اواسط بهمن ماه جاری شاهد دو رخداد بلیت رایگان سینما و همچنین توزیع سبد کالا بودیم.
به گزارش شهداي ايران به نقل از تسنیم، روزنامه حمایت مطلبی را با عنوان«مقام معظم رهبری:افقهای روشنیدر مقابل جوانان قرار دارد»در ستون یادداشت خود به چاپ رساند:
حجتالاسلام والمسلمین محمد محمدیان، رییس نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها، پیام شفاهی حضرت آیتالله العظمی خامنهای، رهبر معظم انقلاب خطاب به نشست سراسری اتحادیه انجمنهای اسلامی دانشجویان مستقل را قرائت کرد.به گزارش ایسنا، متن این پیام شفاهی که در اردوی سراسری اتحادیه انجمنهای اسلامی دانشجویان مستقل در مشهد قرائت شد، به شرح زیر است:«سلام مرا به فرزندان انقلابیام برسانید و از تلاشهای جهادگونه آنان در ترویج و پاسداری از آرمانهای امام و انقلاب تشکر کنید و چند نکته را به آنان یادآوری کنید:
1- در کنار تحصیل علم و دانش از فرصت جوانی برای تهذیب نفس و انس با خدا و آشنایی عمیق با معارف قرآن و اهلبیت (علیهمالسلام) بهره ببرید.
2- شما افسران جوان جنگ نرم هستید و عرصه جنگ نرم بصیرتی عمارگونه و استقامتی مالک اشتروار میطلبد؛ با تمام وجود خود را برای این عرصه آماده کنید.
3- نظام سلطه را با تمام ابعاد و لایههایش بشناسید و اهداف و راهبردهای واقعی آن را تحلیل کنید و برای رویارویی با آن تمام ظرفیتهای خودتان را بهکار گیرید و در این مسیر به وعدههای خداوند اطمینان داشته باشید.
4-تشکیلات میتواند معبد باشد، ولی مبادا تبدیل به معبود گردد؛ اصول و ارزشهای عقیدتی و معنوی خودتان را در قالب تشکیلات حفظ و بر صمیمیت و همدلی بین اعضا تاکید کنید.
5- افقهای روشنی در مقابل شما جوانان قرار دارد، این کشور و انقلاب با دست پرتوان شما آیندهای امیدبخش در پیش رو خواهد داشت؛ بر تلاشهای خود بیفزایید و برای رسیدن به قلههای پیشرفت و تعالی از همدیگر سبقت بگیرید.
در آخر ستون سرمقاله روزنامه مردم سالاری را میخوانید که به مطلبی با عنوان«آیا تنها ما ایرانیان از کالای رایگان لذت میبریم؟»نوشته شده توسط مجید سلیمی بروجنی اختصاص یافت:
اواسط بهمن ماه جاری شاهد دو رخداد بلیت رایگان سینما و همچنین توزیع سبد کالا بودیم. وجه مشترک این دو رویداد تشکیل صفهای طولانی مردم بود که به عنوان یک اتفاق کم سابقه، تصاویرشان به سرعت در فضای مجازی و شبکههای اجتماعی انعکاس یافت و این رفتار، تحلیلهای متفاوتی را به دنبال داشت.
گروهی به نفی آن پرداختند و گروهی نیز با طبیعی جلوه دادن این رفتار مردم، سعی کردند نشان دهند که این رفتار در همه جای دنیا فراگیر بوده و منحصر به مرزهای ایران نیست. بررسی آنچه در این دو ماجرا به قوع پیوست این سوال را در ذهن به وجود میآورد که آیا در آینده و در سایر حوزهها نیز امکان بروز چنین رفتاری از هموطنانمان خواهیم بود؟ یعنی اگر روزی قرار باشد مثلا کنسرت موسیقی و یا مسابقات بزرگ فوتبال و یا والیبال به صورت رایگان برگزار گردد باز هم شاهد هجوم مردم خواهیم بود؟ آیا تنها ما ایرانیها هستیم که در چنین شرایطی اینگونه واکنشها را از خود نشان میدهیم؟
بدون شک، تمایل به تصاحب کالا و خدمات رایگان، محدود به طبقه یا قشر خاصی از مردم نبوده و نخواهد بود. تصویر صفهایی که برای تماشای فیلم رایگان، دریافت برنج و مرغ و تخممرغ رایگان، ساندویچ مجانی و... تشکیل میشود، تایید کننده این ادعا میباشد.
این عادت سالها و دهههاست که در میان ما نهادینه شده و بایستی قبول کنیم که میتوان برای این خصلت مردم، حد و مرزی تعریف کرد. با یک نگاه مردم شناسانه و جامعه شناسانه در این مقوله میتوان گفت چنین رخدادی در بسیاری از کشورهای جهان روی میدهد و موجب حیرت هیچکس نیز نمیشود. درهرکجای دنیا مردم از کالای مجانی استقبال میکنند. در کشورهای پیشرفته کمتر اتفاق میافتد که کالایی مانند آنچه در ایران شاهدش هستیم، مجانی عرضه شود، اما حتی در این کشورها نیز گاهی اوقات شاهد عرضه کالاهای مجانی هستیم.
این امر به خصوص زمانی رخ میدهد که کمپانیها میخواهند محصولات جدید خود را به مصرف کنندگان معرفی نمایند. برای این کار شرکتها معمولا محصولات خود را در مراکز شهر به طور مجانی بین مردم تقسیم میکنند و اگر تا به حال شاهد این صحنه بوده باشید، در مییابید که خصوصیات مشابهی بین واکنش ایرانیان و آنها برای دریافت کالای مجانی وجود دارد. وقتی میتوان موارد مشابه بسیاری را از واکنش هیجانی مردمان نسبت به کالای مجانی در دیگر کشورها دید، دیگر چگونه میتوان به ایرانیان نقد کرد؟ جامعه ایران از روند جهانی شونده مصرف مستثنی نیست. اما میتوان گفت احتمالا به واسطه تحریم اقتصادی و برخی نابرابریها گرفتار فشار و فقر مضاعف است و شدت واکنشها به مصرف کالاهای مجانی شدیدتر است. طبقه متوسط محور چنین جامعهای است.
تحقیقات متعددی نشان دادهاند، مردم در جوامعی مثل ایران هنگامی که مورد پرسش قرار میگیرند که به کدام جایگاه طبقاتی تعلق دارند، طبقه متوسط را انتخاب میکنند. به دلایل متعددی در دهک بالای درآمدی نیز علاقمندند که خود را در طبقه متوسط نشان دهند. ظاهرا طبقه متوسط طی سه دهه اخیر بسیار گسترده شده است و ظاهرا هشدار کارشناسان در مورد فشار برطبقه متوسط به واسطه اجرای قانون هدفمندی یارانهها نیز بیربط نبوده و مرتبط با این گستردگی بود. به همین دلیل است که شناخت واکنشهای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی طبقه متوسط بسیار دشوار میباشد. طی چند سال اخیر به سبب شرایط اقتصادی و اجتماعی به وجود آمده، طبقه متوسط بسیار تحت فشار بوده است. میتوان گفت ولع در جامعه مصرفی نتیجه حس نفی کمیابی است. کمیابی هم وجود دارد و هم ندارد.
همین امر باعث میشود نیازش بیش از نیاز حیاتیاش باشد. انباشتگی و وفور از یک سمت و کاهش تقاضای موثر از سمت دیگر میتواند موجب بروز چنین واکنشهایی گردد. ولع در جامعه مصرفی نشانه انباشت مصنوعی است که به وجود آمده و نیازهای مختلفی را پدید آورده است. به بیان دیگر میتوان گفت انسان در جامعه مصرفی جدید زیاده خواه شده است. امروز کارشناسان و حتی عامه مردم انتظار تصمیمات منطقیتری از دولت یازدهم دارند. دولت یازدهم و سیاستگذارانش بایستی رفتارهای جامعه مصرفی را در سیاستهایشان بهتر بشناسند. جامعه ما مصرف کنندگانی دارد که رفتارهایشان صرفا اقتصادی نبوده و بسیاری از رفتارهایشان قابل پیشبینی نیست. استفاده هرچه بهتر از این دو تجربه میتواند به دولت تدبیر و امید در تصمیمسازیهای آینده کمکهای شایانی بکند.
حجتالاسلام والمسلمین محمد محمدیان، رییس نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها، پیام شفاهی حضرت آیتالله العظمی خامنهای، رهبر معظم انقلاب خطاب به نشست سراسری اتحادیه انجمنهای اسلامی دانشجویان مستقل را قرائت کرد.به گزارش ایسنا، متن این پیام شفاهی که در اردوی سراسری اتحادیه انجمنهای اسلامی دانشجویان مستقل در مشهد قرائت شد، به شرح زیر است:«سلام مرا به فرزندان انقلابیام برسانید و از تلاشهای جهادگونه آنان در ترویج و پاسداری از آرمانهای امام و انقلاب تشکر کنید و چند نکته را به آنان یادآوری کنید:
1- در کنار تحصیل علم و دانش از فرصت جوانی برای تهذیب نفس و انس با خدا و آشنایی عمیق با معارف قرآن و اهلبیت (علیهمالسلام) بهره ببرید.
2- شما افسران جوان جنگ نرم هستید و عرصه جنگ نرم بصیرتی عمارگونه و استقامتی مالک اشتروار میطلبد؛ با تمام وجود خود را برای این عرصه آماده کنید.
3- نظام سلطه را با تمام ابعاد و لایههایش بشناسید و اهداف و راهبردهای واقعی آن را تحلیل کنید و برای رویارویی با آن تمام ظرفیتهای خودتان را بهکار گیرید و در این مسیر به وعدههای خداوند اطمینان داشته باشید.
4-تشکیلات میتواند معبد باشد، ولی مبادا تبدیل به معبود گردد؛ اصول و ارزشهای عقیدتی و معنوی خودتان را در قالب تشکیلات حفظ و بر صمیمیت و همدلی بین اعضا تاکید کنید.
5- افقهای روشنی در مقابل شما جوانان قرار دارد، این کشور و انقلاب با دست پرتوان شما آیندهای امیدبخش در پیش رو خواهد داشت؛ بر تلاشهای خود بیفزایید و برای رسیدن به قلههای پیشرفت و تعالی از همدیگر سبقت بگیرید.
در آخر ستون سرمقاله روزنامه مردم سالاری را میخوانید که به مطلبی با عنوان«آیا تنها ما ایرانیان از کالای رایگان لذت میبریم؟»نوشته شده توسط مجید سلیمی بروجنی اختصاص یافت:
اواسط بهمن ماه جاری شاهد دو رخداد بلیت رایگان سینما و همچنین توزیع سبد کالا بودیم. وجه مشترک این دو رویداد تشکیل صفهای طولانی مردم بود که به عنوان یک اتفاق کم سابقه، تصاویرشان به سرعت در فضای مجازی و شبکههای اجتماعی انعکاس یافت و این رفتار، تحلیلهای متفاوتی را به دنبال داشت.
گروهی به نفی آن پرداختند و گروهی نیز با طبیعی جلوه دادن این رفتار مردم، سعی کردند نشان دهند که این رفتار در همه جای دنیا فراگیر بوده و منحصر به مرزهای ایران نیست. بررسی آنچه در این دو ماجرا به قوع پیوست این سوال را در ذهن به وجود میآورد که آیا در آینده و در سایر حوزهها نیز امکان بروز چنین رفتاری از هموطنانمان خواهیم بود؟ یعنی اگر روزی قرار باشد مثلا کنسرت موسیقی و یا مسابقات بزرگ فوتبال و یا والیبال به صورت رایگان برگزار گردد باز هم شاهد هجوم مردم خواهیم بود؟ آیا تنها ما ایرانیها هستیم که در چنین شرایطی اینگونه واکنشها را از خود نشان میدهیم؟
بدون شک، تمایل به تصاحب کالا و خدمات رایگان، محدود به طبقه یا قشر خاصی از مردم نبوده و نخواهد بود. تصویر صفهایی که برای تماشای فیلم رایگان، دریافت برنج و مرغ و تخممرغ رایگان، ساندویچ مجانی و... تشکیل میشود، تایید کننده این ادعا میباشد.
این عادت سالها و دهههاست که در میان ما نهادینه شده و بایستی قبول کنیم که میتوان برای این خصلت مردم، حد و مرزی تعریف کرد. با یک نگاه مردم شناسانه و جامعه شناسانه در این مقوله میتوان گفت چنین رخدادی در بسیاری از کشورهای جهان روی میدهد و موجب حیرت هیچکس نیز نمیشود. درهرکجای دنیا مردم از کالای مجانی استقبال میکنند. در کشورهای پیشرفته کمتر اتفاق میافتد که کالایی مانند آنچه در ایران شاهدش هستیم، مجانی عرضه شود، اما حتی در این کشورها نیز گاهی اوقات شاهد عرضه کالاهای مجانی هستیم.
این امر به خصوص زمانی رخ میدهد که کمپانیها میخواهند محصولات جدید خود را به مصرف کنندگان معرفی نمایند. برای این کار شرکتها معمولا محصولات خود را در مراکز شهر به طور مجانی بین مردم تقسیم میکنند و اگر تا به حال شاهد این صحنه بوده باشید، در مییابید که خصوصیات مشابهی بین واکنش ایرانیان و آنها برای دریافت کالای مجانی وجود دارد. وقتی میتوان موارد مشابه بسیاری را از واکنش هیجانی مردمان نسبت به کالای مجانی در دیگر کشورها دید، دیگر چگونه میتوان به ایرانیان نقد کرد؟ جامعه ایران از روند جهانی شونده مصرف مستثنی نیست. اما میتوان گفت احتمالا به واسطه تحریم اقتصادی و برخی نابرابریها گرفتار فشار و فقر مضاعف است و شدت واکنشها به مصرف کالاهای مجانی شدیدتر است. طبقه متوسط محور چنین جامعهای است.
تحقیقات متعددی نشان دادهاند، مردم در جوامعی مثل ایران هنگامی که مورد پرسش قرار میگیرند که به کدام جایگاه طبقاتی تعلق دارند، طبقه متوسط را انتخاب میکنند. به دلایل متعددی در دهک بالای درآمدی نیز علاقمندند که خود را در طبقه متوسط نشان دهند. ظاهرا طبقه متوسط طی سه دهه اخیر بسیار گسترده شده است و ظاهرا هشدار کارشناسان در مورد فشار برطبقه متوسط به واسطه اجرای قانون هدفمندی یارانهها نیز بیربط نبوده و مرتبط با این گستردگی بود. به همین دلیل است که شناخت واکنشهای سیاسی، اجتماعی و اقتصادی طبقه متوسط بسیار دشوار میباشد. طی چند سال اخیر به سبب شرایط اقتصادی و اجتماعی به وجود آمده، طبقه متوسط بسیار تحت فشار بوده است. میتوان گفت ولع در جامعه مصرفی نتیجه حس نفی کمیابی است. کمیابی هم وجود دارد و هم ندارد.
همین امر باعث میشود نیازش بیش از نیاز حیاتیاش باشد. انباشتگی و وفور از یک سمت و کاهش تقاضای موثر از سمت دیگر میتواند موجب بروز چنین واکنشهایی گردد. ولع در جامعه مصرفی نشانه انباشت مصنوعی است که به وجود آمده و نیازهای مختلفی را پدید آورده است. به بیان دیگر میتوان گفت انسان در جامعه مصرفی جدید زیاده خواه شده است. امروز کارشناسان و حتی عامه مردم انتظار تصمیمات منطقیتری از دولت یازدهم دارند. دولت یازدهم و سیاستگذارانش بایستی رفتارهای جامعه مصرفی را در سیاستهایشان بهتر بشناسند. جامعه ما مصرف کنندگانی دارد که رفتارهایشان صرفا اقتصادی نبوده و بسیاری از رفتارهایشان قابل پیشبینی نیست. استفاده هرچه بهتر از این دو تجربه میتواند به دولت تدبیر و امید در تصمیمسازیهای آینده کمکهای شایانی بکند.