فصل تابستان فصلی است که در آن بدون هیچ مقاومتی عریانی پوشیده شده برخی زنان و دختران به نمایش گذاشته خواهد شد.
شهدای ایران: اکنون این سوال مطرح است، با توجه به سابقه مدل ها و روند تغییر سبک پوشش مردم، برای تابستان باید منتظر چه چیز بود؟ و چه مدل و طرحی برای زنان و دختران در نظر گرفته شده است؟
مدهای زیرزمینی در ایران
گرایش به مد به معنای میل به تنوع در پوشاک از نظر طراحی و کیفیت در چند سال اخیر بیشتر شده است که این به خاطر بهبود سلیقه افراد جامعه در سایه اینترنت، ماهواره و شبکه های ارتباطی مختلف است. به این خاطر گروهی از مسوولان دولتی در چند سال گذشته تلاش برای ساماندهی مد و لباس کردند که موفق نشدند.
چرا که قانونگذار افرادی را برای کارگروه ساماندهی مد و لباس انتخاب کرد که هیچ تخصصی نداشتند. به گفته او در حال حاضر مدیریت پوشاک و مد از سوی گروه های زیرزمینی و شوهای زیرزمینی صورت می گیرد. تا پنج سال گذشته واردات پوشاک بسیار زیاد بود به طوری که واحدهای تولیدی داخلی نمی توانستند با تولیدات خارجی رقابت کنند.
اما از پنج سال گذشته واحدهای داخلی وارد رقابت بازار شدند و به طراحی نیز توجه کردند. به گفته این طراح لباس در چند سال گذشته در سایه تحریم ها واردات پوشاک ۶۰ درصد کاهش پیدا کرده است و همزمان کیفیت تولیدات داخل نیز بهتر شده است.
در سال های اخیر نیاز به متنوع پوشیدن بیشتر شده و فرهنگ پوشیدن بهتر شده است. همچنین با بیان اینکه بیشتر آن چیزی که در کشور ما برای مد تعریف می شود مربوط به زنان و در مورد مانتو است، در ایران ۲۰ درصد از بازار مد در دست یونیفورم است و جشنواره هایی که در ایران برگزار می شود، فقط مانتو را نمایش می دهند.
دوران مانتو به پایان رسید شنل های بی دکمه وارد میشوند
هر سالی که می گذرد، بدحجابیها شکل و شمایل جدیدتری به خود میگیرند، تا جایی که دیگر با سری به مانتوفروشی ها متوجه می شویم که باید با چیزی به نام «دکمه» در مانتوها خداحافظی کنیم. مانتو هم دیگر معنای خود را از دست داده و بیشتر شبیه شنلی شده که تنها روی شانه ها آویزان می شود و از روبرو چیزی به نام «مانتو» دیده نمیشود.
شلوار زنانه هم جای خود را به پوششی به نام «ساپورت» داده است، پوششی که علی رغم ترجمه آن هیچ حفاظتی برای شخص مصرف کننده ندارد و حتی جذاب تر از برهنگی برای افراد است. شال و روسری هم تنها تکه پارچه ای شدهاند که وسط سر را می پوشانند و موها و گردن را جذابتر از بیحجابی به نمایش می گذارند.
اگر در سالهای پس از انقلاب اسلامی در ایران رنگهای حضور در جامعه در سفید، قهوه ای، طوسی و مشکی خلاصه می شد در سال های اخیر، استفاده از رنگهای متنوع در اجتماع متداول شد و این روزها استفاده از رنگها به اوج خود رسیده و رنگهای شبرنگ از سرخابی تا سبز فسفری تبدیل به مد روز شده است.
مانتوهایی با حداقل پارچه بر تن بانوان ایرانی
در سایه عدم نظارت درست و صحیح بر پوشش بانوان ایرانی برخی از طراحان غرب زده انواع پوشش ها از قبیل مانتو و شلوار و … را برای بانوان ایرانی تهیه و تولید می کنند که هیچ تناسبی با فرهنگ یرانی-اسلامی ندارد و علاوه بر آن ترویج برهنگی نوین است.
اگر عکس العمل معقولی در رابطه با مانتو هایی که در راه بازار است صورت نپذیرد در آینده ی نزدیک شاهد بروز نوع جدید از برهنگی در غالب مانتو و شلوار خواهیم بود، پوششی که با حداقل پارچه به نام مانتو سر از خانواده های ایرانی در می آورد.
منبع: مهرورزی
مدهای زیرزمینی در ایران
گرایش به مد به معنای میل به تنوع در پوشاک از نظر طراحی و کیفیت در چند سال اخیر بیشتر شده است که این به خاطر بهبود سلیقه افراد جامعه در سایه اینترنت، ماهواره و شبکه های ارتباطی مختلف است. به این خاطر گروهی از مسوولان دولتی در چند سال گذشته تلاش برای ساماندهی مد و لباس کردند که موفق نشدند.
چرا که قانونگذار افرادی را برای کارگروه ساماندهی مد و لباس انتخاب کرد که هیچ تخصصی نداشتند. به گفته او در حال حاضر مدیریت پوشاک و مد از سوی گروه های زیرزمینی و شوهای زیرزمینی صورت می گیرد. تا پنج سال گذشته واردات پوشاک بسیار زیاد بود به طوری که واحدهای تولیدی داخلی نمی توانستند با تولیدات خارجی رقابت کنند.
اما از پنج سال گذشته واحدهای داخلی وارد رقابت بازار شدند و به طراحی نیز توجه کردند. به گفته این طراح لباس در چند سال گذشته در سایه تحریم ها واردات پوشاک ۶۰ درصد کاهش پیدا کرده است و همزمان کیفیت تولیدات داخل نیز بهتر شده است.
در سال های اخیر نیاز به متنوع پوشیدن بیشتر شده و فرهنگ پوشیدن بهتر شده است. همچنین با بیان اینکه بیشتر آن چیزی که در کشور ما برای مد تعریف می شود مربوط به زنان و در مورد مانتو است، در ایران ۲۰ درصد از بازار مد در دست یونیفورم است و جشنواره هایی که در ایران برگزار می شود، فقط مانتو را نمایش می دهند.
دوران مانتو به پایان رسید شنل های بی دکمه وارد میشوند
هر سالی که می گذرد، بدحجابیها شکل و شمایل جدیدتری به خود میگیرند، تا جایی که دیگر با سری به مانتوفروشی ها متوجه می شویم که باید با چیزی به نام «دکمه» در مانتوها خداحافظی کنیم. مانتو هم دیگر معنای خود را از دست داده و بیشتر شبیه شنلی شده که تنها روی شانه ها آویزان می شود و از روبرو چیزی به نام «مانتو» دیده نمیشود.
شلوار زنانه هم جای خود را به پوششی به نام «ساپورت» داده است، پوششی که علی رغم ترجمه آن هیچ حفاظتی برای شخص مصرف کننده ندارد و حتی جذاب تر از برهنگی برای افراد است. شال و روسری هم تنها تکه پارچه ای شدهاند که وسط سر را می پوشانند و موها و گردن را جذابتر از بیحجابی به نمایش می گذارند.
اگر در سالهای پس از انقلاب اسلامی در ایران رنگهای حضور در جامعه در سفید، قهوه ای، طوسی و مشکی خلاصه می شد در سال های اخیر، استفاده از رنگهای متنوع در اجتماع متداول شد و این روزها استفاده از رنگها به اوج خود رسیده و رنگهای شبرنگ از سرخابی تا سبز فسفری تبدیل به مد روز شده است.
مانتوهایی با حداقل پارچه بر تن بانوان ایرانی
در سایه عدم نظارت درست و صحیح بر پوشش بانوان ایرانی برخی از طراحان غرب زده انواع پوشش ها از قبیل مانتو و شلوار و … را برای بانوان ایرانی تهیه و تولید می کنند که هیچ تناسبی با فرهنگ یرانی-اسلامی ندارد و علاوه بر آن ترویج برهنگی نوین است.
اگر عکس العمل معقولی در رابطه با مانتو هایی که در راه بازار است صورت نپذیرد در آینده ی نزدیک شاهد بروز نوع جدید از برهنگی در غالب مانتو و شلوار خواهیم بود، پوششی که با حداقل پارچه به نام مانتو سر از خانواده های ایرانی در می آورد.
منبع: مهرورزی