مصطفی آق یول مقاله نویس المانیتور معتقد است فاصله گرفتن دو جریان اسلامگرا به هیچوجه منافع آنها را تامین نخواهد کرد چرا که اگر دولت اردوغان به سرکوب گولنیها روی بیاورد مشخصا پرستیژ دولت اردوغان را در جامعه جهانی تخریب خواهد کرد.
به گزارش شهداي ايران به نقل از فارس؛ تقابل گروهها و جریانهای غیرهمسو مانند اسلامگرایان و سکولارها در کشورهای اسلامی امری بدیهی است اما در ترکیه روابط گروهها و جریانهای همسو نیز همواره دچار نوسان بوده است تا جاییکه در روزهای اخیر رابطه جریانهای اسلامگرای منتسب به گولن و حزب عدالت و توسعه به سطح بالایی از تنش رسیده است.
رابطه این دو جریان سیاسی از ابتدای بهدستگیری قدرت توسط حزب عدالت و توسعه در سال 2001 در دو بستر قدرت و ایدئولوژی در سطح خوبی بود تا جاییکه تاثیرپذیری حزب عدالت و توسعه در حوزههای گوناگون از سیاست داخلی تا روابط خارجی از جریان منتسب به گولن در خور تامل بود. نفوذ آنها در نیروهای امنیتی، پلیس، دستگاه قضایی و بخشهای آموزشی چشمگیر بوده است.
قدرتگیری بیش از اندازه این جریان در درون حزب عدالت و توسعه به تعبیر اردوغان شکلگیری دولت موازی درون دولت حاکم را سبب شد. طبق اسناد فاششده ویکیلیکس و بنا به اظهارات جیمز جفری، سفیر سابق آمریکا در ترکیه نفوذ بیش از حد گولنیها در ساختار دولت ترکیه با حمایت آمریکا بوده است.
قدرتگیری زایدالوصف گولنیها با بحران MIT در فوریه 2012 ملموستر شد، بهطوریکه خاقان فیدان از معتمدین اردوغان توسط دستگاه قضایی ترکیه که به گولن نزدیک هستند به دادگاه احضار شد. این روند در دسامبر گذشته تشدید شد، پلیس پسران سه وزیر کابینه و چند چهره سرشناس مرتبط با فعالیتهای بانکی و عمرانی منتسب به حزب عدالت و توسعه را دستگیر کردند. اردوغان نیز در پاسخ به این اقدام، 5 افسر ارشد و 350 نفر از نزدیکان گولن در نیروی پلیس را از کار برکنار کرد.
متعاقب تصمیم هفتههای گذشته دولت ترکیه در تعطیلی مدارس آموزشی وابسته به جریان خدمت نیز آتش این نزاع سیاسی را شعلهورتر کرد. لازم به ذکر است این مدارس، هم به لحاظ مالی و هم از نظر جذب نیرو برای جنبش خدمت اهمیت بسیار دارد.
اینگونه اقدامات سبب گردیده که اعتراضاتی همانند تجمع پارک گزی به عنوان اعتراضی زیست محیطی به سرعت رنگ سیاسی به خود بگیرد. شبکه مدارس گولن در ترکیه که فراملی نیز میباشد و همچنین تریبونهایی مانند شبکههای تلویزیونی و نوشتاری جریان خدمت همچون زمان و نیز 25 میلیارد دلار گردش مالی سالانه این جنبش، ظرفیت بینظیری را برای سمت و سو دادن به این تحولات در اختیار گولن قرار میدهد.
وجود تظاهرات ضددولتی در شهرهایی مانند استانبول، ازمیر، آنکارا، آدنا و دنیزلی که مراکز عمده آموزشی گولن در آنها قرار دارد موید این امر است.مشخصا تداوم این وضعیت میان این دو جریان اسلامگرا، بازتاب بسیاری در میزان قدرت جریانهای اسلامگرا خواهد داشت. اولین نمونه این امر بر انتخابات شهرداریهای 2014 خواهد بود تا جاییکه چلیک سرمقاله نویس روزنامه حریت، انتخابات اخیر را پایانی تلخ بر افسانه شکستناپذیری حزب عدالت و توسعه میداند.
این در حالی است که احزاب سکولار و لیبرال نیز به دنبال موج استعفای نمایندگان جریانهای وابسته به گولن شرایط را برای ورود به قدرت مهیا میدانند. در چنین شرایطی بسیاری از تحلیلگران معتقدند به دلیل فقدان ساختار حزبی منسجم در جنبش خدمت، شرایط ایدهالی برای جریانهای سکولار ایجاد نمیشود.
در این راستا، مصطفی آق یول مقاله نویس المانیتور معتقد است فاصه گرفتن دو جریان اسلامگرا به هیچوجه منافع آنها را تامین نخواهد کرد چراکه اگر دولت اردوغان به سرکوب آنها روی بیاورد مشخصا پرستیژ دولت اردوغان را در جامعه جهانی تخریب خواهد کرد؛ بهویژه آنکه به دلیل قرایت میانهروی که گولن از اسلام در کشورهای مختلف از طریق شبکه مدارس ارائه میکند، به شدت مورد حمایت آمریکا و غرب است.
از طرفی اگر در این کارزار گولنیها گوی رقابت را ببرند، صحت ادعای اردوغان مبنی وجود دولت موازی در ساختار قدرت ترکیه بهطور ضمنی تایید میشود که اعتبار غیرسیاسی بودن جنبش خدمت خدشهدار میشود.
رابطه این دو جریان سیاسی از ابتدای بهدستگیری قدرت توسط حزب عدالت و توسعه در سال 2001 در دو بستر قدرت و ایدئولوژی در سطح خوبی بود تا جاییکه تاثیرپذیری حزب عدالت و توسعه در حوزههای گوناگون از سیاست داخلی تا روابط خارجی از جریان منتسب به گولن در خور تامل بود. نفوذ آنها در نیروهای امنیتی، پلیس، دستگاه قضایی و بخشهای آموزشی چشمگیر بوده است.
قدرتگیری بیش از اندازه این جریان در درون حزب عدالت و توسعه به تعبیر اردوغان شکلگیری دولت موازی درون دولت حاکم را سبب شد. طبق اسناد فاششده ویکیلیکس و بنا به اظهارات جیمز جفری، سفیر سابق آمریکا در ترکیه نفوذ بیش از حد گولنیها در ساختار دولت ترکیه با حمایت آمریکا بوده است.
قدرتگیری زایدالوصف گولنیها با بحران MIT در فوریه 2012 ملموستر شد، بهطوریکه خاقان فیدان از معتمدین اردوغان توسط دستگاه قضایی ترکیه که به گولن نزدیک هستند به دادگاه احضار شد. این روند در دسامبر گذشته تشدید شد، پلیس پسران سه وزیر کابینه و چند چهره سرشناس مرتبط با فعالیتهای بانکی و عمرانی منتسب به حزب عدالت و توسعه را دستگیر کردند. اردوغان نیز در پاسخ به این اقدام، 5 افسر ارشد و 350 نفر از نزدیکان گولن در نیروی پلیس را از کار برکنار کرد.
متعاقب تصمیم هفتههای گذشته دولت ترکیه در تعطیلی مدارس آموزشی وابسته به جریان خدمت نیز آتش این نزاع سیاسی را شعلهورتر کرد. لازم به ذکر است این مدارس، هم به لحاظ مالی و هم از نظر جذب نیرو برای جنبش خدمت اهمیت بسیار دارد.
اینگونه اقدامات سبب گردیده که اعتراضاتی همانند تجمع پارک گزی به عنوان اعتراضی زیست محیطی به سرعت رنگ سیاسی به خود بگیرد. شبکه مدارس گولن در ترکیه که فراملی نیز میباشد و همچنین تریبونهایی مانند شبکههای تلویزیونی و نوشتاری جریان خدمت همچون زمان و نیز 25 میلیارد دلار گردش مالی سالانه این جنبش، ظرفیت بینظیری را برای سمت و سو دادن به این تحولات در اختیار گولن قرار میدهد.
وجود تظاهرات ضددولتی در شهرهایی مانند استانبول، ازمیر، آنکارا، آدنا و دنیزلی که مراکز عمده آموزشی گولن در آنها قرار دارد موید این امر است.مشخصا تداوم این وضعیت میان این دو جریان اسلامگرا، بازتاب بسیاری در میزان قدرت جریانهای اسلامگرا خواهد داشت. اولین نمونه این امر بر انتخابات شهرداریهای 2014 خواهد بود تا جاییکه چلیک سرمقاله نویس روزنامه حریت، انتخابات اخیر را پایانی تلخ بر افسانه شکستناپذیری حزب عدالت و توسعه میداند.
این در حالی است که احزاب سکولار و لیبرال نیز به دنبال موج استعفای نمایندگان جریانهای وابسته به گولن شرایط را برای ورود به قدرت مهیا میدانند. در چنین شرایطی بسیاری از تحلیلگران معتقدند به دلیل فقدان ساختار حزبی منسجم در جنبش خدمت، شرایط ایدهالی برای جریانهای سکولار ایجاد نمیشود.
در این راستا، مصطفی آق یول مقاله نویس المانیتور معتقد است فاصه گرفتن دو جریان اسلامگرا به هیچوجه منافع آنها را تامین نخواهد کرد چراکه اگر دولت اردوغان به سرکوب آنها روی بیاورد مشخصا پرستیژ دولت اردوغان را در جامعه جهانی تخریب خواهد کرد؛ بهویژه آنکه به دلیل قرایت میانهروی که گولن از اسلام در کشورهای مختلف از طریق شبکه مدارس ارائه میکند، به شدت مورد حمایت آمریکا و غرب است.
از طرفی اگر در این کارزار گولنیها گوی رقابت را ببرند، صحت ادعای اردوغان مبنی وجود دولت موازی در ساختار قدرت ترکیه بهطور ضمنی تایید میشود که اعتبار غیرسیاسی بودن جنبش خدمت خدشهدار میشود.