شهدای ایران:یکی از بزرگترین توفیقات زندگیم این بود که چند سال آخر حیات پربرکت حضرت آیت الله حاج آقا مجتبی تهرانی بتوانم در مجموعه مرتبط با دفتر ایشان خدمتگزاری کنم. کسانی که با سیره خاص آن بزرگوار آشنا هستند میدانند که حاج آقا حتی بعد از افتتاح دفتر مرجعیت، با گروههایی که از سازمانها و نهادهای مختلف برای توصیه و نصایح اخلاقی درخواست ملاقات میکردند، تقریبا هیچ دیدار خصوصی نداشتند، و همه رو به جلسات عمومی اخلاقشان ارجاع می دادند.
اما یکی از معدود مواردی که حاج آقا اذن ملاقات خصوصی صادر فرمودند دیدار جمعی از فرماندهان حزب الله لبنان بود. نماز جماعت مغرب و عشاء به امامت ایشان در دفتر اقامه شد و پس از نماز، حاج آقا به زبان عربی شروع به صحبت کردند:
«…لا تعتمدوا علی أسلحتکم و صواریخکم و تدبیرکم، بل اعتمدوا علی الله تعالی. و علیکم بسلاح الأنبیاء. روی عن أبی الحسن الرضا علیه السلام قال: علیکم بسلاح الأنبیاء، قیل وما سلاح الأنبیاء؟ قال علیه السلام: الدعاء! وعلیکم بسلاح المؤمن. روی عن رسول الله صلّی الله علیه وآله و سلّم: الدعاء سلاح المؤمن وعماد الدین و نور السموات و الأرضین…»
یعنی: تکیه و اعتمادتان به سلاحها و موشکها و تدابیر خودان نباشد، بلکه تکیه تان فقط به خدا باشد و بر شما باد به سلاح انبیاء! از امام رضا علیه السلام روایت شده که فرمودند بر شما باد به سلاح انبیاء. سؤال شد که سلاح انبیاء چیست؟ حضرت فرمودند: دعا. و بر شما باد به سلاح مؤمن. همچنانکه از رسول اکرم روایت شده که فرمودند دعا، اسلحه مؤمن است.
توصیه هاى حاج آقا مجتبى به رزمندگان مقاومت اسلامی با دو نکته دیگر ادامه پیدا کرد: “اخلاص در عمل” و “اخلاص در دعا”. به قول حاج آقا مجتبی، دعا این است که به خدا بگویی تو غنیّ بالذّات هستی و من فقیر بالذّات هستم. به همین جهت، من جز تو کسی را ندارم و از تو درخواست میکنم. لذا «خلوص در دعا» غیر از «خلوص در عبادت» است. اینها با هم فرق میکنند. اگر ما واقعاً به اینجا برسیم و باورمان شود که او غنیّ بالذّات است و غیر از او هیچ است، ثمره آن «انقطاع اِلی الله» میشود؛ و انقطاع اِلی الله، همان خلوص در دعا است. انقطاع اِلی الله یعنی کسی جز تو ندارم! این خلوص در دعا است و همین موجب میشود که دعا به اجابت برسد.
البته آن جلسه لطایف دیگری هم داشت؛ از جمله آخرین کلام حاج آقا خطاب به جمع حاضر: “عرض سلام و اخلاص بنده رو به حضرت آقاى سیدحسن نصرالله برسونید!”
*منبع:سایت خاطره نگاری
