نکته اینجاست که نه دکتر جلیلی در مذاکرات خنجر می کشید و نه چنین انتظاری از تیم جدید هسته ای است. هیچ کدام از احزاب و گروه های داخلی بنای تقابل ندارند هر چند حاضر به قبول هر تعاملی نیز نیستند.
به گزارش شهدای ایران به نقل از ایران اسلامی، دیدار رئیس جمهور با جمعی از اعضای هیئت علمی دانشگاه ها، با حواشی همراه بود. در این جلسه روحانی ضمن انتقاد از منتقدین دولت مطالبی را بیان کرد که واکنش های مختلفی را به همراه داشت. وی ضمن دعوت مجدد از اساتید برای دفاع از عملکرد دولت و انتقاد از کم بودن نامه های کارشناسان از امکان اشتباه در دولت خبر داد و گفت دولت معصوم نیست و غلط دارد. رئیس جمهور با تاکید مجدد بر سیاست تعاملی دولت یازدهم انتقادات صورت گرفته از این رویکرد را ناشی از عدم آگاهی منتقدان از فضای بین المللی، فهم درست از مناصبات منطقه و حقوق بین الملل دانست.
شاید بزرگترین انتقادی که به این قسمت از سخنان رئیس جمهور وارد است همین قبول مناصبات حاکم بر جهان و منطقه توسط دولتمردانمان باشد. اگر بنا بر قبول شرایط و مناصبات کنونی بر جهان باشد باید به مورد ظلم واقع شدن و مظلوم بودن عادت کنیم و اینکه در سازوکار های تعبیه شده بر دنیا حقوقمان پایمال شود اعتراضی نکنیم.
در اینکه تلاش دولت بر برقراری تعامل است نقدی نیست، اما برقراری ارتباط با چند کشور محدود را تعامل با دنیا قلمداد کردن به هیچ عنوان پذیرفتنی نیست. ضمن اینکه بنای هر تعامل بر تامین حقوق و منافع دراز مدت یک کشور استوار است و باید بدانیم که اگر هدف از این ماراتن دیپلماتیک صرف برداشتن تحریم ها و برقراری تعامل باشد مسلما به آن نخواهیم رسید. به نظر می رسد دولت تعامل برای تعامل را در دستور کار قرار داده است.سوال اینجاست در صورتی که بنای طرف مقابل بر تقابل باشد تا چه حد می بایست برای تغییر مواضع خودزنی کنیم؟
رییسجمهور در ادامه تصریح کرد: آنچه من میفهم این است که این کشور با تقابل نمیتواند در دنیا موفق باشد و راه این دولت راه تعامل سازنده با دنیاست، اما وقتی ما حرف از تعامل سازنده میزنیم، میگویند میخواهید با دنیا بسازید؟ نخیر، پس میخواهیم در برابر دنیا خنجر بکشیم.
لازم به توضیح است که اگر به هر علت امکان تعامل سازنده بین دوطرف برقرار نشود دلیلی بر تقابل نیز وجود نخواهد داشت. اما با توجه به اینکه به خنجر کشی طرف مقابل اطمینان داریم امیدواریم خدای نکرده درگیر سیاست چماق و هویج نشده باشیم که از ترس تقابل با هزینه بسیار، تن به تعامل نصفه و نیمه بدهیم. منوط کردن حل مشکلات اقتصادی به برقراری تعامل با چند کشور محدود در جهان با توجه به مشکلات عدیده متحدین مطیع آمریکا به هیچ عنوان قابل پیگیری نیست.
ریشه مشکلات داخلی کشور راه حل داخلی دارد و اتفاقی که در حال وقوع است نشان می دهد دولت به تعبیری از مذاکرات به عنوان مسکن استفاده می کند. این در حالی است که این مسکن فقط باعث می شود مشکلات داخلی نمود کمتری داشته باشد و تبعات آن به بعد موکول شود.
نکته اینجاست که نه دکتر جلیلی در مذاکرات خنجر می کشید و نه چنین انتظاری از تیم جدید هسته ای است. هیچ کدام از احزاب و گروه های داخلی بنای تقابل ندارند هر چند حاضر به قبول هر تعاملی نیز نیستند.