به گزارش شهدای ایران به نقل از سراج 24، روحانی که در آیین افتتاحیه از همه چیز سخن گفت الا جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی و ادبیات داستانی انقلاب. رییس جمهور در سخنان خود از آزادی برای اهالی قلم، امنیت نویسندگان، انتقاد از منتقدین دولت و ... سخن گفت اما در سالی که دغدغه های رهبری در عرصه فرهنگ نهایتا به بنامگذاری امسال به نام «اقتصاد و فرهنگ» منجر شد، هیچ راهکاری برای رفع این نگرانی ها و دغدغه ها ارائه نکرد.

البته جنتی هم در سال جدید همین رویه را در پیش گرفته و تا کنون هیچ موضع صریحی در رابطه با رفع نگرانی های رهبری اتخاذ نکرده اما حداقل از روحانی انتظار می رفت که در آیین برپایی بیست و هفتمین نمایشگاه بین المللی کتاب در کنار شعار آزادی برای اهالی قلم، قدری هم برای نگرانی های رهبری در عرصه فرهنگ ارزش قائل می شد.

اگر از اظهارات روحانی و جنتی بتوان براحتی عبور نمود، قطعا نمی توان از بی توجهی مدیران نمایشگاه کتاب و اختصاص فضایی خاص برای جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی در سال «اقتصاد و فرهنگ» گذشت. هر چند زمانی که رییس جمهور و زیر ارشاد نسبت به این امر بی توجه هستند طبیعی است که نباید انتظار دغدغه مندی در یک نمایشگاه بین المللی را داشت اما در حال حاضر تذکر و یادآوری به مدیران عرصه فرهنگی گویا تنها کاری است که از دستان خالی رسانه بر می آی و لاغیر!

غربت جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی و بی توجهی به ادبیات داستانی انقلاب در حالی در نمایشگاه کتاب امسال متبلور شده است که جنتی در سخنانی اینگونه برخی اهداف برگزاری بیست و هفتمین نمایشگاه کتاب تهران اشاره می کند: در این دوره مواردی به عنوان اولویت کاری قرار دارد از جمله تقویت اقتصاد نشر به عنوان حلقه اتصال اقتصاد و نشر در فرهنگ مکتوب، تقویت فرهنگ عمومی و نخبه‌گزینی و خانواده‌محوری از دیگر اولویت‌های این دوره محسوب می‌شود اما نیل به اهداف فوق ایجاب می‌نماید برخی تسهیلات رفاهی برای بازدیدکنندگان و مراجعان، اهالی علم و نویسندگان پیش‌بینی شود اقداماتی انجام شده که به گوشه‌ای از آنها اشاره می‌کنم، به منظور توفیق در انتخاب ناشر سال و غرفه برگزیده دو کمیته جداگانه تشکیل شد از سوی دیگر برای بررسی عملکرد و ارزشیابی و ارزیابی کمیته مستندسازی معرفی شدند.

علی ایحال در این فرصت به دنبال چرایی عدم توجه به جبهه فرهنگی انقلاب اسلامی از سوی دولتمردان و مدیران فرهنگی دولت نیست که این امر مستلزم یک نگاه کارشناسانه و واکاوی دقیق از اوضاع است اما براستی چه کسی است که نداند امنیت، آسایش و رفاه امروز را مدیون کسانی هستیم که در مبرهن ترین وقایع فرهنگی از آنها غافل می شویم.

فارغ از نگاه های جناحی و سیاسی باید به مدیران فرهنگی یادآور شد که حتی اگر بخواهند مسیر جوانمردی را نیز در پیش بگیرند این رسمش نیست و می توانند بهتر از اینها با یادگاران انقلاب و دفاع مقدس برخورد نمایند.