رییس مرکز الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت، اصل و اساس پیشرفت کشور را در «خودیابی» دانست.
به گزارش شهدای ایران بهنقل از ایسنا، دکتر واعظزاده صبح پنجشنبه طی سخنانی در پنجمین کنگره پیشگامان پیشرفت که در سالن همایشهای بینالمللی دانشگاه شهید بهشتی برگزار شد، به امکانات و سرمایههای مادی، منابع انرژی، موقعیتهای جغرافیایی و سرمایه نیروی انسانی کشور ایران اشاره کرد و با بینظیر خواندن این سرمایهها این پرسش را مطرح کرد که چرا در شرایطی که همه عناصر را برای پیشرفت در اختیار داریم، پیشرفته نیست.
وی در ابتدا با تعریفی از پیشرفت با بیان اینکه پیشرفت یک فرآیند و سیر است و هر فرایند و سیری زمانبر است و نیاز به زمینههایی دارد اظهار کرد: باید ببینیم پیشرفت در چه مباحثی مدنظر ما است آیا منظور از پیشرفت، پیشرفت راهها، حجیمشدن صنعت، توسعه قشر کارگری و یا مباحثی این چنینی است.
واعظ زاده معتقد است تمام ابعاد ذکر شده در پیشرفت را میتوان در یک کلمه «پیشرفت خود» خلاصه کرد.
وی گفت: براین اساس خود ما، خود اجتماعی ما، خود ایران اسلامی باید پیشرفت کند.
واعظ زاده با بیان اینکه تا زمانی که خودیابی نکنیم و خود را که همه ابعاد در آن است را نشناسیم پیشرفت واقعی رخ نخواهد داد. کسی که خود را فراموش کرده مثل کسی است که در خواب است بنابراین در اولین قدم باید بیدار شود.
رییس مرکز الگوی اسلامی – ایرانی پیشرفت با بیان اینکه طی 300 – 400 سال قبل کشور ایران با مشکل خودفراموشی مواجه بوده است تصریح کرد: با انقلاب اسلامی یک نوع بیداری در مردم صورت گرفت و مردم متوجه شدند که دچار یک نوع خودفراموشی بودهاند.
وی اضافه کرد: در حال حاضر کشور ما در مرحله خودیابی و در واقع اگر بتوانیم به خودمان (خودمادی، معنوی و رسالتهای اصلی خود) به یقین برسیم کار محکم و مستحکم پیشرفت آغاز میشود و این کار عظیمی است که از عهده مردم ایران بر میآید.
واعظ زاده تصریح کرد: ضد خودفراموشی، خودیابی است و باید تلاش کنیم تا با خودیابی و خودزایی یک حرکت جدید در تمامی زمینهها ایجاد کرده و جوانان نیز در این مسیر نقش عمدهای برعهده دارند.
رییس مرکز الگوی اسلامی – ایرانی پیشرفت با بیان اینکه به نظر میرسد یک فراموشی عمیقی در گذشته، جامعه ما را فرا گرفته بود افزود: تا زمانی که به طور کامل خودیابی نکنیم و خود را که همه ابعاد در آن است نشناسیم پیشرفت واقعی رخ نخواهد داشت.
وی گفت: با انقلاب اسلامی مردم ما بیدار شدند و متوجه اتفاق فراموشی در خود شدند.