خوب كه نگاه كردم دیدم هواپیماهای ناشناس روی باند پایگاه شیرجه می زنند و بمب های خودشان را روی باند می‌ریزند. حیرت زده و عصبانی مانده بودم؛ ناراحتی و عصبانیت از چهره سایر دوستان خلبان نیز می بارید. تصمیم بر این شد همان روز جواب دندان شكنی به دشمن بدهیم.
خوب كه نگاه كردم دیدم هواپیماهای ناشناس روی باند پایگاه شیرجه می زنند و بمب های خودشان را روی باند می ریزند. مات و مبهوت و حیرت زده مانده بودم و از این اتفاق حسابی عصبی و ناراحت بودم. بعد از اینكه بمباران تمام شد با ماشین شخصی یكی از كاركنان فنی پایگاه خودم را روی باند پروازی رساندم. در پایگاه دو باند پروازی داشتیم. یكی از بمب ها به انتهای یكی از باندها اصابت كرده بود ولی باند دومی آسیب جدی چندانی ندیده بود و می شد با پاكسازی هر دوی آنها را برای عملیات آماده كرد.
به سمت ساختمان آلرت كه نزدیك باند پروازی بود رفتم. سایر دوستان خلبان در كنار فرمانده پایگاه سرهنگ دادپی ایستاده بودند و ناراحتی و عصبانیت از چهره همه می بارید. تصمیم بر این شد با توجه به طرح های آماده ای كه داشتیم در همان روز جواب دندان شكنی به دشمن بدهیم. بر اساس طرح، هدف ما پایگاه شعیبیه در جنوب بغداد و جنوب غربی بصره بود كه ما دو دسته پروازی 4 فروندی و یك فروند هواپیمای رزرو را در همان روز ساعت 4 بعد از ظهر آماده كردیم. بعد از بریفینگ و توجیه خلبان ها نسبت به عملیات، با سرعت به سمت هواپیماها حركت كردیم.
هواپیمای تخصصی من فانتوم اف 4 بود و با توجه به اینكه من افسر اطلاعات عملیات و طراح عملیات بودم و تعیین مسیرها به عهده من بود، به عنوان خلبان رزرو انتخاب شدم. اول باند پروازی آماده پرواز شدیم و هدفمان این بود كه به تصور واهی دشمن كه خیال می كرد ارتش بعد از پیروزی انقلاب دچار بهم ریختگی و از هم گسستگی شده و توان مقابله را ندارد پاسخ قاطعی بدهیم.
وقتی به اول باند رسیدیم دیدم یك تكه از قسمت بالایی بمب هواپیمای شماره 4 كه زیر هواپیما بسته شده بود از جای خودش كنده شد و روی زمین افتاد. خلبان هایی هم كه در اتاق كاروان بودند این حادثه را با دوربین دیده بودند. این وضعیت به سرعت به خلبان هواپیمای شماره 4 اطلاع داده شد و لیدر دسته پروازی به ایشان دستور داد تا به سمت شیلتر برگرده و من كه به عنوان هواپیمای رزرو بودم جایگزین شدم. چند دقیقه بعد با سایر دوستان خلبان از باند پرواز خیز برداشتیم و به سمت هدف پرواز كردیم.
دقیقا یادم هست وقتی روی هدف رسیدیم ساعت 16:30 عصر بود، یعنی تقریبا سه ساعت بعد از زدن پایگاه بوشهر توسط هواپیماهای دشمن. باند پروازی و تاسیسات پایگاه شعیبیه عراق توسط من و دوستان خلبانم بمباران شد و این اقدام ترس و وحشت زیادی بین سران رژیم بعث غراق به وجود آورد. بعدها مطلع شدیم كه همزمان با ما یك دسته پروازی نیز به نام البرز از پایگاه سوم شكاری شهید نوژه همدان به سمت اهداف دیگری در خاك عراق حمله ور شده بودند.
