وزیر علوم در ادامه رویکردهای شائبه برانگیز خود که تذکرات چند باره رئیس‌جمهوری را هم در پی داشته، این بار برای انتخاب رئيس دانشگاه مهم امیرکبیر، دست به اقدامی عجیب و بی‌سابقه زده است.
شهدای ایران: وزیر علوم در ادامه رویکردهای شائبه برانگیز خود که تذکرات چند باره رئیس‌جمهوری را هم در پی داشته، این بار برای انتخاب رئيس دانشگاه مهم امیرکبیر، دست به اقدامی عجیب و بی‌سابقه زده است.
در حالی که دانشگاه‌های دست اولی صنعتی‌شریف و تربیت مدرس، ماه‌هاست در بلاتکلیفی معرفی رئيس‌های جدید خود به سر می‌برند و در دانشگاه مهم تهران هم بعد از گذشت 5 ماه، بدون معرفی رئیس جدید، سرپرست جایگزین سرپرست شده است، خبرها حاکی از آن است که فرجی‌دانا طی نامه‌ای، یک هیئت 5 نفره به سرپرستی مجتبی صدیقی، معاون خود، را برای تعیین رئيس دانشگاه امیرکبیر تشکیل و به این دانشگاه معرفی کرده است.
افراد آگاه در این خصوص اعلام نموده‌اند که گروه انتصابی وزیر علوم، حتی قبل از هماهنگی با ریاست کنونی دانشگاه، مستقیماً با دانشکده‌ها تماس گرفته و تقاضای حضور در شورای دانشکده را داشته‌اند و حتی در برخی دانشکده‌ها نیز حاضر شده‌اند! این موضوع در ایام امتحانات پایان ترم اتفاق افتاده و عملاً باعث هرج و مرج هم در بعضی دانشکده‌ها شده است.
نکته جالب آن که فرجی‌دانا، در انتخاب رئيس دانشگاه امیرکبیر، همانند رئيس دانشگاه تهران، حتی بر نظر قبلی خود هم پایبند نمانده است، چرا که پیش از این وزیر محترم موافقت خود در استفاده از نظرات حدود 60 نفر از اعضاء هیئت علمی پیشکسوت با سوابق درخشان و مؤثر دانشگاه را اعلام نموده بود و اکنون آن را با جمع محدود و انتصابی 5 نفره جایگزین کرده است. این قبیل اقدامات، نشان از سیاسی‌کاری در وزارتخانه‌ای است که اساس پیشبرد امور آن بایستی شایسته‌سالاری علمی- تعهدی باشد.
گفتنی است، گروه 5 نفره آقای وزیر، با شرکت در شوراهای دانشکده‌ها، اقدام به رای‌گیری مکتوب و مخفی کرده و خواهند کرد. جالب آن‌که این گروه از بالا تعیین شده، اقدام به قرائت نظرات در جلسه هم نکرده و صرفاً آنها را جمع‌آوری می‌نماید! در برخی از دانشکده‌ها، اساتید به این نحو نظرسنجی اعتراض نموده و جلسه را ترک کرده‌اند.
بسیاری معتقدند این روش انتخاب رؤسای دانشگاه‌ها، دانشگاه‌ها را محل جولان جریانات افراطی سیاسی خواهد کرد. این موضوع چندین بار تذکر جدی و به حق رئيس‌جمهور و اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی را هم در پی داشته است، اما فرجی‌دانا بی‌توجه به تمام این تذکرات، همچنان بر اقدامات غیرکارشناسی خود اصرار می‌ورزد و معلوم نیست چه زمانی قرار است دانشگاه‌ها از بلاتکلیفی به درآمده و به کارکرد اصلی خود یعنی تولید علم در یک محیط آرام و مساعد بازگردند.
منبع: کیهان
در حالی که دانشگاه‌های دست اولی صنعتی‌شریف و تربیت مدرس، ماه‌هاست در بلاتکلیفی معرفی رئيس‌های جدید خود به سر می‌برند و در دانشگاه مهم تهران هم بعد از گذشت 5 ماه، بدون معرفی رئیس جدید، سرپرست جایگزین سرپرست شده است، خبرها حاکی از آن است که فرجی‌دانا طی نامه‌ای، یک هیئت 5 نفره به سرپرستی مجتبی صدیقی، معاون خود، را برای تعیین رئيس دانشگاه امیرکبیر تشکیل و به این دانشگاه معرفی کرده است.
افراد آگاه در این خصوص اعلام نموده‌اند که گروه انتصابی وزیر علوم، حتی قبل از هماهنگی با ریاست کنونی دانشگاه، مستقیماً با دانشکده‌ها تماس گرفته و تقاضای حضور در شورای دانشکده را داشته‌اند و حتی در برخی دانشکده‌ها نیز حاضر شده‌اند! این موضوع در ایام امتحانات پایان ترم اتفاق افتاده و عملاً باعث هرج و مرج هم در بعضی دانشکده‌ها شده است.
نکته جالب آن که فرجی‌دانا، در انتخاب رئيس دانشگاه امیرکبیر، همانند رئيس دانشگاه تهران، حتی بر نظر قبلی خود هم پایبند نمانده است، چرا که پیش از این وزیر محترم موافقت خود در استفاده از نظرات حدود 60 نفر از اعضاء هیئت علمی پیشکسوت با سوابق درخشان و مؤثر دانشگاه را اعلام نموده بود و اکنون آن را با جمع محدود و انتصابی 5 نفره جایگزین کرده است. این قبیل اقدامات، نشان از سیاسی‌کاری در وزارتخانه‌ای است که اساس پیشبرد امور آن بایستی شایسته‌سالاری علمی- تعهدی باشد.
گفتنی است، گروه 5 نفره آقای وزیر، با شرکت در شوراهای دانشکده‌ها، اقدام به رای‌گیری مکتوب و مخفی کرده و خواهند کرد. جالب آن‌که این گروه از بالا تعیین شده، اقدام به قرائت نظرات در جلسه هم نکرده و صرفاً آنها را جمع‌آوری می‌نماید! در برخی از دانشکده‌ها، اساتید به این نحو نظرسنجی اعتراض نموده و جلسه را ترک کرده‌اند.
بسیاری معتقدند این روش انتخاب رؤسای دانشگاه‌ها، دانشگاه‌ها را محل جولان جریانات افراطی سیاسی خواهد کرد. این موضوع چندین بار تذکر جدی و به حق رئيس‌جمهور و اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی را هم در پی داشته است، اما فرجی‌دانا بی‌توجه به تمام این تذکرات، همچنان بر اقدامات غیرکارشناسی خود اصرار می‌ورزد و معلوم نیست چه زمانی قرار است دانشگاه‌ها از بلاتکلیفی به درآمده و به کارکرد اصلی خود یعنی تولید علم در یک محیط آرام و مساعد بازگردند.
منبع: کیهان
