برخی خیّرین این روزها بیشتر از آنکه به دنبال اهداف خیر خود باشند، به دنبال خودنمایی هستند.
به گزارش شهداي ايران به نقل از سایت تهران پرس؛ کمک به تهیدستان و نیازمندان یکی از اموری است که از بزرگان دین مبین اسلام به مسلمانان توصیه شده و بارها و بارها در احادیث، روایات و آیات قرآن به آن اشاره شده است اما در کنار پرس چنین اموری حفظ آبروی مومن نیز مورد تاکید قرار گرفته تا جایی که حتی امیرالمومنین علی علیه السلام برای کمک به تهیدستان نیمه شب را انتخاب می کرد تا مبادا فرد تهیدست خجالت زده شده و آبرویش به خطر بیفتد.
اما به مرور زمان با ظهور هرچه بیشتر موسسات و بنیادهای خیریه، به نظر می رسد اصالت کار خیر در سایه تبلیغات و خودنمایی قرار گرفته است.
طی روزهای گذشته خبری بر روی خروجی رسانه ها قرار گرفت که طی آن تصاویر مراسم اهدای جهیزیه به نوعروسان نیازمند سراسر کشور منتشر شد. اقدامی که در اساس بسیار پسندیده و نیکو به نظر می رسد اما سوالی که مطرح می شود این است که براستی چه احتیاجی به برگزاری چنین همایشی بود؟ آیا حتما باید تک تک نوعروسان نیازمندان، به بهانه اهدای جهیزیه گرد هم جمع می شدند و تصاویر آنها در رسانه های گروهی به عنوان نوعروسان نیازمند منتشر می شد؟ آیا براستی برای انجام کار خیر نیاز است که اینگونه آبروی دختران دم بخت را به حراج بگذاریم تا به همه اثبات کنیم ما خیّر هستیم؟ آیا دعوت از نیازمندان، عکس گرفتن از آنها و انتشار تصاویرشان در رسانه ها نوعی تحقیر به حساب نمی آید؟
به نظر می رسد این روزها خیّرین بیشتر از آنکه به دنبال اهداف خیر خود باشند، به دنبال خودنمایی هستند.
شاید مدیران چنین موسساتی مدعی باشند با هدف ترویج کار خیر چنین همایشی برگزار شده است اما باید از آنها پرسید کار خیر به چه قیمتی؟ به قیمت تحقیر و حراج آبروی نیازمندان؟
لازم به یادآوری است که بسیار موسسات خیریه ای هستند که روزانه و ماهانه مبالغ کلانی در اختیار نیازمندان و تهیدستان قرار می دهند اما هیچ خبری از آنها در اختیار رسانه ها قرار نمی گیرد و بعضا نیز با اهداف جمع آوری کمک های مادی و معنوی تنها اخبار خود را رسانه ای می کنند نه تصویر نیازمندان و تهیدستان را.
اما به مرور زمان با ظهور هرچه بیشتر موسسات و بنیادهای خیریه، به نظر می رسد اصالت کار خیر در سایه تبلیغات و خودنمایی قرار گرفته است.
طی روزهای گذشته خبری بر روی خروجی رسانه ها قرار گرفت که طی آن تصاویر مراسم اهدای جهیزیه به نوعروسان نیازمند سراسر کشور منتشر شد. اقدامی که در اساس بسیار پسندیده و نیکو به نظر می رسد اما سوالی که مطرح می شود این است که براستی چه احتیاجی به برگزاری چنین همایشی بود؟ آیا حتما باید تک تک نوعروسان نیازمندان، به بهانه اهدای جهیزیه گرد هم جمع می شدند و تصاویر آنها در رسانه های گروهی به عنوان نوعروسان نیازمند منتشر می شد؟ آیا براستی برای انجام کار خیر نیاز است که اینگونه آبروی دختران دم بخت را به حراج بگذاریم تا به همه اثبات کنیم ما خیّر هستیم؟ آیا دعوت از نیازمندان، عکس گرفتن از آنها و انتشار تصاویرشان در رسانه ها نوعی تحقیر به حساب نمی آید؟
به نظر می رسد این روزها خیّرین بیشتر از آنکه به دنبال اهداف خیر خود باشند، به دنبال خودنمایی هستند.
شاید مدیران چنین موسساتی مدعی باشند با هدف ترویج کار خیر چنین همایشی برگزار شده است اما باید از آنها پرسید کار خیر به چه قیمتی؟ به قیمت تحقیر و حراج آبروی نیازمندان؟
لازم به یادآوری است که بسیار موسسات خیریه ای هستند که روزانه و ماهانه مبالغ کلانی در اختیار نیازمندان و تهیدستان قرار می دهند اما هیچ خبری از آنها در اختیار رسانه ها قرار نمی گیرد و بعضا نیز با اهداف جمع آوری کمک های مادی و معنوی تنها اخبار خود را رسانه ای می کنند نه تصویر نیازمندان و تهیدستان را.
