیش از پیش خودش را نشان داده است و به یقین بعد از پایان این منازعات روسیاهی تنها برای کشورها و قدرت‌هایی می‌ماند که به اشکال مختلف از تکفیری‌ها حمایت کرده و به نوعی سنگ آنها را به سینه می‌زنند و به همین خاطر حقوق بشر و دفاع از حق حقیقی زنان و کودکان را که حالا برای همه اثبات شده که به مثابه یک شعار بیشتر نیست نادیده می‌گیرند.
نفیسه زارعی