با اقدام غیرقانونى آمریکا درباره ابوطالبی، این کشور دیگر نمىتواند میزبانى بىطرف و مشروع براى حضور سازمان ملل در خاک خود باشد؛ از این رو، طرح این موضوع باید در دستور کار دولت ایران و دیگر کشورهاى بىطرف قرار گیرد.
به گزارش شهدای ایران؛ پس از هفتهها کشمکش بین ایران و آمریکا براى معرفى حمید ابوطالبى بهعنوان سفیر ایران در سازمان ملل، سرانجام مجلس نمایندگان آمریکا روز پنجشنبه به اتفاق آرا مخالفت خود با ورود وى به خاک آمریکا را تصویب کرد و آن را براى تصویب نهایى، تحویل دفتر ریاستجمهورى آمریکا داد.
البته پیشتر نیز مجلس سنا مخالفت خود را با ابوطالبى اعلام کرده بود. هر چند که امکان دارد این طرح با وتوى اوباما روبهرو شود؛ اما تا همین جا هم آمریکایىها با این خصومتورزىهایشان نشان دادهاند که تابع هیچ مقررات، قانون و تعهدات بینالمللى نیستند تا جایى که حتى بدیهىترین قوانین بینالمللى را زیر پا مىگذارند. در این باره ذکر چند نکته حائز اهمیت است:
اول این که؛ با این اقدام غیرقانونى آمریکا، این کشور دیگر نمىتواند میزبانى بىطرف و مشروع براى حضور سازمان ملل در خاک خود باشد؛ از این رو، طرح این موضوع باید در دستور کار دولت ایران و دیگر کشورهاى بىطرف قرار گیرد.
نکته دوم این که؛ این مسئله بهخوبى نشان داد که براى آمریکایىها دولت روحانى یا هر دولت دیگرى، تفاوت ندارد و خصومتورزى آنها علیه دولت و ملت ایران، مختص به این دولت یا آن دولت و... نیست؛ از این رو، امید بستن به مذاکرات و گفتوگو با این کشور براى حل مشکلات دو طرف، امیدى واهى است.
سوم آنکه، این کارشکنىها اگرچه در گذشته هم وجود داشته است، ولى هیچگاه به اندازه گستاخى امروز آمریکایىها نبوده است و این مسئله، به برخى برخوردهاى منفعلانه دستگاه سیاست خارجه در مسائل مختلف برمىگردد که این توهم را در آمریکایىها بهوجود آورده که با توجه به ضعف دولت ایران، مىتواند هر اقدامى را بر آن تحمیل کند.
از این رو دولت ایران باید با پافشارى بر گزینه ابوطالبى و عقبنشینى نکردن از معرفى وى، هم به آمریکایىها و هم به کسانى که این روزها به برخى اقدامات دولت با نگاه تردید مىنگرند، نشان دهد که از منافع ملى ایران دست نخواهد کشید. ضمن این که، این مسئله باید از مجارى قانونى و سازمان ملل نیز بجد پیگیرى گردد. هرگونه عقبنشینى امروز ما قطعاً گستاخى بیشتر آمریکایىها را در مسائل بین ما و آنها در پى خواهد داشت. برخلاف نظر برخى اصلاحطلبان مرعوب هم، عذرخواهى آنان از اشغال سفارت آمریکا در تهران (!) اینگونه برخورد کردنهاى آمریکا با ایران را اصلاح نخواهد کرد. فقط قاطعیت و مقاومت، چارهساز مراوده با آمریکا و غرب است و بس.
- در حالى که مسئله نپذیرفتن سفیر جدید ایران در سازمان ملل از سوى آمریکا به تیتر یک بسیارى از رسانههاىداخلى و خارجى تبدیل شده است، بسیارى از رسانهها و شخصیتهاى اصلاحطلب خواستار تغییر شخص پیشنهادىجمهورى اسلامى و معرفى شخص دیگرى به جاى حمید ابوطالبى شدند. صادق زیباکلام، نظریهپرداز همیشه در صحنه اصلاحطلبان، در همین زمینه در روزنامه شرق نوشت: «روحانى باید اصرارى بر اینکه حتماً ابوطالبى به نیویورک بروند، نشان ندهد.» زیباکلام با مقایسه عجیب کودتاى 28 مرداد و فتح لانه جاسوسى که امام خمینى (ره ) از آن بهعنوان انقلاب دوم تعبیر کردند، نوشت: «صرفنظر از آنکه حمید ابوطالبى چقدر در اشغال سفارت و گروگانگیرى نقش داشته یا نداشته، کل ماجراى سفارت و گروگانگیرى همانقدر براى آمریکایىها دردناک است که تراژدى کودتاى 28 مرداد براى ایرانیان.»!
- ظاهراً برخى افراد حامى روحانى در حال فشار آوردن بر حمید ابوطالبى هستند تا وى انصراف خود را از نمایندگى ایران در سازمان ملل اعلام کند. این افراد معتقدند در صورت انصراف حمید ابوطالبى، هزینه سیاسى کمترى بر دولت یازدهم و شخص رئیسجمهور تحمیل مىشود. در عین حال، برخى کارشناسان سیاسى معتقدند باندى در داخل کشور وجود دارد که مىخواهد با کنار زدن ابوطالبى، گزینه خود را به نیویورک اعزام کند. برخى از این لابى بهعنوان باند نیویورکىها نام مىبرند که یکى از دلایل مخالفت خود با اعزام ابوطالبى را تسلط نداشتن وى بر زبان انگلیسى عنوان کردهاند.
متن نمایش آمریکایى مضحک «منع ورود افراد خاص» به آمریکا با امضاى باراک اوباما، رئیسجمهور این کشور، رسمیت مضحکانه پیدا کرد. این متن نمایشى که مقامات آمریکا آن را قانون مىدانند، ابتدا در 18 فروردین در سنا و سپس در 21 فروردین در مجلس نمایندگان آمریکا تصویب شد. به گفته مارىهارف، سخنگوى وزارتخارجه آمریکا، براساس این قانون، آمریکا مىتواند از ورود هر نماینده سازمان ملل که به تشخیص رئیسجمهور قبلاً در اقدام تروریستى علیه آمریکا و متحدان این کشور نقش داشته و یا تهدیدى براى امنیت ملى آمریکا محسوب مىشود، اجتناب ورزد. علت تدوین این نمایش «قانونى» ، معرفى حمید ابوطالبى براى نمایندگى ایران در سازمان ملل است که آمریکایىها با ادعاى حضور ابوطالبى در جریان تسخیر لانه جاسوسى، براى جلوگیرى از حضور وى در آمریکا، آن را تصویب کردند. دولت آمریکا با اجراى این نمایش مضحک که به غیر از خودش، سنا و کنگره را نیز در آن به بازى گرفت، بهدنبال آن است تا با کشیدن زرورق قانون بر اقدام غیرقانونىاش، دلیل موجهى براى شکایت ایران به سازمان ملل درباره جلوگیرى از ورود ابوطالبى به آمریکا داشته باشد. حال باید پرسید آیا نمایشى که به شکل زرورق قانونى درآمده، براى تبدیل یک اقدام غیرقانونى به قانون کفایت مىکند؟! پاسخ: اگر مسئولان ایرانى محکم پاىشکایتشان از آمریکا بایستند و بازى کسانى را که این روزها دولت را به عبور از ابوطالبى توصیه مىکنند، نخورند، قانون مضحکى که از دل این نمایش درآمده خیلى زود بىاعتبار مىشود.
البته پیشتر نیز مجلس سنا مخالفت خود را با ابوطالبى اعلام کرده بود. هر چند که امکان دارد این طرح با وتوى اوباما روبهرو شود؛ اما تا همین جا هم آمریکایىها با این خصومتورزىهایشان نشان دادهاند که تابع هیچ مقررات، قانون و تعهدات بینالمللى نیستند تا جایى که حتى بدیهىترین قوانین بینالمللى را زیر پا مىگذارند. در این باره ذکر چند نکته حائز اهمیت است:
اول این که؛ با این اقدام غیرقانونى آمریکا، این کشور دیگر نمىتواند میزبانى بىطرف و مشروع براى حضور سازمان ملل در خاک خود باشد؛ از این رو، طرح این موضوع باید در دستور کار دولت ایران و دیگر کشورهاى بىطرف قرار گیرد.
نکته دوم این که؛ این مسئله بهخوبى نشان داد که براى آمریکایىها دولت روحانى یا هر دولت دیگرى، تفاوت ندارد و خصومتورزى آنها علیه دولت و ملت ایران، مختص به این دولت یا آن دولت و... نیست؛ از این رو، امید بستن به مذاکرات و گفتوگو با این کشور براى حل مشکلات دو طرف، امیدى واهى است.
سوم آنکه، این کارشکنىها اگرچه در گذشته هم وجود داشته است، ولى هیچگاه به اندازه گستاخى امروز آمریکایىها نبوده است و این مسئله، به برخى برخوردهاى منفعلانه دستگاه سیاست خارجه در مسائل مختلف برمىگردد که این توهم را در آمریکایىها بهوجود آورده که با توجه به ضعف دولت ایران، مىتواند هر اقدامى را بر آن تحمیل کند.
از این رو دولت ایران باید با پافشارى بر گزینه ابوطالبى و عقبنشینى نکردن از معرفى وى، هم به آمریکایىها و هم به کسانى که این روزها به برخى اقدامات دولت با نگاه تردید مىنگرند، نشان دهد که از منافع ملى ایران دست نخواهد کشید. ضمن این که، این مسئله باید از مجارى قانونى و سازمان ملل نیز بجد پیگیرى گردد. هرگونه عقبنشینى امروز ما قطعاً گستاخى بیشتر آمریکایىها را در مسائل بین ما و آنها در پى خواهد داشت. برخلاف نظر برخى اصلاحطلبان مرعوب هم، عذرخواهى آنان از اشغال سفارت آمریکا در تهران (!) اینگونه برخورد کردنهاى آمریکا با ایران را اصلاح نخواهد کرد. فقط قاطعیت و مقاومت، چارهساز مراوده با آمریکا و غرب است و بس.
- در حالى که مسئله نپذیرفتن سفیر جدید ایران در سازمان ملل از سوى آمریکا به تیتر یک بسیارى از رسانههاىداخلى و خارجى تبدیل شده است، بسیارى از رسانهها و شخصیتهاى اصلاحطلب خواستار تغییر شخص پیشنهادىجمهورى اسلامى و معرفى شخص دیگرى به جاى حمید ابوطالبى شدند. صادق زیباکلام، نظریهپرداز همیشه در صحنه اصلاحطلبان، در همین زمینه در روزنامه شرق نوشت: «روحانى باید اصرارى بر اینکه حتماً ابوطالبى به نیویورک بروند، نشان ندهد.» زیباکلام با مقایسه عجیب کودتاى 28 مرداد و فتح لانه جاسوسى که امام خمینى (ره ) از آن بهعنوان انقلاب دوم تعبیر کردند، نوشت: «صرفنظر از آنکه حمید ابوطالبى چقدر در اشغال سفارت و گروگانگیرى نقش داشته یا نداشته، کل ماجراى سفارت و گروگانگیرى همانقدر براى آمریکایىها دردناک است که تراژدى کودتاى 28 مرداد براى ایرانیان.»!
- ظاهراً برخى افراد حامى روحانى در حال فشار آوردن بر حمید ابوطالبى هستند تا وى انصراف خود را از نمایندگى ایران در سازمان ملل اعلام کند. این افراد معتقدند در صورت انصراف حمید ابوطالبى، هزینه سیاسى کمترى بر دولت یازدهم و شخص رئیسجمهور تحمیل مىشود. در عین حال، برخى کارشناسان سیاسى معتقدند باندى در داخل کشور وجود دارد که مىخواهد با کنار زدن ابوطالبى، گزینه خود را به نیویورک اعزام کند. برخى از این لابى بهعنوان باند نیویورکىها نام مىبرند که یکى از دلایل مخالفت خود با اعزام ابوطالبى را تسلط نداشتن وى بر زبان انگلیسى عنوان کردهاند.
متن نمایش آمریکایى مضحک «منع ورود افراد خاص» به آمریکا با امضاى باراک اوباما، رئیسجمهور این کشور، رسمیت مضحکانه پیدا کرد. این متن نمایشى که مقامات آمریکا آن را قانون مىدانند، ابتدا در 18 فروردین در سنا و سپس در 21 فروردین در مجلس نمایندگان آمریکا تصویب شد. به گفته مارىهارف، سخنگوى وزارتخارجه آمریکا، براساس این قانون، آمریکا مىتواند از ورود هر نماینده سازمان ملل که به تشخیص رئیسجمهور قبلاً در اقدام تروریستى علیه آمریکا و متحدان این کشور نقش داشته و یا تهدیدى براى امنیت ملى آمریکا محسوب مىشود، اجتناب ورزد. علت تدوین این نمایش «قانونى» ، معرفى حمید ابوطالبى براى نمایندگى ایران در سازمان ملل است که آمریکایىها با ادعاى حضور ابوطالبى در جریان تسخیر لانه جاسوسى، براى جلوگیرى از حضور وى در آمریکا، آن را تصویب کردند. دولت آمریکا با اجراى این نمایش مضحک که به غیر از خودش، سنا و کنگره را نیز در آن به بازى گرفت، بهدنبال آن است تا با کشیدن زرورق قانون بر اقدام غیرقانونىاش، دلیل موجهى براى شکایت ایران به سازمان ملل درباره جلوگیرى از ورود ابوطالبى به آمریکا داشته باشد. حال باید پرسید آیا نمایشى که به شکل زرورق قانونى درآمده، براى تبدیل یک اقدام غیرقانونى به قانون کفایت مىکند؟! پاسخ: اگر مسئولان ایرانى محکم پاىشکایتشان از آمریکا بایستند و بازى کسانى را که این روزها دولت را به عبور از ابوطالبى توصیه مىکنند، نخورند، قانون مضحکى که از دل این نمایش درآمده خیلى زود بىاعتبار مىشود.
