کارشناس ارشد وزارت بهداشت:
کارشناس ارشد اداره سلامت مادران وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی گفت: ایران زودتر از موعد مقرر جهانی یعنی سال 2015 میلادی به هدف کاهش شاخص مرگ ومیر مادران باردار دست یافته است.
به گزارش شهدای ایران به نقل از ایرنا:«مهراندخت عابدینی»گفت: طبق اهداف توسعه هزاره(اهدافی که توسط نهادهای بین المللی برای کل جهان تعریف شده)، شاخص مرگ و میر مادران در هر کشوری تا سال 2015 در عرض 25 سال باید تا 75 درصد آن شاخص کاهش یابد که ایران زودتر از موعد مقرر به این هدف دست یافته است.
وی خاطرنشان کرد: مرگ ومیر مادران باردار در سال 1990 میلادی در ایران 30 مورد در هر صدهزار تولد زنده بوده که این رقم اکنون به 5/19 مورد کاهش یافته، به آن معنا که به ازای هر یکصد هزار نوزاد زنده ای که به دنیا می آید، 5/19 مادر جان خود را از دست می دهد.
کارشناس ارشد اداره سلامت مادران وزارت بهداشت ادامه داد: طبق برنامه ریزی های صورت گرفته، مرگ ومیر مادران باردار در کشور تا سال 2015 باید به 15 مورد در هر صد هزار مورد تولد زنده نوزاد، برسد.
وی گفت: شاخص مرگ و میر مادران در هر کشوری، یک شاخص توسعه است، زیرا این شاخص فقط به بهداشت و درمان مربوط نمی شود، بلکه میزان دانش مردم درباره عوامل خطر، توجه به مادران باردار، شناخت صحیح از مشکلات مادران باردار، عمل کردن به توصیه های بهداشتی و سطح اقتصادی مردم در این امر دخالت دارد.
عابدینی افزود: بطور مثال مادر بارداری که وضع اقتصادی خوبی ندارد ممکن است از هر چهار ویزیت پزشک خود فقط یک ویزیت را انجام دهد یا نتواند برخی داروهای مورد نیاز را تهیه کند.
وی ادامه داد: همچنین ساختارها نیز در شاخص مرگ و میر مادران باردار موثر است؛ بطور مثال وضع راه ها ممکن است موجب شود که زن بارداری به امکانات بهداشتی دسترسی نداشته باشد و هنگام زایمان در مناطق دورافتاده، جان خود را از دست بدهد که البته درصدی از مرگ و میر مادران باردار در کشور به همین علت است.
کارشناس ارشد اداره سلامت مادران وزارت بهداشت گفت: با تربیت «ماما روستا» در مناطق دورافتاده توانسته ایم خدمات مامایی را به روستاها ببریم، اما به عنوان مثال، زنی که دو بار عمل سزارین داشته، برای تولد فرزند بعدی خود حتما باید علاوه بر ماما، به امکانات درمانی نیز دسترسی داشته باشد.
عابدینی خاطرنشان کرد: هرچند برخی ساختارها دارای ضعف است، اما وزارت بهداشت به رسالت درمانی خود در همه مناطق عمل می کند.
وی تاکید کرد: شاخص مرگ و میر مادران باردار به شاخص های دیگری مانند سطح سواد، تحصیلات، امکانات بهداشتی و وضعیت اقتصادی بستگی دارد و وقتی در کشوری توسعه نباشد به همان اندازه مرگ و میر مادران باردار بیشتر است.
وی خاطرنشان کرد: مرگ ومیر مادران باردار در سال 1990 میلادی در ایران 30 مورد در هر صدهزار تولد زنده بوده که این رقم اکنون به 5/19 مورد کاهش یافته، به آن معنا که به ازای هر یکصد هزار نوزاد زنده ای که به دنیا می آید، 5/19 مادر جان خود را از دست می دهد.
کارشناس ارشد اداره سلامت مادران وزارت بهداشت ادامه داد: طبق برنامه ریزی های صورت گرفته، مرگ ومیر مادران باردار در کشور تا سال 2015 باید به 15 مورد در هر صد هزار مورد تولد زنده نوزاد، برسد.
وی گفت: شاخص مرگ و میر مادران در هر کشوری، یک شاخص توسعه است، زیرا این شاخص فقط به بهداشت و درمان مربوط نمی شود، بلکه میزان دانش مردم درباره عوامل خطر، توجه به مادران باردار، شناخت صحیح از مشکلات مادران باردار، عمل کردن به توصیه های بهداشتی و سطح اقتصادی مردم در این امر دخالت دارد.
عابدینی افزود: بطور مثال مادر بارداری که وضع اقتصادی خوبی ندارد ممکن است از هر چهار ویزیت پزشک خود فقط یک ویزیت را انجام دهد یا نتواند برخی داروهای مورد نیاز را تهیه کند.
وی ادامه داد: همچنین ساختارها نیز در شاخص مرگ و میر مادران باردار موثر است؛ بطور مثال وضع راه ها ممکن است موجب شود که زن بارداری به امکانات بهداشتی دسترسی نداشته باشد و هنگام زایمان در مناطق دورافتاده، جان خود را از دست بدهد که البته درصدی از مرگ و میر مادران باردار در کشور به همین علت است.
کارشناس ارشد اداره سلامت مادران وزارت بهداشت گفت: با تربیت «ماما روستا» در مناطق دورافتاده توانسته ایم خدمات مامایی را به روستاها ببریم، اما به عنوان مثال، زنی که دو بار عمل سزارین داشته، برای تولد فرزند بعدی خود حتما باید علاوه بر ماما، به امکانات درمانی نیز دسترسی داشته باشد.
عابدینی خاطرنشان کرد: هرچند برخی ساختارها دارای ضعف است، اما وزارت بهداشت به رسالت درمانی خود در همه مناطق عمل می کند.
وی تاکید کرد: شاخص مرگ و میر مادران باردار به شاخص های دیگری مانند سطح سواد، تحصیلات، امکانات بهداشتی و وضعیت اقتصادی بستگی دارد و وقتی در کشوری توسعه نباشد به همان اندازه مرگ و میر مادران باردار بیشتر است.
