وزیر راه و شهرسازی درباره علت چرخش اصلاحطلبان به سمت ناطقنوری گفت این یک یارگیری است و ناطق نوری تغییرات جدی کرده است.
شهدای ایران: عباس آخوندی باجناق ناطقنوری در مصاحبه با روزنامه زنجیرهای شرق که به مرور ناامیدی اصلاحطلبان و نحوه تدارک آنان برای انتخابات ریاستجمهوری سال 92 اختصاص داشت، گفت: من ]در جلسات اصلاحطلبان[ معتقد بودم که باید از نیروهای جوان استفاده شود و موافق با حضور آقایان هاشمی و خاتمی و حتی ناطق هم نبودم. در واقع دو پیام روشن داشتم یکی شرکت در انتخابات و دوم اینکه این افراد شاخص نباید وارد انتخابات شوند. دلیلش این است که اگر جامعه روشنفکری معتقد به چرخش نخبگان است نمیتوان حول محور افرادی ثابت فعالیت کند. تقریبا آن بحث اول جا افتاد یعنی شرکت در انتخابات اما بحث دوم این بود که نمیتوانیم در انتخابات ریسک کنیم.
وی با بیان اینکه در حلقه اصلاحطلبان «بیشترین اجماع روی آقای ناطق نوری بود» افزود: اما خودشان مخالف بودند. وزیر راه و شهرسازی در پاسخ این سوال که علت این چرخش اصلاحطلبها که در سال 76 ناطقنوری رقیب آنها محسوب میشود، چیست؟ گفت: این یک یارگیری اجتماعی است در هر صورت صحنه سیاسی تغییر میکند در واقع انتخابات 92 نشان داد در بین تمام نیروها اصلاحطلبان و اصولگرایان معتدل همه یک یارگیری اجتماعی داشتند.
خبرنگار شرق دوباره میگوید «اما انتخاب ناطقنوری یعنی یک راست به جای یک راست، چه تغییری در ناطق به وجود آمده بود که میتوانست نامزد اصلاحطلبان هم باشد؟» و آخوندی پاسخ میدهد: البته که آقای ناطق تغییرات جدی کرده بودند از مواضع نحوه اداره مملکت گرفته تا نگاه سیاسی ایشان. در سال 88 و در سال 84 مواضع خودشان را روشن کرده بودند و بارها اعلام کردند که موافق با آن روند افراطی و رویکرد پوپولیستی که دولت گذشته داشت، نیستند در واقع آقای ناطق در سال 91 یک کارنامه روشن و درخشانی داشتند.
وی درباره چگونگی رسیدن به حمایت از حسن روحانی اظهار داشت: بعد از داستان ]رد صلاحیت[ آقای هاشمی یک سرگشتگی ایجاد شد. من به همراه تعدادی از دوستان از جمله آقای مهندس زنگنه به این نتیجه رسیدیم که در هر صورت باید در انتخابات شرکت کنیم و از بین گزینههای باقیمانده استفاده کنیم. با آمدن آقای هاشمی گزینههای احتمالی مانند آقای نجفی و یا جهانگیری کنار رفته بودند. بنابراین کسانی که در صحنه باقی مانده بودند، دو نفر بودند. یعنی آقای روحانی و آقای عارف.
وی با بیان اینکه سه روز مانده به انتخابات نظرسنجی کردیم و در پاسخ این سوال که روحانی چند درصد جلوتر از عارف بود؟ اظهار داشت: آن زمان آقای روحانی یک و نیم برابر بیشتر از آقای عارف رای آوردند. البته این نظرسنجی میان همه نامزدها بود اما آن چیزی که برای ما مهم بود آرای این دو نفر بود.
«موضوعی که پس از پیروزی روحانی مطرح شد این بود که چرا از عارف در دولت استفاده نشد؟» آخوندی در پاسخ میگوید: این سوال را نباید از من بپرسید. (به هر حال شما از اعضای تاثیرگذار کابینه هستید؟) من مأموریت خودم را در 24 خرداد پایان یافته میدانستم و بقیه جزو اضافه کاری است. شاید اگر واقعنگر باشیم این موضوع خیلی هم عملیاتی نبود چون ما کابینه ائتلافی نداشتیم اینکه بعضیها میگویند «چرا فلانی نیامد؟» زمانی درست بود که کابینه ائتلافی میداشتیم و دیگر نیاز به نظرسنجی نبود و باید بعد از 24 خرداد بلافاصله انجام میشد.
نکته عجیب در کل این مصاحبه، خارج نشدن حال و هوای انتخابات از سر کسی است که اکنون وزیر مسئول و نه عضو ستاد انتخاباتی است.
منبع: کیهان
وی با بیان اینکه در حلقه اصلاحطلبان «بیشترین اجماع روی آقای ناطق نوری بود» افزود: اما خودشان مخالف بودند. وزیر راه و شهرسازی در پاسخ این سوال که علت این چرخش اصلاحطلبها که در سال 76 ناطقنوری رقیب آنها محسوب میشود، چیست؟ گفت: این یک یارگیری اجتماعی است در هر صورت صحنه سیاسی تغییر میکند در واقع انتخابات 92 نشان داد در بین تمام نیروها اصلاحطلبان و اصولگرایان معتدل همه یک یارگیری اجتماعی داشتند.
خبرنگار شرق دوباره میگوید «اما انتخاب ناطقنوری یعنی یک راست به جای یک راست، چه تغییری در ناطق به وجود آمده بود که میتوانست نامزد اصلاحطلبان هم باشد؟» و آخوندی پاسخ میدهد: البته که آقای ناطق تغییرات جدی کرده بودند از مواضع نحوه اداره مملکت گرفته تا نگاه سیاسی ایشان. در سال 88 و در سال 84 مواضع خودشان را روشن کرده بودند و بارها اعلام کردند که موافق با آن روند افراطی و رویکرد پوپولیستی که دولت گذشته داشت، نیستند در واقع آقای ناطق در سال 91 یک کارنامه روشن و درخشانی داشتند.
وی درباره چگونگی رسیدن به حمایت از حسن روحانی اظهار داشت: بعد از داستان ]رد صلاحیت[ آقای هاشمی یک سرگشتگی ایجاد شد. من به همراه تعدادی از دوستان از جمله آقای مهندس زنگنه به این نتیجه رسیدیم که در هر صورت باید در انتخابات شرکت کنیم و از بین گزینههای باقیمانده استفاده کنیم. با آمدن آقای هاشمی گزینههای احتمالی مانند آقای نجفی و یا جهانگیری کنار رفته بودند. بنابراین کسانی که در صحنه باقی مانده بودند، دو نفر بودند. یعنی آقای روحانی و آقای عارف.
وی با بیان اینکه سه روز مانده به انتخابات نظرسنجی کردیم و در پاسخ این سوال که روحانی چند درصد جلوتر از عارف بود؟ اظهار داشت: آن زمان آقای روحانی یک و نیم برابر بیشتر از آقای عارف رای آوردند. البته این نظرسنجی میان همه نامزدها بود اما آن چیزی که برای ما مهم بود آرای این دو نفر بود.
«موضوعی که پس از پیروزی روحانی مطرح شد این بود که چرا از عارف در دولت استفاده نشد؟» آخوندی در پاسخ میگوید: این سوال را نباید از من بپرسید. (به هر حال شما از اعضای تاثیرگذار کابینه هستید؟) من مأموریت خودم را در 24 خرداد پایان یافته میدانستم و بقیه جزو اضافه کاری است. شاید اگر واقعنگر باشیم این موضوع خیلی هم عملیاتی نبود چون ما کابینه ائتلافی نداشتیم اینکه بعضیها میگویند «چرا فلانی نیامد؟» زمانی درست بود که کابینه ائتلافی میداشتیم و دیگر نیاز به نظرسنجی نبود و باید بعد از 24 خرداد بلافاصله انجام میشد.
نکته عجیب در کل این مصاحبه، خارج نشدن حال و هوای انتخابات از سر کسی است که اکنون وزیر مسئول و نه عضو ستاد انتخاباتی است.
منبع: کیهان