آیا واقعا برگزاری کنسرت های موسیقی خیابانی به افزایش نشاط اجتماعی کمکی می کند؟
متاسفانه بعضا در گوشه کنار کشور می بینیم که بودجه فرهنگی کشور توسط ارگانهای مختلف-مثل بعضی شهرداریها - صرف برگزاری کنسرت موسیقی یا جشن های مملوء از موسیقی و دعوت از خوانندگان مختلف می شود، که به جز ترانه خوانی و لهو و لعب ثمره ای بدنبال ندارد و این برنامه ها هیچگاه موجب اعتلای فرهنگی جامعه نشده است و بعضا حواشی غیر فرهنگی را بدنبال داشته است.
شهدای ایران:سرویس فرهنگی/روح الله عباسیان/طی برنامه ریزی های انجام شده گویا قرار است در کل کشور، صدها کنسرت موسیقی خیابانی و رایگان برنامه ریزی و اجرا شود.
این برنامه تحت عنوان کمک به افزایش وفاق ملی و ایجاد نشاط اجتماعی و حفظ انسجام ملی در نظر گرفته شده است!
نامه منتشر شده معاونت هنری وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، در خصوص کنسرت همایون شجریان حکایت از این موضوع دارد.
سوال اینجاست چگونه چیزی می تواند موجب انسجام ملی باشد، در حالی که بسیاری از علما و متدینین کشور با آن بنا به دلایل مختلف شرعی مخالفند؟
مگر اینگونه نیست که رهبر معظم انقلاب برگزاری کنسرت موسیقی و ترویج موسیقی را با اهداف نظام اسلامی در تضاد دانسته اند. مگر پیگیری منویات رهبری از جمله وعده های انتخاباتی دکتر پزشکیان نبوده است، پس چرا بر خلاف منویات رهبری، این دست اقدامات صورت می پذیرد؟
پس برگزاری کنسرت موسیقی برای هدف افزایش انسجام ملی، انتخابی نادرست است که به جز افزایش اختلاف در جامعه هیچ ثمره دیگری در پی ندارد.
مساله بعدی این است که این چه کنسرت رایگانی است که معاونت وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی می خواهد کل ارگانهای دولتی و عمومی و نظامی پای کار آن بیایند و خرج آن را بدهند؟
وقتی کشور درگیر مشکلات اقتصادی است، چرا باید بودجه کشور صرف اموری بشود که هیچ ثمره عقلانی ندارد؟
اصلا معاونت هنری وزیر فرهنگ و ارشاد، چه جایگاهی دارد که بخواهد نهادهای مختلف کشور را ملزم به همکاری و انجام هزینه برای برگزاری کنسرت موسیقی خیابانی کند؟
متاسفانه بعضا در گوشه کنار کشور می بینیم که بودجه فرهنگی کشور توسط ارگانهای مختلف-مثل بعضی شهرداریها - صرف برگزاری کنسرت موسیقی یا جشن های مملوء از موسیقی و دعوت از خوانندگان مختلف می شود، که به جز ترانه خوانی و لهو و لعب ثمره ای بدنبال ندارد و این برنامه ها هیچگاه موجب اعتلای فرهنگی جامعه نشده است و بعضا حواشی غیر فرهنگی را بدنبال داشته است.
این در حالی که برای جهاد تبیین و ترویج فرهنگ قرآنی و سبک زندگی اسلامی و امثالهم به بهانه نبود بودجه، حمایت صورت نمی گیرد و شاهد بی عملی نهادهای مسئول هستیم.
ضمن اینکه مگر اکنون عصر تکنولوژی رسانه ای نیست و آهنگ ها و موسیقی های خوانندگان مختلف در دسترس عموم نیست؟! مگر هرکس مشتاق شنیدن این آهنگ هاست، نمی تواند رایگان آنها را دانلود و حتی از طریق گوشی خود نیز آن را بشنود؟ پس چرا میلیاردها تومان بودجه مملکت می خواهد صرف برگزاری اجرای کنسرت موسیقی گردد؟
ضمن اینکه در سال های اخیر اینقدر کنسرت موسیقی برگزار شده است و روند اعتیاد به موسیقی در بین اقشار مختلف افزایش پیدا کرده است. سوال اینجاست، آیا این همه گسترش وقتگذاری اقشار مختلف برای حضور در کلاسهای موسیقی، خریدن آلات موسیقی، شنیدن روزانه موسیقی از طریق رادیو، تلویزیون و موبایل و امثالهم به افزایش نشاط اجتماعی کمکی کرده است که بعضی ها می خواهند با برگزاری کنسرت خیابانی، نشاط اجتماعی ایجاد کنند؟
آیا به جز این است که در بین افرادی که پیگیر موسیقی هستند، روحیه خمودگی، ناامیدی و افسردگی وجود دارد و مرتب خبر خودکشی تعدادی از آنها مخابره می شود؟
مگر اینگونه نیست که در بین آنهایی که موسیقی گوش می کنند و ترانه های خوانندگان را زمزمه می کنند، آسیب های اجتماعی مثل طلاق و لطمات روانی مثل افسردگی به صورت بالاتر وجود دارد؟
این در حالی است که افرادی که به خاطر حرمت و احتیاط شرعی از استماع موسیقی و آهنگ و حضور در کنسرت های موسیقی پرهیز می کنند، ذهن آرام‌تر و روحیه با نشاط تر دارند و آسیب های اجتماعی در بین آنها کمتر است؟
لذا ای کاش به جای تقلید کورکورانه از فرهنگ منحط غربی- که اعتیاد به موسیقی از جمله آنهاست- به فرهنگ ایرانی و اسلامی خود رجوع کنیم.
بیاییم با تحقیقات میدانی و مطالعات بالینی بررسی کنیم آیا واقعا این همه گسترش موسیقی باعث شده نشاط اجتماعی افزایش پیداکند یا اینکه موجب انحراف و آسیب های اجتماعی و دوری از مسیر حق و بی حجابی و امثالهم شده است. آیا کنسرت های موسیقی به گسترش اخلاق حسنه کمک کرده است یا اینکه موجب افزایش خشونت های لفظی و بیماری های خُلقی و روانی گشته است؟
امیدوارم افراد سلیم النفس و اهل فکر به این موضوع توجه داشته باشند و به جای تقلید کورکورانه از فرهنگ منحط غرب، رویکرد عاقلانه و علمی را در پیش بگیرند.
از صاحبان اندیشه و جوانان انقلابی می خواهیم، در برابر مسئولین جاهل یا مغرضی که تحت عنوان افزایش نشاط اجتماعی و... می خواهند بودجه بیت المال را صرف برگزاری کنسرت موسیقی کنند، این سوالات را بپرسند و با روشنگری و مطالبه گری، مانع انجام این دست خیانت‌های فرهنگی به جامعه گردند.
