عدم نظارت دقیق بر کتاب‌هایی که در ایران ترجمه می‌شوند و در اختیار مخاطبین قرار می‌گیرند، سبب شده تا کتاب‌های فراوانی با مطالب ضاله و بر خلاف مستندات صریح تاریخی در بازار نشر ایران وجود داشته باشند؛ کتاب‌هایی که توسط نویسندگان اروپایی و آمریکایی نوشته شده‌اند و مترجمین نیز بدون توجه به محتوای آنان، اقدام به ترجمه نعل به نعل عبارات کرده‌اند.
به گزارش شهدای ای
ران به نقل از 9 دی، «تایید افسانه کشتار یهودیان در جنگ جهانی دوم» از جمله مواردی است که نگاهی به کتاب‌های منتشر شده درباره تاریخ قرن بیستم در کشور نشان می‌دهد کوچکترین نظارتی بر روی آنها صورت نگرفته و این موضوع به عنوان یکی از حقایق صریح تاریخی تبلیغ می‌شود.
«هولوکاست» بزرگترین ادعای صهیونیست‌ها و اصلی‌ترین مبنای تشکیل دولت جعلی اسرائیل در خاک فلسطین است. بیشتر از 60 سال است که این موضوع زمینه‌ساز ایجاد دولتی در منطقه خاورمیانه شده که جنگ‌های فراوانی را در این منطقه رقم زده و نابسامانی‌های گسترده‌ای را نیز ایجاد کرده است. به عنوان مثال، «پرداخت سالیانه ۱۵۰ میلیون دلار از سوی دولت آلمان به رژیم صهیونیستی» تحت عنوان غرامت اقدامات آلمان نازی در زمان حکمرانی هیتلر، ماجرایی است که حتی تعجب مردم سایر کشور‌ها را نیز به دنبال داشته و مطالب گوناگونی درباره این اقدام غیرقانونی که باج خواهی رسمی و علنی اسرائیل از مردم آلمان به بهانه داستان هولوکاست است، بیان شده است اما در میان جوانان آلمانی، کمتر کسی است که از این مساله خبر داشته باشد و یا فرصت و امکان اعتراض به آن را داشته باشد.
در این میان، در اکثر کشورهای اروپایی و همچنین در ایالات متحده و کانادا، هرگونه تحقیق و سوال درباره وقوع این حادثه ممنوع است و هیچ مورخی حق بررسی اسناد تاریخی در این زمینه را ندارد و در غیر این صورت، با مجازات‌های سنگین روبرو خواهد شد. کشورهای اتریش، بلژیک، جمهوری چک، فرانسه، آلمان، اسرائیل، لیتوانی، لهستان، رومانی، اسلواکی و سوئیس دارای قوانینی علیه انکارکنندگان هولوکاست هستند و تاکنون افراد و محققین زیادی را به جرم تحقیق و پژوهش در این زمینه مورد محاکمه قرار داده‌اند.
یکی از افرادی که در سال ۲۰۰۶ به جرم انکار هولوکاست به ۳ سال زندان محکوم شد، دیوید اروینگ، مورخ بریتانیایی بوده است. روژه گارودی محقق فرانسوی به علت انکار هولوکاست زندانی شد. یورگن گراف، مورخ و پژوهشگر سوئیسی نیز به خاطر سخنانش در انکار هولوکاست به زندان محکوم شد و برای فرار از زندان از سوئیس خارج شد. وی هم‌اکنون در روسیه زندگی می‌کند. روبر فوریسون، در سال ۲۰۰۶ به دلیل مصاحبه‌ای که در سال ۲۰۰۵ با شبکه سحر ۱ انجام داد، به جرم انکار هولوکاست، به سه ماه زندان و پرداخت ۷۵۰۰ یورو محکوم شد. وی به خاطر بیان عقیده‌اش، بارها از سوی گروه‌های تندروی یهودی مورد آزار و ضرب و شتم قرار گرفته است.
رئیس‌جمهور کشورمان نیز به دلیل طرح دو سوال درباره هولوکاست، با واکنش گسترده صهیونیست‌ها در جهان مواجه شد و حتی سازمان ملل متحد هم که قرار است به عنوان یک نهاد بی‌طرف بین‌المللی ایفای نقش کند، قطعنامه‌ای علیه ایران صادر کرد و جمهوری اسلامی ایران را به دلیل طرح پژوهشی در زمینه هولوکاست، مواخذه کرد.
با این حال، انتشار کتاب‌هایی با محتوای تایید هولوکاست در بازار کتاب ایران بسیار عجیب است که حکایت از عدم نظارت بر این کتاب‌ها به ویژه در حوزه ترجمه دارد. به عنوان مثال، در کتاب «جنگ جهانی دوم در اروپا» از مجموعه تاریخ جهان که توسط انتشارات ققنوس منتشر شده، حجم زیادی از این کتاب 140 صفحه‌ای را عکس‌ها و مطالب مربوط به تایید ادعای صهیونیست‌ها درباره هولوکاست تشکیل می‌دهد.
در بخشی از این کتاب آمده است: «هیتلر دستور داد زنان و کودکان یهودی را هر جا که ممکن است در کانتینرهای سیار گاز که به تازگی ابداع شده بود، از بین ببرند؛ روشی که به نظر او برای قربانیان، انسانی‌تر و برای دژخیمان نازی کمتر ناراحت کننده بود. همچنین در کوره‌های جسدسوزی در اردوگاه کار اجباری، طرح هیتلر برای نابودی یهودیان اجرا می‌شد.»
و یا در کتاب «تاریخ قرن بیستم» که توسط نشر «آوند دانش» منتشر شده، متنی در تایید هولوکاست توسط نویسنده منتشر شده که عینا نیز ترجمه شده است.
در بخشی از این کتاب آمده است: «بیشتر تاریخدانان در مورد رقم شش میلیون نفر یهودی که در اردوگاه‌های مرگ نازی‌ها کشته شده‌اند، توافق نظر دارند. نازی‌ها همچنین کولی‌ها، همجنسگرایان، اعضای فرقه‌های شاهدان یهود و مبازران جنبش‌های مقاومت را نیز جمع‌آوری کرده و به قتل می‌رساندند. بسیاری از کارخانه‌های مهم آلمان با اردوگاه‌های کار اجباری، قرارداد داشتند و اسرا باید روزی دو مرتبه با پای پیاده از شهرها و روستاها می‌گذشتند تا برای کار به آنجا بروند و بازگردند. نازی‌ها به منظور مخفی نگه داشتن وقایع اردوگاه‌های مرگ، هر آنچه را مقدور بود انجام می‌دادند اما بالاخره گزارش‌ها به بیرون درز کردند و ساکنین اروپای اشغالی از اینکه چرا یهودیان پس از اعزام به شرق هرگز بازنمی‌گشتند، آگاه شدند.»
مساله اساسی در این زمینه، کتاب‌های فوق نیستند؛ چرا که آنان به قصد افزایش دانش جامعه منتشر شده‌اند. مشکل اصلی را باید در زمینه عدم نظارت بر ترجمه‌ها توسط نهادهای مسئول جستجو کرد که بدون مطالعه یک کتاب و صرفا با توجه به موضوع آن، به آن مجوز نشر داده‌اند. «تاکید و تایید هولوکاست» در زمانی که مسئولان ارشد کشور به دلیل طرح سوالات علمی درباره این مساله، تحت شدیدترین حملات تبلیغاتی از سوی صهیونیست‌ها هستند، ظلمی بزرگ و جرمی آشکار در حق منافع ملی ایران و همچنین پژوهشگران و محققین بین‌المللی است که باید به دلیل فشار بیگانگان، از تلاش‌های علمی خود دست بکشند و یا تاوان حق‌طلبی خود را با زندان بدهند.
منبع: رجانیوز
ران به نقل از 9 دی، «تایید افسانه کشتار یهودیان در جنگ جهانی دوم» از جمله مواردی است که نگاهی به کتاب‌های منتشر شده درباره تاریخ قرن بیستم در کشور نشان می‌دهد کوچکترین نظارتی بر روی آنها صورت نگرفته و این موضوع به عنوان یکی از حقایق صریح تاریخی تبلیغ می‌شود.«هولوکاست» بزرگترین ادعای صهیونیست‌ها و اصلی‌ترین مبنای تشکیل دولت جعلی اسرائیل در خاک فلسطین است. بیشتر از 60 سال است که این موضوع زمینه‌ساز ایجاد دولتی در منطقه خاورمیانه شده که جنگ‌های فراوانی را در این منطقه رقم زده و نابسامانی‌های گسترده‌ای را نیز ایجاد کرده است. به عنوان مثال، «پرداخت سالیانه ۱۵۰ میلیون دلار از سوی دولت آلمان به رژیم صهیونیستی» تحت عنوان غرامت اقدامات آلمان نازی در زمان حکمرانی هیتلر، ماجرایی است که حتی تعجب مردم سایر کشور‌ها را نیز به دنبال داشته و مطالب گوناگونی درباره این اقدام غیرقانونی که باج خواهی رسمی و علنی اسرائیل از مردم آلمان به بهانه داستان هولوکاست است، بیان شده است اما در میان جوانان آلمانی، کمتر کسی است که از این مساله خبر داشته باشد و یا فرصت و امکان اعتراض به آن را داشته باشد.
در این میان، در اکثر کشورهای اروپایی و همچنین در ایالات متحده و کانادا، هرگونه تحقیق و سوال درباره وقوع این حادثه ممنوع است و هیچ مورخی حق بررسی اسناد تاریخی در این زمینه را ندارد و در غیر این صورت، با مجازات‌های سنگین روبرو خواهد شد. کشورهای اتریش، بلژیک، جمهوری چک، فرانسه، آلمان، اسرائیل، لیتوانی، لهستان، رومانی، اسلواکی و سوئیس دارای قوانینی علیه انکارکنندگان هولوکاست هستند و تاکنون افراد و محققین زیادی را به جرم تحقیق و پژوهش در این زمینه مورد محاکمه قرار داده‌اند.
یکی از افرادی که در سال ۲۰۰۶ به جرم انکار هولوکاست به ۳ سال زندان محکوم شد، دیوید اروینگ، مورخ بریتانیایی بوده است. روژه گارودی محقق فرانسوی به علت انکار هولوکاست زندانی شد. یورگن گراف، مورخ و پژوهشگر سوئیسی نیز به خاطر سخنانش در انکار هولوکاست به زندان محکوم شد و برای فرار از زندان از سوئیس خارج شد. وی هم‌اکنون در روسیه زندگی می‌کند. روبر فوریسون، در سال ۲۰۰۶ به دلیل مصاحبه‌ای که در سال ۲۰۰۵ با شبکه سحر ۱ انجام داد، به جرم انکار هولوکاست، به سه ماه زندان و پرداخت ۷۵۰۰ یورو محکوم شد. وی به خاطر بیان عقیده‌اش، بارها از سوی گروه‌های تندروی یهودی مورد آزار و ضرب و شتم قرار گرفته است.
رئیس‌جمهور کشورمان نیز به دلیل طرح دو سوال درباره هولوکاست، با واکنش گسترده صهیونیست‌ها در جهان مواجه شد و حتی سازمان ملل متحد هم که قرار است به عنوان یک نهاد بی‌طرف بین‌المللی ایفای نقش کند، قطعنامه‌ای علیه ایران صادر کرد و جمهوری اسلامی ایران را به دلیل طرح پژوهشی در زمینه هولوکاست، مواخذه کرد.
با این حال، انتشار کتاب‌هایی با محتوای تایید هولوکاست در بازار کتاب ایران بسیار عجیب است که حکایت از عدم نظارت بر این کتاب‌ها به ویژه در حوزه ترجمه دارد. به عنوان مثال، در کتاب «جنگ جهانی دوم در اروپا» از مجموعه تاریخ جهان که توسط انتشارات ققنوس منتشر شده، حجم زیادی از این کتاب 140 صفحه‌ای را عکس‌ها و مطالب مربوط به تایید ادعای صهیونیست‌ها درباره هولوکاست تشکیل می‌دهد.
در بخشی از این کتاب آمده است: «هیتلر دستور داد زنان و کودکان یهودی را هر جا که ممکن است در کانتینرهای سیار گاز که به تازگی ابداع شده بود، از بین ببرند؛ روشی که به نظر او برای قربانیان، انسانی‌تر و برای دژخیمان نازی کمتر ناراحت کننده بود. همچنین در کوره‌های جسدسوزی در اردوگاه کار اجباری، طرح هیتلر برای نابودی یهودیان اجرا می‌شد.»
و یا در کتاب «تاریخ قرن بیستم» که توسط نشر «آوند دانش» منتشر شده، متنی در تایید هولوکاست توسط نویسنده منتشر شده که عینا نیز ترجمه شده است.
در بخشی از این کتاب آمده است: «بیشتر تاریخدانان در مورد رقم شش میلیون نفر یهودی که در اردوگاه‌های مرگ نازی‌ها کشته شده‌اند، توافق نظر دارند. نازی‌ها همچنین کولی‌ها، همجنسگرایان، اعضای فرقه‌های شاهدان یهود و مبازران جنبش‌های مقاومت را نیز جمع‌آوری کرده و به قتل می‌رساندند. بسیاری از کارخانه‌های مهم آلمان با اردوگاه‌های کار اجباری، قرارداد داشتند و اسرا باید روزی دو مرتبه با پای پیاده از شهرها و روستاها می‌گذشتند تا برای کار به آنجا بروند و بازگردند. نازی‌ها به منظور مخفی نگه داشتن وقایع اردوگاه‌های مرگ، هر آنچه را مقدور بود انجام می‌دادند اما بالاخره گزارش‌ها به بیرون درز کردند و ساکنین اروپای اشغالی از اینکه چرا یهودیان پس از اعزام به شرق هرگز بازنمی‌گشتند، آگاه شدند.»
مساله اساسی در این زمینه، کتاب‌های فوق نیستند؛ چرا که آنان به قصد افزایش دانش جامعه منتشر شده‌اند. مشکل اصلی را باید در زمینه عدم نظارت بر ترجمه‌ها توسط نهادهای مسئول جستجو کرد که بدون مطالعه یک کتاب و صرفا با توجه به موضوع آن، به آن مجوز نشر داده‌اند. «تاکید و تایید هولوکاست» در زمانی که مسئولان ارشد کشور به دلیل طرح سوالات علمی درباره این مساله، تحت شدیدترین حملات تبلیغاتی از سوی صهیونیست‌ها هستند، ظلمی بزرگ و جرمی آشکار در حق منافع ملی ایران و همچنین پژوهشگران و محققین بین‌المللی است که باید به دلیل فشار بیگانگان، از تلاش‌های علمی خود دست بکشند و یا تاوان حق‌طلبی خود را با زندان بدهند.
منبع: رجانیوز
