یک جانباز نابینا؛

وضعیت پوشش در جامعه تغییر کرده خدا را شکر نابینا هستم و نمی‌بینم!

خیلی سخت گذشته است به من خیلی، زخم زبان شنیده‌ام. وقتی که فامیلِ نزدیکت دستت را می‌گیرد و جلوی رویت به مادرت می‌گوید، پسرت کور است و نمی‌بیند! مادر است دیگر، خیلی ناراحت می‌شود. 

 شهدای ایران:سرویس فرهنگی/جانباز حمیدرضا علیپور طی گفت و گویی  اظهار داشت:شرایطی که دارم، خیلی خیلی خیلی سخت است. خیلی اذیتم می‌کند ولی، وقتی وضعیت محیط [اجتماعی] را می‌شنوم. وقتی می‌شنوم، متاسفانه متاسفانه ظاهر لباس‌ پوشیدن مردم تغییر کرده....می‌گویم راحتم و خدا رو شکر که نابینا هستم...

وضعیت پوشش در جامعه تغییر کرده خدا را شکر نابینا هستم و نمی‌بینم!

 وی که با فاش نیوز گفت و گو می کرد افزود:خیلی اذیتم کرده[این شرایط] ولی وقتی وضعیت محیط [اجتماعی] را می‌شنوم. وقتی می‌شنوم، متاسفانه متاسفانه ظاهر لباس‌ پوشیدن مردم تغییر کرده، می‌بینم غیرت‌ها یک خورده کم شده، کمرنگ شده، ناموس مردم سوار موتور می‌شود، رانندگی موتور می‌کنند. من این وضعیت را نمی‌بینم که اگر می‌دیدم دق می‌کردم. از این جهت است که می‌گویم راحتم و خدا رو شکر که نابینا هستم.

خیلی سخت گذشته است به من خیلی، زخم زبان شنیده‌ام. وقتی که فامیلِ نزدیکت دستت را می‌گیرد و جلوی رویت به مادرت می‌گوید، پسرت کور است و نمی‌بیند! مادر است دیگر، خیلی ناراحت می‌شود. 

وقتی که ۲۴ ساعت، ۴۸ ساعت گرسنه می‌مانی نمی‌توانی حتی یک [استکان]چای بخوری. آب را خدا رو شکر می‌توانم خودم بردارم و بخورم.
وقتی در خانه گم می‌شوم، دور خودم می‌چرخم و با خود می‌گویم، اینجا کجا بود؟! به خاطر موج گرفتگی که هست می‌گویم، اینجا کجاست؟ من کجا هستم. چون نمی‌بینم، نمی‌توانم به خاطر بیاورم که کجای خانه هستم. باید روی زمین بنشینم، فکر کنم تا یادم بیاید، خانه من اینجاست، نقشه‌اش اینطور است، بعد بلند شوم به کارم برسم.

نظر شما
(ضروری نیست)
(ضروری نیست)
آخرین اخبار