به گزارش شهدای ایران به نقل از رجا نیوز؛ در سالهای اخیر، موجی در میان برخی
موسسات خیریه و نهادهای حمایت از بیماران و کودکان شکل گرفته که با ایجاد و
برگزاری بازارچههای خیریه و ارائه محصولات دست ساز که توسط حامیان این
موسسات تهیه شدهاند، بخشی از درآمدهای حاصل از فروش محصولات در این
بازارچهها را برای کمک به بیماران نیازمند و کودکان بیسرپرست هزینه
میکنند؛ اقدامی که در نگاه اول مثبت و سازنده به نظر میرسد اما روند
قارچگونه حاکم بر آن و عدم نظارت نهادهای مسئول سبب شده تا ماهیت این
بازارچهها از محلی برای تامین نیازهای بیماران به شدت فاصله بگیرد.
نگاهی به اکثر قریب به اتفاق این بازارچههای خیریه که اکنون نیز به طور سرسامآوری رشد کردهاند و تقریبا روزی از سال نیست که بهانهای برای تشکیل اینگونه مراسمات وجود نداشته باشد، نشان میدهد که اگر نیت اصلی برگزارکنندگان و مبدعان چنین طرحی، کمک به نیازمندان و جمع آوری پول برای تامین نیازهای آنان بوده، اکنون این بازارچهها به محلی برای تفریح و به رخ کشیدن فعالیتهای اجتماعی و حتی نمایشگاههای مد تبدیل شده است.
نگاهی به اکثر قریب به اتفاق این بازارچههای خیریه که اکنون نیز به طور سرسامآوری رشد کردهاند و تقریبا روزی از سال نیست که بهانهای برای تشکیل اینگونه مراسمات وجود نداشته باشد، نشان میدهد که اگر نیت اصلی برگزارکنندگان و مبدعان چنین طرحی، کمک به نیازمندان و جمع آوری پول برای تامین نیازهای آنان بوده، اکنون این بازارچهها به محلی برای تفریح و به رخ کشیدن فعالیتهای اجتماعی و حتی نمایشگاههای مد تبدیل شده است.
پخش موسیقیهای تند و رفتارهای
ساختارشکنانه از سوی برخی از مسئولین برگزارکننده این بازارچهها در کنار
پوشش بسیار نامناسب افراد حاضر در آن و همچنین نوع و سطح روابط میان دختران
و پسران جوان در آنها که به بهانه یک موسسه خیریه گردهم آمدهاند، در
بسیاری از موارد این بازارچهها را به یک «پارتی محترمانه» تبدیل کرده که
این حجم از رفتارهای غیرشرعی و ساختارشکنانه را در زیر عنوان پرطمطراق و
فریبنده «بازارچه خیریه برای بیماران نیازمند» پوشانده است.
از سوی دیگر، به دلیل آنکه حضور
چهرههای سرشناس عرصه هنر مانند بازیگران سینما و خوانندگان موسیقی از
جمله راهکارهای برگزارکنندگان این مراسمها برای تشویق مردم به حضور در
آنها هستند، از جنبه معنوی و انسان دوستانه اینگونه اقدامات کاسته و سطح
آن را در حد یک «نمایش مبتذل» تنزل داده است.
بدیهی است که اساس برگزاری اینگونه
مجالس و ایجاد فضایی برای همیاری عمومی نسبت به بیماران خاص و نیازمند، نه
تنها مورد اشکل نیست؛ بلکه بسیار ممدوح و تایید شده است اما مساله اصلی و
مشکل اساسی را باید در تغییر کاربری اینگونه بازارچههای خیریه دانست؛
موضوعی که سبب شده تا به دلیل فضای بسیار مسموم و زننده برخی از این
بازارچهها، خانوادههای مذهبی امکان و تمایلی برای حضور در آنان را نداشته
باشند.
به نظر میرسد با توجه به در پیش بودن
عید نوروز و آغاز سال جدید، بر حجم اینگونه بازارچههای خیریه افزوده خواهد
شد و به همین دلیل لازم است تا نهادهای مسئول ضمن همکاری برای برگزاری
اینگونه مجالسف نظارت دقیق و صریحی را بر آنان داشته باشند تا اماکن دولتی و
سالنهای متعلق به وزارتخانههایی نظیر آموزش و پرورش در پوشش کمک به
موسسات خیریه، در اختیار کسانی قرار نگیرد که یک سوله ورزشی در یک مجموعه
دولتی را تبدیل به سالن مُد و حرکات موزون میکنند و بستری برای ایجاد
ارتباطات ناسالم و غیراخلاقی فراهم میکنند.