برای نخستین بار در تاریخ جمهوری اسلامی ایران، یک رئیس‌جمهور بجای آنکه در مقام رئیس همه جمهور، از موضع همه مردم سخن بگوید، تلاش کرد تا از موضع اکثریت و به سخنگویی از اکثریت با آنهایی که اقلیت میخواندشان را مخاطب قرار داده و به آنها توصیه هایی داشته باشد.
شهدای ایران: خوشحالی آقای روحانی و یارانش از پیروزی در انتخابات سال گذشته آنقدر واضح و نمایان است که می شود براحتی رگه های آن خوشحالی را در رفتاری که حتی یکسال پس از برگزاری انتخابات از سوی وی و یارانش صادر می شود مشاهده کرد، خوشحالی که گاهی سبب می شود تا رئیس جمهور خود را همچنان در مقام یک کاندیدا در کنار سایر رقبا دیده و از آن موضع سخن بگوید و نه از موضع رئیس جمهور همه مردم ایران.
پنجشنبه گذشته، تالار وزارت کشور میزبان برگزاری جشنی بود که رسانه ها از آن به عنوان جشن هواداران دولت بمناسبت اولین سالگرد پیروزی روحانی در انتخابات نام بردند. جشنی که البته سخنران آن آقای روحانی و میهمانان آن اعضای دولت او بودند، اما آنچه بیش از همه فضای این جشن را یکسال پس از اتمام انتخابات، انتخاباتی کرد، سخنانی بود که رئیس جمهور در جمع حامیانش مطرح کرد.
روحانی در بخشی از سخنان خود گفت: « آنچه در انتخابات پارسال که یک سال از روز بزرگ شما می گذرد، روزی که شما پای صندوق رفتید و انتخاب کردید، و 10 ماه از روز ما، یعنی روزی که دولت را تشکیل داده و کار را آغاز کردیم می گذرد، اما در این 10 و 12 ماه هیچگاه وعده‌هایی که داده‌ایم را از یاد نبرده و نخواهیم برد. اقلیت محترم است، همانطور که اکثریت محترم است، اما اقلیت حق ندارد آنچه اکثریت تصمیم گرفته است، به آن بی احترامی کند. آنچه به شما وعده داده شده است، این دولت به عنوان وظیفه آن را دنبال خواهد کرد. البته از دیرباز به ما یاد داده‌اند که الامور مرهونه باوقات.»
شاید این برای نخستین بار پس از انقلاب باشد که یک رئیس‌جمهور با وجود گذشت یکسال از پایان رقابت‌های انتخاباتی، بجای آنکه خود را به عنوان رئیس جمهوری اسلامی ایران و همه مردم عنوان کند، جامعه را به دو بخش اکثریت و اقلیت تقسیم کرده و تلاش می کند از جایگاه سخنگویی بخشی از جامعه با بخش دیگر سخن بگوید، موضوعی که شاید در مقام یک کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری قابل پذیرش باشد ولی در جایگاه رئیس جمهور هرگز قابل قبول نخواهد بود.
اما نکته جالب‌تر آنجاست که آقای روحانی در حالی از اکثریت و اقلیت سخن می گوید که صرفا با 270 هزار رای بیشتر توانست در مرحله اول به ریاست جمهوری اسلامی ایران برسد و مشخص است که رقم 270 رای در حدی نیست که بر اساس آن بتوان از اکثریتی قاطع سخن گفت.
به نظر می‌رسد پس از گذشت یکسال از انتخابات ریاست جمهوری، بهتر آن باشد که دولت یازدهم بجای تلاش برای برگزاری میتینگهای سیاسی و انتخاباتی به دنبال استفاده از همه ظرفیت‌های کشور فارغ از سلایق سیاسی برای شکوفایی ایران اسلامی باشد.
منبع: رجانیوز
پنجشنبه گذشته، تالار وزارت کشور میزبان برگزاری جشنی بود که رسانه ها از آن به عنوان جشن هواداران دولت بمناسبت اولین سالگرد پیروزی روحانی در انتخابات نام بردند. جشنی که البته سخنران آن آقای روحانی و میهمانان آن اعضای دولت او بودند، اما آنچه بیش از همه فضای این جشن را یکسال پس از اتمام انتخابات، انتخاباتی کرد، سخنانی بود که رئیس جمهور در جمع حامیانش مطرح کرد.
روحانی در بخشی از سخنان خود گفت: « آنچه در انتخابات پارسال که یک سال از روز بزرگ شما می گذرد، روزی که شما پای صندوق رفتید و انتخاب کردید، و 10 ماه از روز ما، یعنی روزی که دولت را تشکیل داده و کار را آغاز کردیم می گذرد، اما در این 10 و 12 ماه هیچگاه وعده‌هایی که داده‌ایم را از یاد نبرده و نخواهیم برد. اقلیت محترم است، همانطور که اکثریت محترم است، اما اقلیت حق ندارد آنچه اکثریت تصمیم گرفته است، به آن بی احترامی کند. آنچه به شما وعده داده شده است، این دولت به عنوان وظیفه آن را دنبال خواهد کرد. البته از دیرباز به ما یاد داده‌اند که الامور مرهونه باوقات.»
شاید این برای نخستین بار پس از انقلاب باشد که یک رئیس‌جمهور با وجود گذشت یکسال از پایان رقابت‌های انتخاباتی، بجای آنکه خود را به عنوان رئیس جمهوری اسلامی ایران و همه مردم عنوان کند، جامعه را به دو بخش اکثریت و اقلیت تقسیم کرده و تلاش می کند از جایگاه سخنگویی بخشی از جامعه با بخش دیگر سخن بگوید، موضوعی که شاید در مقام یک کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری قابل پذیرش باشد ولی در جایگاه رئیس جمهور هرگز قابل قبول نخواهد بود.
اما نکته جالب‌تر آنجاست که آقای روحانی در حالی از اکثریت و اقلیت سخن می گوید که صرفا با 270 هزار رای بیشتر توانست در مرحله اول به ریاست جمهوری اسلامی ایران برسد و مشخص است که رقم 270 رای در حدی نیست که بر اساس آن بتوان از اکثریتی قاطع سخن گفت.
به نظر می‌رسد پس از گذشت یکسال از انتخابات ریاست جمهوری، بهتر آن باشد که دولت یازدهم بجای تلاش برای برگزاری میتینگهای سیاسی و انتخاباتی به دنبال استفاده از همه ظرفیت‌های کشور فارغ از سلایق سیاسی برای شکوفایی ایران اسلامی باشد.
منبع: رجانیوز
