اظهارات آقای عباس عراقچی در اجلاس نمایندگان مجلس خبرگان رهبری تا حدود زیادی تعجب آور بوده است.
به گزارش شهدای ایران به نقل از ایران هسته ای؛ اظهارات آقای عباس عراقچی در اجلاس نمایندگام مجلس خبرگان رهبری تا حدود زیادی تعجب آور بوده است.
وی که اخیرا ماموریت توجیه جریان های اصولگرای منتقد توافق ژنو را بر عهده گرفته در این سخنرانی 3 ادعای کلیدی مطرح کرده است که همه آنها عمیقا زیر سوال است.
نخست- عراقچی گفته است توافق ژنو حق غنی سازی 3/5 درصد ایران را تثبیت می کند. بدون اینکه بخواهیم وارد جزئیات شویم و در یک بررسی بسیار اجمالی و سریع این سخن، در بهترین حالت چیزی جز بیان یک آرزو نیست.
اولا، توافق ژنو صرفا یک توافق 6 ماهه است و وضعیت فعلی غنی سازی 5 درصد ایران طبق این توافق حداکثر تا یک سال می تواند طول بکشد و بعد از آن مطابق ضوابطی که در همین توافق آمده این وضعیت حتما باید تغییر کند.
ثانیا، ایران در توافق ژنو پذیرفته است که در گام نهایی –که سال ها طول خواهد کشید- یک برنامه محدود از جنبه سطح، ذخایر، گستره، مکان و ظرفیت، آن هم بر اساس نیازهای عملی اش داشته باشد و نیاز عملی هم طبق توافق دو طرفه -و در واقع یک طرفه- تعریف خواهد شد. این هیچ معنایی جز این ندارد که ایران رد این توافق حق غنی سازی خود طبق ماده 4 ان پی تی را که فاقد هرگونه محدودیت است وانهاده و یک بدعت حقوقی را جایگزین آن کرده است. مهم تر از این، آقای عراقچی نگفته است که تیم مذاکره کننده در توافق ژنو برچیده شدن بخش های مهمی از برنامه غنی سازی فعلی ایران را پذیرفته است.
ثالثا، طبق توافق ژنو تمامی ذخایر مواد 5 درصد ایران هم که از روز 3 آذر به این سو تولید می شود باید اکسید شود و بنابراین غنی سازی 5 درصد ایران به انباشت مواد قابل غنی سازی منجر نمی شود و این عملا با عدم انجام غنی سازی تفاوتی ندارد
رابعا- هیچ چیزی در توافق ژنو وجود ندارد که بتوان نام آن را به رسمیت شناختن حق غنی سازی ایران گذاشت و همه چیز در این توافق به تعریف دو جانبه یک برنامه غنی سازی درآینده از سوی امریکا برای ایران ختم می شود.
دوم- آقای عراقچی ادعا کرده است ایران غنی سازی 20 درصد را متوقف کرده چون به آن نیاز نداشته است. این هم ادعای حیرت انگیزی است.
اولا، آقای عراقچی نگفته است که ایران نه فقط تعلیق غنی سازی 20 درصد را پذیرفته بلکه دولت آقای روحانی در حال از بین بردن ذخیره مواد 20 درصد ایران است که برای کشور در حکم یک سرمایه ملی است.
ثانیا، آقای عراقچی توضیح نداده است که در ازای متوقف کردن غنی سازی 20 درصد ایران –که به اعتراف همه منابع و مراکز غربی مهم ترین برگ برنده ایران در مذاکرات بوده است- چه چیزی به دست آورده است. در حالی که به گفته اوباما بخش بزرگی از تحریم های غرب مانند خرید نفت و تحریم های بانکی به قوت خود باقی است ایران مهم ترین برگ برنده خود را صرفا در ازای 4/2 میلیارد دلار پول اقساطی از دست داده است.
ثالثا، آقای عراقچی نگفته است که اگر غربی ها تعهدات خود را نقض کنند ایران به زمانی حدود یکسال نیاز دارد بتواند ذخیره مواد 20 درصد خود را جایگزین کند در حالی که امریکا و اروپا می توانند با یک قیام و قعود تحریم ها را بسیار سخت گیرانه تر کنند.
سوم- آقای عراقچی گفته است بسیاری از حرف هایی که امریکایی ها و اسراییلی ها می زنند برای مصرف داخلی خودشان است.
اولا- ظاهرا این تنها توجیه تیم ایرانی برای سکوت در مقابل سخنان اهانت آمیز پی در پی غربی هاست و با آنها در این مورد در وین توافق هم کرده اند.
ثانیا- تردیدی نیست که بخشی از آنچه غربی ها می گویند برای مصرف داخلی خودشان است، اما آیا بهتر نیست دوستان تیم مذاکره کننده ایرانی هم برای مصرف داخلی ملت ایران کمی سخنان محکم و با صلابت بر زبان جاری کنند.
ثالثا- چرا بسیاری از آنچه امریکایی ها می گویند بعد از مدت کوتاهی راست از آب در می آید. چرا عدد های واقعی توافق ژنو باید از Fact sheet کاخ سفید استخراج شود؟ چرا تحلیل امریکایی ها از واژه Current در بند مربوط به تحقیق و توسعه در توافق ژنو باید دقیقا درست از آب دربیاید و آقایان عملا برنامه تحقیق و توسعه را هم Halt کنند؟ و ... این نشان دهنده آن است که درون این سخنان باید چیزی بیشتر از تلاش برای آرام کردن افکار عمومی داخلی را جست وجو کرد.
شاید بهترین توصیه به جناب آقای عراقچی آن باشد که در محضر خبرگان ملت اندکی سنجیده تر سخن بگوید در هزینه کردن از توان و اعتبار خود برای توافقی به شدت قابل انتقاد کمی احتیاط کند.
وی که اخیرا ماموریت توجیه جریان های اصولگرای منتقد توافق ژنو را بر عهده گرفته در این سخنرانی 3 ادعای کلیدی مطرح کرده است که همه آنها عمیقا زیر سوال است.
نخست- عراقچی گفته است توافق ژنو حق غنی سازی 3/5 درصد ایران را تثبیت می کند. بدون اینکه بخواهیم وارد جزئیات شویم و در یک بررسی بسیار اجمالی و سریع این سخن، در بهترین حالت چیزی جز بیان یک آرزو نیست.
اولا، توافق ژنو صرفا یک توافق 6 ماهه است و وضعیت فعلی غنی سازی 5 درصد ایران طبق این توافق حداکثر تا یک سال می تواند طول بکشد و بعد از آن مطابق ضوابطی که در همین توافق آمده این وضعیت حتما باید تغییر کند.
ثانیا، ایران در توافق ژنو پذیرفته است که در گام نهایی –که سال ها طول خواهد کشید- یک برنامه محدود از جنبه سطح، ذخایر، گستره، مکان و ظرفیت، آن هم بر اساس نیازهای عملی اش داشته باشد و نیاز عملی هم طبق توافق دو طرفه -و در واقع یک طرفه- تعریف خواهد شد. این هیچ معنایی جز این ندارد که ایران رد این توافق حق غنی سازی خود طبق ماده 4 ان پی تی را که فاقد هرگونه محدودیت است وانهاده و یک بدعت حقوقی را جایگزین آن کرده است. مهم تر از این، آقای عراقچی نگفته است که تیم مذاکره کننده در توافق ژنو برچیده شدن بخش های مهمی از برنامه غنی سازی فعلی ایران را پذیرفته است.
ثالثا، طبق توافق ژنو تمامی ذخایر مواد 5 درصد ایران هم که از روز 3 آذر به این سو تولید می شود باید اکسید شود و بنابراین غنی سازی 5 درصد ایران به انباشت مواد قابل غنی سازی منجر نمی شود و این عملا با عدم انجام غنی سازی تفاوتی ندارد
رابعا- هیچ چیزی در توافق ژنو وجود ندارد که بتوان نام آن را به رسمیت شناختن حق غنی سازی ایران گذاشت و همه چیز در این توافق به تعریف دو جانبه یک برنامه غنی سازی درآینده از سوی امریکا برای ایران ختم می شود.
دوم- آقای عراقچی ادعا کرده است ایران غنی سازی 20 درصد را متوقف کرده چون به آن نیاز نداشته است. این هم ادعای حیرت انگیزی است.
اولا، آقای عراقچی نگفته است که ایران نه فقط تعلیق غنی سازی 20 درصد را پذیرفته بلکه دولت آقای روحانی در حال از بین بردن ذخیره مواد 20 درصد ایران است که برای کشور در حکم یک سرمایه ملی است.
ثانیا، آقای عراقچی توضیح نداده است که در ازای متوقف کردن غنی سازی 20 درصد ایران –که به اعتراف همه منابع و مراکز غربی مهم ترین برگ برنده ایران در مذاکرات بوده است- چه چیزی به دست آورده است. در حالی که به گفته اوباما بخش بزرگی از تحریم های غرب مانند خرید نفت و تحریم های بانکی به قوت خود باقی است ایران مهم ترین برگ برنده خود را صرفا در ازای 4/2 میلیارد دلار پول اقساطی از دست داده است.
ثالثا، آقای عراقچی نگفته است که اگر غربی ها تعهدات خود را نقض کنند ایران به زمانی حدود یکسال نیاز دارد بتواند ذخیره مواد 20 درصد خود را جایگزین کند در حالی که امریکا و اروپا می توانند با یک قیام و قعود تحریم ها را بسیار سخت گیرانه تر کنند.
سوم- آقای عراقچی گفته است بسیاری از حرف هایی که امریکایی ها و اسراییلی ها می زنند برای مصرف داخلی خودشان است.
اولا- ظاهرا این تنها توجیه تیم ایرانی برای سکوت در مقابل سخنان اهانت آمیز پی در پی غربی هاست و با آنها در این مورد در وین توافق هم کرده اند.
ثانیا- تردیدی نیست که بخشی از آنچه غربی ها می گویند برای مصرف داخلی خودشان است، اما آیا بهتر نیست دوستان تیم مذاکره کننده ایرانی هم برای مصرف داخلی ملت ایران کمی سخنان محکم و با صلابت بر زبان جاری کنند.
ثالثا- چرا بسیاری از آنچه امریکایی ها می گویند بعد از مدت کوتاهی راست از آب در می آید. چرا عدد های واقعی توافق ژنو باید از Fact sheet کاخ سفید استخراج شود؟ چرا تحلیل امریکایی ها از واژه Current در بند مربوط به تحقیق و توسعه در توافق ژنو باید دقیقا درست از آب دربیاید و آقایان عملا برنامه تحقیق و توسعه را هم Halt کنند؟ و ... این نشان دهنده آن است که درون این سخنان باید چیزی بیشتر از تلاش برای آرام کردن افکار عمومی داخلی را جست وجو کرد.
شاید بهترین توصیه به جناب آقای عراقچی آن باشد که در محضر خبرگان ملت اندکی سنجیده تر سخن بگوید در هزینه کردن از توان و اعتبار خود برای توافقی به شدت قابل انتقاد کمی احتیاط کند.
