برخی کارمندان علاقه بیشتری به شغل خود دارند، در حالی‌که برخی دیگر نسبت به کار خود دلسرد و ناامید هستند. بعضی از کشورها بیشترین تعداد نیروی کار منفعل را در خود دارند که این امر می‌تواند بر سطح اقتصادی این کشورها، در طی سال‌ها، تاثیر بگذارد.
به گزارش شهداي ايران به نقل از افکارنیوز، در برخی از کشورها به دلیل مسائل شخصی کارمندان و قوانین سخت‌گیرانه، کارمندان با جدیت بیشتری به انجام کارهای خود می‌پردازند، این مورد در صورت رعایت مسائل روحی و روانی، نه تنها اثرات منفی نداشته بلکه می‌تواند با موفقیت در کار به افزایش اعتماد به نفس کارمندان نیز کمک کند.
کارمندان احساس‌های مختلفی نسبت به شغل خود دارند.
گروهی از آن‌ها از کار خود رضایت داشته و تمام سختی‌ها و مشکلات آن را با حوصله تحمل می‌کنند اما برخی دیگر نه تنها از کار خود رضایت ندارند، بلکه بر دیگران نیز اثر منفی می‌گذارند.
براساس آخرین تحقیقات موسسه گالوپ، متاسفانه استاندارد جهانی رضایت کار زیاد بالا نیست .
موسسه گالوپ در آخرین تحقیق خود ۱۸۰ میلیون نفر از کارمندان ۱۴۲ کشور جهان را مورد بررسی قرار داده‌است.
براساس نتیجه اعلام‌شده، میانگین جهانی کارگران تمام‌وقت که با جدیت درگیر کار خود شده‌اند و از آن رضایت دارند برابر با ۱۳ درصد بین سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۲ بوده‌است.
نیرو کار کشورها در این بررسی به سه دسته: مشغول و راضی، بی‌تفاوت و منفعل تقسیم شده‌اند.
منفعل‌ها این توانایی را دارند که نارضایتی خود را به همکاران انتقال داده و بر آن‌ها تاثیر منفی داشته‌باشند، به همین دلیل این دسته از کارمندان می‌تواند خطر جدی برای نیروی کار یک کشور باشند.
پاناما که براساس انتظارات نیروی کار خوبی دارد، نرخ مشارکت ۳۷ درصد اعلام شده‌است که این بدین معنی‌است که در برابر هر دو کارگر دلسرد از کار در این کشور، یک کارگر با روحیه وجود دارد که این آمار براساس مقایسه‌ها بهترین وضعیت را در سطح بین‌المللی می‌باشد.
کشورهایی که اکثر کارمندان بی روحیه را در نیروی کار خود دارند؛ لزوما با شرایط کار بد و یا رکود اقتصادی روبه‌رو نیستند.
این امر درست است که برخی از کارگران بی تفاوت به کار، از اقتصادهای ضعیف هستند اما برخی از کارمندان این دسته، از قوی‌ترین اقتصادهای جهان برخواسته‌اند.
درادامه گزارش کشورهایی که بیشترین نیروی کار منفعل جهان را دارا هستند، معرفی شده‌اند:
۱.سوریه
سوریه که امروزه تیتر بسیاری از اخبار جهان می‌باشد و درگیر جنگ داخلی بی رحمانه است، بر اساس بررسی‌ها به عنوان کشوری با بیشترین نیروی کار منفعل معرفی شده‌است.
این کشور که درآمد متوسط رو به پایین دارد، از زمان آغاز جنگ داخلی، با کاهش ۳۵ درصد اقتصاد خود مواجه شده‌است و بی‌ثباتی‌های حاکم بر این کشور سبب توقف سرمایه گذاری‌های خارجی نیز شده‌است که این امر اقتصاد این کشور را متضرر ساخته‌است.
بحران اقتصادی و مشکلات امنیتی و سیاسی این کشور، توضیح کاملی برای کسب این رتبه می‌باشد.
نزدیک به صفر درصد کارگران سوریه به صورت مشارکتی و مفید کار می‌کنند و از کار خود رضایت دارند.
۵۵ درصد از افراد در این کشور از نظر احساسی از کار خود رضایت نداشته و ۴۵ درصد دیگر احساس منفی و خصمانه‌ای نسبت به شغل خود دارند.
۲.کرواسی
بحران مالی سال ۲۰۰۸ به شدت اقتصاد کرواسی را تحت تاثیر قرار داد و تا به امروز هیچ نشانه‌ی خاصی از بهبود در آن به چشم نمی‌خورد.
کرواسی امروزه سومین نرخ بیکاری بالای اتحادیه اروپا را با حدود ۲۰ درصد دارا می‌باشد.
براساس مطالعه انجام‌شد توسط سازمان بین‌المللی کار، فشار ناشی از شرایط سخت بعد از بحران نزدیک به یک سوم از نیروی کار کرواسی را وادار به رو آوردن به شغل‌های بدون مالیات کرده‌است که این امر به مشکل بزرگی برای دولت این کشور تبدیل شده‌است.
داده‌های محیط کار این کشور نشان‌می‌دهد که تنها ۳ درصد از کارمندان تمام وقت این کشور احساس خوبی نسبت به کار خود دارند و به طور کامل درگیر کار خود هستند و ۹۷ درصد مردم از کار خود ناراضی هستند.
۳.تونس
تونس یکی از ثروتمندترین کشورهای آفریقا می‌باشد که از سال ۱۹۸۷ به تدریج توانسته بازارهای خود را از چندین دهه کنترل و برنامه‌ریزی مالی دولت، آزاد کند.
با وجود این، هنوز بسیاری از نیروی کار تحصیلکرده این کشور وطن خود را ترک می‌کنند و این نرخ سالانه در حال گسترش می‌باشد، بخش دولتی نیز به آرامی به اصلاحات لازم می‌پردازد و قادر به کنترل خروج نیروی کار خود نمی‌باشد.
برخلاف بسیاری از همسایگان این کشور، تونس توانسته به طور خوبی اقتصاد و صنعت خود را گسترش دهد و به فعالیت در زمینه‌های نفت و محصولات آن، گردشگری، تولید، کشاورزی و نساجی بپردازد و امتیاز خود را در شاخص توسعه انسانی به آرامی بهبود بخشد.
اما با وجود تمام این تغییرات، فساد و فقدان اتحادیه‌های کارگری سبب شده تا ۹۵ درصد نیروی کار تمام وقت این کشور از کار خود احساس رضایت نداشته باشند، که از این میزان ۵۴ درصد آن‌ها نسبت به کار خود دلسرد هستند.
کارمندان احساس‌های مختلفی نسبت به شغل خود دارند.
گروهی از آن‌ها از کار خود رضایت داشته و تمام سختی‌ها و مشکلات آن را با حوصله تحمل می‌کنند اما برخی دیگر نه تنها از کار خود رضایت ندارند، بلکه بر دیگران نیز اثر منفی می‌گذارند.
براساس آخرین تحقیقات موسسه گالوپ، متاسفانه استاندارد جهانی رضایت کار زیاد بالا نیست .
موسسه گالوپ در آخرین تحقیق خود ۱۸۰ میلیون نفر از کارمندان ۱۴۲ کشور جهان را مورد بررسی قرار داده‌است.
براساس نتیجه اعلام‌شده، میانگین جهانی کارگران تمام‌وقت که با جدیت درگیر کار خود شده‌اند و از آن رضایت دارند برابر با ۱۳ درصد بین سال‌های ۲۰۱۱ تا ۲۰۱۲ بوده‌است.
نیرو کار کشورها در این بررسی به سه دسته: مشغول و راضی، بی‌تفاوت و منفعل تقسیم شده‌اند.
منفعل‌ها این توانایی را دارند که نارضایتی خود را به همکاران انتقال داده و بر آن‌ها تاثیر منفی داشته‌باشند، به همین دلیل این دسته از کارمندان می‌تواند خطر جدی برای نیروی کار یک کشور باشند.
پاناما که براساس انتظارات نیروی کار خوبی دارد، نرخ مشارکت ۳۷ درصد اعلام شده‌است که این بدین معنی‌است که در برابر هر دو کارگر دلسرد از کار در این کشور، یک کارگر با روحیه وجود دارد که این آمار براساس مقایسه‌ها بهترین وضعیت را در سطح بین‌المللی می‌باشد.
کشورهایی که اکثر کارمندان بی روحیه را در نیروی کار خود دارند؛ لزوما با شرایط کار بد و یا رکود اقتصادی روبه‌رو نیستند.
این امر درست است که برخی از کارگران بی تفاوت به کار، از اقتصادهای ضعیف هستند اما برخی از کارمندان این دسته، از قوی‌ترین اقتصادهای جهان برخواسته‌اند.
درادامه گزارش کشورهایی که بیشترین نیروی کار منفعل جهان را دارا هستند، معرفی شده‌اند:
۱.سوریه
سوریه که امروزه تیتر بسیاری از اخبار جهان می‌باشد و درگیر جنگ داخلی بی رحمانه است، بر اساس بررسی‌ها به عنوان کشوری با بیشترین نیروی کار منفعل معرفی شده‌است.
این کشور که درآمد متوسط رو به پایین دارد، از زمان آغاز جنگ داخلی، با کاهش ۳۵ درصد اقتصاد خود مواجه شده‌است و بی‌ثباتی‌های حاکم بر این کشور سبب توقف سرمایه گذاری‌های خارجی نیز شده‌است که این امر اقتصاد این کشور را متضرر ساخته‌است.
بحران اقتصادی و مشکلات امنیتی و سیاسی این کشور، توضیح کاملی برای کسب این رتبه می‌باشد.
نزدیک به صفر درصد کارگران سوریه به صورت مشارکتی و مفید کار می‌کنند و از کار خود رضایت دارند.
۵۵ درصد از افراد در این کشور از نظر احساسی از کار خود رضایت نداشته و ۴۵ درصد دیگر احساس منفی و خصمانه‌ای نسبت به شغل خود دارند.
۲.کرواسی
بحران مالی سال ۲۰۰۸ به شدت اقتصاد کرواسی را تحت تاثیر قرار داد و تا به امروز هیچ نشانه‌ی خاصی از بهبود در آن به چشم نمی‌خورد.
کرواسی امروزه سومین نرخ بیکاری بالای اتحادیه اروپا را با حدود ۲۰ درصد دارا می‌باشد.
براساس مطالعه انجام‌شد توسط سازمان بین‌المللی کار، فشار ناشی از شرایط سخت بعد از بحران نزدیک به یک سوم از نیروی کار کرواسی را وادار به رو آوردن به شغل‌های بدون مالیات کرده‌است که این امر به مشکل بزرگی برای دولت این کشور تبدیل شده‌است.
داده‌های محیط کار این کشور نشان‌می‌دهد که تنها ۳ درصد از کارمندان تمام وقت این کشور احساس خوبی نسبت به کار خود دارند و به طور کامل درگیر کار خود هستند و ۹۷ درصد مردم از کار خود ناراضی هستند.
۳.تونس
تونس یکی از ثروتمندترین کشورهای آفریقا می‌باشد که از سال ۱۹۸۷ به تدریج توانسته بازارهای خود را از چندین دهه کنترل و برنامه‌ریزی مالی دولت، آزاد کند.
با وجود این، هنوز بسیاری از نیروی کار تحصیلکرده این کشور وطن خود را ترک می‌کنند و این نرخ سالانه در حال گسترش می‌باشد، بخش دولتی نیز به آرامی به اصلاحات لازم می‌پردازد و قادر به کنترل خروج نیروی کار خود نمی‌باشد.
برخلاف بسیاری از همسایگان این کشور، تونس توانسته به طور خوبی اقتصاد و صنعت خود را گسترش دهد و به فعالیت در زمینه‌های نفت و محصولات آن، گردشگری، تولید، کشاورزی و نساجی بپردازد و امتیاز خود را در شاخص توسعه انسانی به آرامی بهبود بخشد.
اما با وجود تمام این تغییرات، فساد و فقدان اتحادیه‌های کارگری سبب شده تا ۹۵ درصد نیروی کار تمام وقت این کشور از کار خود احساس رضایت نداشته باشند، که از این میزان ۵۴ درصد آن‌ها نسبت به کار خود دلسرد هستند.
