مساله اصلی شعار نویسی بر بنای مقبره پوپ و ایجاد فضایی ناپسند برای تخریب این مقبره است. مسالهای که در اذهان عمومی جهان همانگونه معنا می یابد که در تخریب آثار باستانی توسط گروه های رادیکال در جای جای جهان رخ نمینمایاند. جالب اینجاست که تاریخ ایران نشان میدهد که بعضا این دسته از رفتارهای سیاسی توسط کسانی انجام میپذیرد که بیش از اینکه داغدار ارزشها باشندٰ، منفعت گرا هستند و در ادامه دچار دگردیسی میشوند.
به گزارش شهداي ايران به نقل از فردا، موضوع دفن ریچارد فرایٰ ایرانشناس آمریکایی از جمله مواردی است که این روزها سرو صدای زیادی به پا کرده است تا جایی که کاظم موسوی بجنوردیٰ رئیس مرکز دائره المعارف بزرگ اسلامی و وصی ریچارد فرایٰ در نامه ای خطاب به حسن روحانی، از رئیس جمهور خواسته تا با خاکسپاری فرای در حاشیه زاینده رود در شهر اصفهان موافقت کند.
ریچارد فرای، از شناختهشدهترین ایرانشناسان و از شاگردان آرتور پوپ، روز هفتم فروردینماه در ۹۴سالگی درگذشت. فرای سالهای زیادی از زندگی خود را در کشور تاجیکستان گذرانده بود و با این همه آن طور که در وصیتنامهاش آمده، خواستار آن بوده که پیکرش در ایران و در اصفهان دفن شود.
فرای پیش از انقلاب قبری نیز برای خود خریداری کرده بود که در ضلع شمالی پل خواجو و مشرف به زایندهرود است. این قطعه زمین که تعلقش به آقای فرای توسط در دولتهای پیشین تایید شده، همان قطعه زمینی است که آرتور پوپ و همسرش نیز در آن دفن شدهاند.
اما پس از اعلام این موضوع برخی از رسانهها با جاسوس خواندنٰ فرایٰ، نسبت به این موضوع معترض شدند و اندیشههای وی را سرمنشاء تفکرات «مکتب ایرانی» جریان نزدیک به دولت احمدینژاد خواندند که در آن زمان نیز مورد عنایت دولت وقت قرار گرفت و از سوی احمدینژاد یک منزل مسکونی در شهر اصفهان به وی اهدا شد.
به نظر میرسد مشکل دفن فرای در مجلس نیز رسوخ پیدا کرده است. در این زمینه احمد سالکٰ، رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس یکی از منتقدان دفن فرای در اصفهان است اما علی مطهریٰ، نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی، نیز با تقدیر از شخصیت آقای فرای از دولت خواسته تا به تعهداتش در این باره عمل کند و به خانواده فرای و همسر آشوری-ایرانیاش اجازه تدفین بدهد.
در همین حال گروهی نیز در محل مقبره پوپ تجمع کردند و با نوشتن شعار مرگ بر آمریکا بر روی بنای مقبره آرتور پوپٰ اعتراض خود را نسبت به دفن وی در این مکان ابراز داشتند و حتی خواستار تخریب این بنا شدند.
حال این موضوع به چالش دیگری برای دولت تبدیل شده است که دولت را در تنگنا قرار داده است و دولت امروز در میان مسائل دیگری چون کارشکنی آمریکا در زمینه صدور ویزای دیپلماتیک برای نماینده ایران در سازمان ملل و بحث کرامت گذرنامه ایرانی و از سوی دیگر مشغله مردم برای ثبت نام برای اخذ یارانههای نقدی بایستی نسبت به تدفین ریچارد فرای در اصفهان نیز چاره اندیشی کند.
اما مساله اصلی شعار نویسی بر بنای مقبره پوپ و ایجاد فضایی ناپسند برای تخریب این مقبره است. مسالهای که در اذهان عمومی جهان همانگونه معنا می یابد که در تخریب آثار باستانی توسط گروه های رادیکال در جای جای جهان رخ نمینمایاند. جالب اینجاست که تاریخ ایران نشان میدهد که بعضا این دسته از رفتارهای سیاسی توسط کسانی انجام میپذیرد که بیش از اینکه داغدار ارزشها باشندٰ، منفعت گرا هستند و در ادامه دچار دگردیسی فاحش میشوند و اما این دگردیسی ناقض خوی ناپسند انها نمیشود و همچنان در مدار صفر تا 100 جزو پایین ترین و گاه بالاترین رقم رفتاری هستند. از این جهت میتوان به افرادی چون اکبر گنجی، اشاره که به «اکبر پونز» مشهور بود اما اینک وی را میتوان در کارناوالهای ضد انقلاب در خارج از کشور در کنار خوانندگان زن سلطنت طلب را مشاهده کرد.
در زمینه شعار نویسی بروی مقبره پوپ فارغ از شخصیتی که در این محل دفن شده استٰ، میتوان به نمای زشت و زنندهای که این شعارنویسی ها بر روی این بنا بوجود آورده است، توجه کرد که ظاهری ناپسندی برای شهری که مهد فرهنگ ایران و محل بازدید توریست های مختلف استٰ، ایجاد میکند. به هر جهت، در پس این رفتار هر منطقی نیز باشد، خلق چنین نمای ناپسندی در شهر تاریخی و فرهنگی اصفهان جایز نیست و تجمع کنندگان در عین اینکه هر چقدر خواسته خود را بر حق میدانند، بایستی رفتار خود را کنترل کنند تا شاهد بوجود آمدن چنین فضای ناپسندی نباشیم.
ریچارد فرای، از شناختهشدهترین ایرانشناسان و از شاگردان آرتور پوپ، روز هفتم فروردینماه در ۹۴سالگی درگذشت. فرای سالهای زیادی از زندگی خود را در کشور تاجیکستان گذرانده بود و با این همه آن طور که در وصیتنامهاش آمده، خواستار آن بوده که پیکرش در ایران و در اصفهان دفن شود.
فرای پیش از انقلاب قبری نیز برای خود خریداری کرده بود که در ضلع شمالی پل خواجو و مشرف به زایندهرود است. این قطعه زمین که تعلقش به آقای فرای توسط در دولتهای پیشین تایید شده، همان قطعه زمینی است که آرتور پوپ و همسرش نیز در آن دفن شدهاند.
اما پس از اعلام این موضوع برخی از رسانهها با جاسوس خواندنٰ فرایٰ، نسبت به این موضوع معترض شدند و اندیشههای وی را سرمنشاء تفکرات «مکتب ایرانی» جریان نزدیک به دولت احمدینژاد خواندند که در آن زمان نیز مورد عنایت دولت وقت قرار گرفت و از سوی احمدینژاد یک منزل مسکونی در شهر اصفهان به وی اهدا شد.
به نظر میرسد مشکل دفن فرای در مجلس نیز رسوخ پیدا کرده است. در این زمینه احمد سالکٰ، رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس یکی از منتقدان دفن فرای در اصفهان است اما علی مطهریٰ، نماینده مردم تهران در مجلس شورای اسلامی، نیز با تقدیر از شخصیت آقای فرای از دولت خواسته تا به تعهداتش در این باره عمل کند و به خانواده فرای و همسر آشوری-ایرانیاش اجازه تدفین بدهد.
در همین حال گروهی نیز در محل مقبره پوپ تجمع کردند و با نوشتن شعار مرگ بر آمریکا بر روی بنای مقبره آرتور پوپٰ اعتراض خود را نسبت به دفن وی در این مکان ابراز داشتند و حتی خواستار تخریب این بنا شدند.
حال این موضوع به چالش دیگری برای دولت تبدیل شده است که دولت را در تنگنا قرار داده است و دولت امروز در میان مسائل دیگری چون کارشکنی آمریکا در زمینه صدور ویزای دیپلماتیک برای نماینده ایران در سازمان ملل و بحث کرامت گذرنامه ایرانی و از سوی دیگر مشغله مردم برای ثبت نام برای اخذ یارانههای نقدی بایستی نسبت به تدفین ریچارد فرای در اصفهان نیز چاره اندیشی کند.
در زمینه شعار نویسی بروی مقبره پوپ فارغ از شخصیتی که در این محل دفن شده استٰ، میتوان به نمای زشت و زنندهای که این شعارنویسی ها بر روی این بنا بوجود آورده است، توجه کرد که ظاهری ناپسندی برای شهری که مهد فرهنگ ایران و محل بازدید توریست های مختلف استٰ، ایجاد میکند. به هر جهت، در پس این رفتار هر منطقی نیز باشد، خلق چنین نمای ناپسندی در شهر تاریخی و فرهنگی اصفهان جایز نیست و تجمع کنندگان در عین اینکه هر چقدر خواسته خود را بر حق میدانند، بایستی رفتار خود را کنترل کنند تا شاهد بوجود آمدن چنین فضای ناپسندی نباشیم.