به تازگی یکی از روحانیون عضو مجمع تشخیص مصلحت نظام گفته است، هم‌اکنون جوانان یا جوانی بخواهد بر خلاف حکومت عمل کند یا به نوعی اعتراضی به دولت و حکومت داشته باشد، اعتراض خود را با تغییر ظاهر و بدحجابی نشان می‌دهد!
شهدای ایران: هرچند این عبارت حدس و گمانی بیش نیست و با تحقیق و پژوهشی علمی به اثبات نرسیده، سخن گفتن بدون پشتوانه تحقیق و صرفا بنا بر ظن و گمان شخصی در این حد جای گله و نگرانی دارد.
بنا بر این گزارش، صرف‌نظر از کمپین‌های سیاسی آزادی‌های یواشکی که سازماندهی شده و با انگیزه سیاسی صورت می‌گیرد، کمتر کسی را میتوانید پیدا کنید که بگوید من غروب بی حجاب می‌روم پارک، خیابان و... چون مخالف نظام هستم! من بی حجاب سوار مترو و اتوبوس می‌شوم، چون مخالف نظام هستم!
هرچند بی‌حجابی در ایران مخالف هنجارهای دینی و اسلامی است، اما به جای اینکه در مخالفت با نظام دینی و اسلامی باشد، در مخالفت با کارگزارانی است که سال‌هاست سکان سیاست حکومت اسلامی را در دست داشته‌اند؛ کسانی که خود سالها قدرت به دست گرفتند و با افراطی‌گری، مردم را نسبت به حکومت اسلامی بدبین کرده‌اند و اکنون که کمی از قدرت فاصله گرفته‌اند، مخالفت برخی مردم با بعضی از اقدامات کارگزاران را مخالفت به نظام سیاسی اسلامی جلوه می‌دهند.
سال‌های سال، به ویژه سیاستمداران پس از جنگ تا می‌توانستند در حوزه فرهنگی اقدامات سلبی انجام دادند و سالها به مردم گفتند چه کارهایی را انجام ندهند، ولی هیچ گاه نگفتند حال که نباید مجموعهای از کارها را انجام دهند، آنان چه زمینه‌ای برای کارهای مجاز و مطابق هنجار انجام دهند.
سالها برای مردم این کشور از محرومیت و مقابله با آنان در صورت انجام مجموعهای از کارها گفته شد؛ اما برای آنان تلاشی در راستای بهره‌برداری از شادی‌های مناسب نشد. متأسفانه، افراط دیروز برخی از کارگزاران، به تفریط کنونی رسیده و این همه به خاطر کوتاهی‌هایی است که در سال‌های پس از جنگ تا‌کنون شده است؛ روزی با افراط صورت مسأله را پاک می‌کنند و روزی با تفریط صورت مسأله را حاد می‌کنند.
مسأله فرهنگی این کشور، مسأله امسال و سال گذشته نیست. این مشکل عمری طولانی دارد؛ پیشینه‌ای به قدمت همه کوتاهی‌های کارگزاران نظام اسلامی و نه خود نظام اسلامی. بنابراین، بهتر است همه مقامات سابق و کنونی بپذیرند، آنچه بر سر فرهنگ مردم و آنچه بر سر حجاب مردم آمده، ناشی از کوتاهی کارگزاران نظام و افراط‌های دیروز و تفریط‌های امروز است.
کسی در خیابان فریاد نمی‌زند، چون مخالفم نظام هستم، بی‌حجابم. شاید به زبان بی زبانی بگوید، ای مقامات سابق و کنونی چه بر سر من، فرهنگ من و اقتصاد من آورده‌اید؟ او با نظام یا با اسلام مشکلی ندارد؛ با کسانی که در حق او کوتاهی کرده‌اند، مشکل دارد!
منبع: تابناک
بنا بر این گزارش، صرف‌نظر از کمپین‌های سیاسی آزادی‌های یواشکی که سازماندهی شده و با انگیزه سیاسی صورت می‌گیرد، کمتر کسی را میتوانید پیدا کنید که بگوید من غروب بی حجاب می‌روم پارک، خیابان و... چون مخالف نظام هستم! من بی حجاب سوار مترو و اتوبوس می‌شوم، چون مخالف نظام هستم!
هرچند بی‌حجابی در ایران مخالف هنجارهای دینی و اسلامی است، اما به جای اینکه در مخالفت با نظام دینی و اسلامی باشد، در مخالفت با کارگزارانی است که سال‌هاست سکان سیاست حکومت اسلامی را در دست داشته‌اند؛ کسانی که خود سالها قدرت به دست گرفتند و با افراطی‌گری، مردم را نسبت به حکومت اسلامی بدبین کرده‌اند و اکنون که کمی از قدرت فاصله گرفته‌اند، مخالفت برخی مردم با بعضی از اقدامات کارگزاران را مخالفت به نظام سیاسی اسلامی جلوه می‌دهند.
سال‌های سال، به ویژه سیاستمداران پس از جنگ تا می‌توانستند در حوزه فرهنگی اقدامات سلبی انجام دادند و سالها به مردم گفتند چه کارهایی را انجام ندهند، ولی هیچ گاه نگفتند حال که نباید مجموعهای از کارها را انجام دهند، آنان چه زمینه‌ای برای کارهای مجاز و مطابق هنجار انجام دهند.
سالها برای مردم این کشور از محرومیت و مقابله با آنان در صورت انجام مجموعهای از کارها گفته شد؛ اما برای آنان تلاشی در راستای بهره‌برداری از شادی‌های مناسب نشد. متأسفانه، افراط دیروز برخی از کارگزاران، به تفریط کنونی رسیده و این همه به خاطر کوتاهی‌هایی است که در سال‌های پس از جنگ تا‌کنون شده است؛ روزی با افراط صورت مسأله را پاک می‌کنند و روزی با تفریط صورت مسأله را حاد می‌کنند.
مسأله فرهنگی این کشور، مسأله امسال و سال گذشته نیست. این مشکل عمری طولانی دارد؛ پیشینه‌ای به قدمت همه کوتاهی‌های کارگزاران نظام اسلامی و نه خود نظام اسلامی. بنابراین، بهتر است همه مقامات سابق و کنونی بپذیرند، آنچه بر سر فرهنگ مردم و آنچه بر سر حجاب مردم آمده، ناشی از کوتاهی کارگزاران نظام و افراط‌های دیروز و تفریط‌های امروز است.
کسی در خیابان فریاد نمی‌زند، چون مخالفم نظام هستم، بی‌حجابم. شاید به زبان بی زبانی بگوید، ای مقامات سابق و کنونی چه بر سر من، فرهنگ من و اقتصاد من آورده‌اید؟ او با نظام یا با اسلام مشکلی ندارد؛ با کسانی که در حق او کوتاهی کرده‌اند، مشکل دارد!
منبع: تابناک
