در انتهای باغهای «کن» در تهران، در محلهای که خانههای نوساز و قدیمی کنار یکدیگر ریتمی ناموزون را ایجاد کردهاند، یک خانهی ۲۰۰ ساله قرار دارد که در کنار سادگی و زیبایی، یک تفاوت شاخص با دیگر خانههای این محله دارد.
به گزارش شهدای ایران، خانه مادری آیتالله محمدرضا مهدوی کنی که او نیز تا آغاز دوران طلبگیاش در اتاق کنار مطبخ آن زندگی میکرد، بیش از ۲۰ سال است که به حال خود رها شده و حتا دزدها بهراحتی به این خانه وارد میشدند.
برادرزادهی آیتالله مهدوی کنی در اینباره اظهار کرد: وارث این خانه، آیتالله مهدوی کنی است؛ ولی این خانه از سال ۱۳۷۱ و پس از درگذشت مادر ایشان به حال خود رها شده است.
محمدتقی باقری با اشاره به اینکه هنوز این خانه در فهرست آثار ملی به ثبت نرسیده است، از جمله ویژگیهای شاخص این خانه را آبانبار و جدا بودن سرویس بهداشتی زنان و مردان و همچنین جریان داشتن آب در حیاط خانه دانست و افزود: چند سال پیش بهدلیل بیتوجهی، دزدها بهراحتی از این خانه سرقت میکردند.
به گزارش ایسنا، رییس شورای شهر تهران نیز که در جریان برنامهی تهرانگردی خود از این خانهی تاریخی دیدن میکرد، دربارهی وضعیت این خانه، گفت: با شهرداری صحبت کردهایم تا در صورت مثبت بودن مذاکرات، بتوان این خانه را به «موزهی کن» تبدیل کرد.
احمد مسجدجامعی با تأکید بر ارزشمند بودن فرم، شکل و شخصیتی که در این خانه زندگی کرده است، افزود: بهدلیل وجود این ارزشهای تاریخی، این خانه ظرفیت تبدیل شدن به موزه را دارد و میتواند ادامهی رسالت خود را پس از رفتن آیتالله مهدوی کنی از خانه همچنان حفظ کند.
او در حالی بر لزوم ثبت خانهی مادری آیتالله مهدوی کنی در فهرست آثار ملی تأکید کرد که مدیرکل میراث فرهنگی و گردشگری تهران - رجبعلی خسروآبادی - گفت، این خانه در فهرست آثار ملی به ثبت رسیده است.