بنیاد شهید و امور ایثارگران نهادی است که با هدف رسیدگی به امور خانواده شهدا و ایثارگران تاسیس شده است و وظیفه دارد برای رفع مشکلات این قشر تلاش کند.
به گزارش خبرنگار اجتماعی پایگاه خبری شهدای، ساختمان مرکزی بنیاد شهید، به عنوان هسته مرکزی رسیدگی به مشکلات ایثارگران و جانبازان کشور در برخی موارد از کوچکترین مشخصه های رفاهی برخوردار نیست و موجب آزار و اذیت جانبازان نیز می شود.
دراین ساختمان 11 طبقه قدیمی، ازمیان معاونت های هشت گانه بنیاد، معاونت تعاون در یکی از طبقات این ساختمان مستقر است و معاونت عمران و مسکن نیز در ساختمان مجاور که ورودی جداگانه ای دارد استقرار یافته و متاسفانه معاونت بهداشت و درمان، به عنوان اصلی ترین معاونتی که جانبازان با آن ارتباط بیشتری دارند فاصله نسبتا زیادی با ساختمان مرکزی دارد.
جانبازانی که بخواهند از ساختمان مرکزی به معاونت بهداشت مراجعه کنند، به علت یک طرفه بودن خیابان طالفانی در مسیر برگشت با مشکلات عدیده بسیاری مواجه هستند چرا که تنها راه برگشت مسیر اتوبوس های خط واحد است که این اتوبوس ها از کوچکترین امکان رفاهی برای استفاده جانبازانی که اغلب آنها بر روی ویلچر می نشینند برخوردار نیستند.
جای سوال و تعجب است که چرا این مشکل در بنیاد شهید با وجود اطلاع مسئولان آن همچنان پابرجاست؟ در حالی که می توان به راحتی و با جابه جایی یکی از معاونت ها با معاونت بهداشت و درمان، یکی از طبقات را برای استقرار معاونت بهداشت در نظر گرفت تا مراجعه کنندگان به این شکل رنجیده نشوند.
بر اساس مشاهدات میدانی خبرنگار اجتماعی پایگاه خبری شهدای ایران، و گفتگو با تنی چند از جانبازان مراجعه کننده به ساختمان مرکزی بنیاد شهید، از دیگر مشکلات اساسی این مرکز وجود آسانسور های کوچک نسبت به حجم مراجعین روزانه است.
با در نظر گرفتن شرایط فیزیکی مراجعین به این ساختمان، به دلیل اینکه اینکه اکثر آنها بر روی ویلچر هستند و فضای زیادی را نیز اشغال می کنند، شایسته است از آسانسور های بزرگتری در ساختمان مرکزی بنیاد شهید برای جابه جایی مراجعین استفاده و یا آسانسوری ویژه ای تردد این دسته از جانبازان در نظر گرفته شود تا مراجعین دیگر در صف انتظار برای استفاده از آسانسور باقی نمانند.
جای تعجب و سوال است که با وجود چنین شرایط سختی برای جانبازان، دفتر رئیس و قائم مقام بنیاد در طبقه 11 مستقر شده و رسیدن به این طبقه جانبازان را با مشکل مواجه می کند که می طلبد در این زمینه با چاره جویی، تسهیل لازم برای حضور جانبازان در این طبقه نیز فراهم شود .
در این زمینه جانباز70 درصدی که برای سوار شدن به آسانسور منتظر نشسته بود به خبرنگار شهدای ایران گفت: یا توقعمان بالاست یا آقایان مسئول خیلی به جانبازان کم لطف هستند. زمانی بود که انتظار داشتیم برای سوار شدن به مترو و اتوبوس های شهری برای جانبازان تسهیلاتی قائل شوند در حالی که بنیاد شهید کوچکترین شرایط رفاهی مراجعه کنندگانش را فراهم نمی کند چگونه از شهرداری و دیگر نهاد ها می توان انتظار داشت شرایط رفاهی جانبازان را فراهم کنند.
جانباز دیگری نیز گفت: چه لزومی دارد که دفتر ریاست و معاونینش در طبقه آخر باشد، اکثر مراجعه کننده ها به این مرکز شرایط جسمانی و فیزیکی خاصی دارند و باید امکانات خاصی را هم برای آنها فراهم کنند.
وی افزود: برای سوار شدن به آسانسور نزدیک 12 دقیقه معطل شدم و به سختی خودم را به طبقه ای که مد نظرم بود رساندم و از اینجا باید به معاونت بهداشت مراجعه کنم و جواب نامه را دوباره باید برای امضای نهایی به این ساختمان بیاورم، آیا واقعا چنین رفتاری در شان جانبازانی که همه چیزشان را در راه این کشور فدا کردند است؟
این شرایط و گلایه های جانبازان در حالی مطرح می شود که حجت الاسلام شهیدی محلاتی در اولین روزهای انتصاب خود به عنوان رئیس بنیاد شهید وعده داد بود که همه تشکیلات و معاونت های بنیاد رادر یک ساختمان متمرکز کند وعده ای که پس از 6 ماه هنوز عملی نشده است.
انتظار بر این است، مسئولان بنیاد با دقت و توجه بیشتر به این موضوع و با هدف جلب رضایت جانبازان به گونه ای برنامه ریزی و اقدام کنند، که این مشکل به سرعت برطرف و زمینه برای تسهیل در ارتباط و رفت و آمد جانبازان و پیگیری امور درمانی و اداری آنان در بنیاد شهید فراهم شود.