شرح اسم" عنوان کتاب زندگینامه رهبر معظم انقلاب از سال ۱۳۱۸ تا ۱۳۵۷ است که توسط هدایت الله بهبودی به رشته تحریر در آمده و توسط موسسه مطالعات و پژوهشهای سیاسی به چاپ رسیده است. البته این کتاب اولین بار همزمان با برگزاری نمایشگاه بین المللی کتاب تهران رونمایی شد؛ اما به دلیل وجود برخی اغلاط تاریخی، توزیع آن متوقف شد تا اینکه مدتی قبل پس از برطرف شدن اغلاط، چاپ و در اختیار علاقه مندان گرفت. در نظر داریم هر روز بخشی از این کتاب را منتشر کنیم.
آنچه در ادامه از نظرتان می گذرد بخش سی و چهارم ام این کتاب است.
***زندان اول***
***پیامی برای آیت الله میلانی
پس از حوادث خونین مدرسه فیضیه در دوم فروردین 1342 و نزدیكی ماه محرم، امام خمینی برای علمای شهرستان ها نامه هایی فرستادند و به این وسیله آنها را دعوت كردند تا [در ماه محرم] در قیام علیه رژیم شاه شركت كنند. این نامه ها خیلی خوب جو را علیه شاه آماده كرد و زمینه را فراهم ساخت. امام خمینی چنین اقدامی را پیش از این برای لغو تصویب نامه انجمن های ایالتی و ولایتی در 1341 نیز انجام داده بود.
این بار سیدعلی خامنه ای موظف شد پیام امام را به مشهد برده، به علمای آن شهر برساند. پیام های شفاهی آیت الله خمینی، توسط افراد ثقه برده می شد. "امام از من خواستند كه به مشهد بروم و یك پیام برای آقای میلانی و آقای قمی و پیام دیگری برای علمای مشهد ببرم. پیام امام به علمای مشهد این بود كه آماده باشید برای مبارزه با صهیونیسم؛ دارد بر اوضاع كشور مسلط می شود؛ اسرائیل بر همه امور سلطه پیدا كرده است؛ امور اقتصادی كشور دست اوست و سیاست ایران را در مشت خود دارد . پیامی كه برای آقای میلانی و قمی دادند این بود كه به منبری ها بگویند كه از روز هفتم محرم در منابر، روضه فیضیه را بخوانند و از روز نهم، همه دسته های سینه زنی و هیأت ها، این برنامه را اجرا كنند. "
امام گفته بود پیام آقایان میلانی و قمی مخفی بماند و علنی نشود. پیام علمای مشهد نیز باید به اطلاع این دو عالم برسد. درس های حوزه علمیه قم 25 اردیبهشت 1342 تعطیل شد و طلابی كه قرار بود برای تبلیغ یا رساندن نامه ها، قم را ترك كنند مهیای عزیمت شدند. به مبلغان گفته شد كه در مجالس ماه محرم از خطری كه اسلام را تهدید می كند حرف بزنند؛ مردم دیگر تقیه نكنند؛ از حوادثی كه بر مدرسه فیضیه گذشته مردم را آگاه نمایند؛ از بی دینی دولت و شاه بگویند؛ به مردم بگویند كه منتظر دستور علماء باشند.
سرلشكر حسن پاكروان، رئیس سازمان اطلاعات و امنیت كشور (ساواك)، با توجه به مجموع گزارش های رسیده از تحرك روحانیان در آستانه ماه محرم، 28 اردیبهشت به تمام شعب ساواك اطلاع داد "نظر به این كه از طرف خمینی به تمام طلاب و وعاظی كه برای محرم از قم به شهرستان ها حركت می نمایند دستور شدید برای تبلیغ و تحریك داده شده است؛ لازم است كه در شهرها و قراء مراقبت كامل بشود و عنداللزوم عناصر محرك را كه شناخته شده اند دستگیر نمایند؛ از پخش هرگونه اعلامیه و عكس خمینی جداً جلوگیری شود. "
طبق برآورد ساواك 35 نفر از طرف امام خمینی برای تبلیغ در ایام ماه محرم [و در واقع رساندن نامه ها و پیام های ایشان به دیگر علماء] از قم خارج شده بودند. برای مقابله با اقدامات روحانیان، ساواك و شهربانی طرح مشتركی برای ماه های محرم و صفر تهیه كردند كه در ماده پنجم آن آمده بود: "در صورت مشاهده مطالب خارج از موضوعات مذهبی و بیانات تحریك آمیز، شهربانی ها و پلیس ... بایستی واعظ یا روضه خوان یا مداح منظور را احضار و طبق مقررات تعقیب نمایند."
سیدعلی خامنه ای در آخرین روزهای اردیبهشت 1342 قم را به قصد زادگاهش ترك كرد. پس از رسیدن به مشهد "پیام اول امام را به عده ای از علمای مشهد رساندم. تنها كسی كه این پیام را درست گرفت و درست درك كرد مرحوم آیت الله شیخ مجتبی قزوینی بود. او خود مردی مبارز بود و نسبت به امام اظهار ارادت می كرد. پیام دوم را نیز به آقایان میلانی و قمی رساندم. نظر آقای میلانی این بود كه روضه برای فیضیه از روز نهم محرم شروع شود. من گفتم هفتم مناسب تر است؛ برای این كه روز نهم سینه زنی و زنجیرزنی است و مردم پای منابر كمتر حضور پیدا می كنند و منبری ها باید از روزهای قبل مردم را آماده كنند. " آقای قمی پذیرفت.
ساواك مشهد كه متوجه حضور طلاب سفر كرده از قم به مشهد شده بود و نیز برای مراقبت بیشتر از حوادث محتمل دهه اول محرم، عصر 31 اردیبهشت 1342 ، بیست وپنج تن از وعاظ مطرح مشهد را به صرف شیرینی دعوت نموده، ضمن اظهار محبت كافی به آنها صراحتاً تفهیم گردید كه اگر ذره ای بر علیه مصالح كشور قدم بردارند به شدت با آنان رفتار خواهد شد.
همچنین در این روز كمیسیون امنیت شهر تشكیل شد و برای اقدامات احتمالی آیت الله سیدحسن قمی تصمیماتی گرفت. این كمیسیون عقیده داشت آیت الله میلانی فعلاً ساكت است و تقریباً روش معتدلی پیش گرفته و گمان نمی رود مشكلاتی به وجود آورد. البته آقای میلانی چندان ساكت نبود . وی پیش از شروع ماه محرم در 22 ذی الحجه نامه ای به حضرت مستطاب حجت الاسلام والمسلمین آیت الله آقای حاج آقای روح الله خمینی نوشته بود و در آن ضمن انتقاد شدید از هیأت حاكمه و محكوم كردن انطباق سیاست های رژیم با "حكومت پوشالی اسرائیل" تأكید كرده بود كه باید به وسیله مبلغین دانشمند و وعاظ محترم مذهبی در ایام عاشورا و قیام حسینی، اذهان مردم مسلمان را روشن كرد و از فلسفه قیام حسینی آگاهشان نمود، حقایق را بی پرده آشكار ساخت.
منبع: مشرق نیوز