خشم شبکه وابسته به موساد از راهپیمایی چند ده میلیونی اربعین
مراسم پیاده‌روی اربعین امسال، مقارن با تشدید جنایات اسرائیل در منطقه، شاهد اوج‌گیری عواطف ضد صهیونیستی زائران اربعین از ده‌ها کشور مختلف جهان بود. و طبیعی است که مراسم چند ده میلیونی با ویژگی ابراز برائت از جنایتکاران صهیونیست و بلند کردن صدای مظلومیت مردم غزه، برای پایوران رسانه‌ای رژیم صهیونیستی سنگین و غیر قابل هضم باشد.
شهدای ایران:سرویس سیاسی/تلویزیون وابسته به سرویس جاسوسی رژیم صهیونیستی، از عظمت راهپیمایی اربعین و قدرت‌نمایی چند ده میلیونیی ارادتمندان امام حسین علیه‌السلام در این مراسم، ابراز خشم و ناخشنودی کرد. راهپیمایی امسال شاهد شعارهای مرگ بر اسرائیل و آمریکا و حمایت از مردم مظلوم غزه بود.
وبسایت شبکه اینترنشنال در تحلیلی نوشت: در شرایطی که جامعه ایران با بحران‌های فزاینده روبه‌رو است، جمهوری اسلامی هر سال یکی از عظیم‌ترین پروژه‌های تدارکاتی خود را نه در داخل، بلکه در خاک عراق اجرا می‌کند؛ راهپیمایی اربعین. مراسمی که در روایت رسمی «زیارتی» توصیف می‌شود، اما عملاً به یک مانور عظیم برای نمایش قدرت منطقه‌ای، تقویت هلال شیعی و بسیج نمادین داخلی بدل شده است.
در حالی که راهپیمایی اربعین سنت دیرین شیعیان بوده و هزینه‌های سفر از سوی خود زائران و مردم عراقی میزبان تامین می‌شود، شبکه صهیونیستی افزود: آیا این حجم از هزینه‌های مالی، انسانی و سیاسی، با منافع ملی ایرانیان و نیازهای فوری جامعه هم‌خوان است؟ اربعین، چهلم شهادت امام سوم شیعیان، یکی از مناسک مهم در تقویم شیعی است. اما راهپیمایی از نجف تا کربلا به شکل امروزی، پدیده‌ای تازه‌تاسیس است که پس از سقوط رژیم صدام حسین در ۲۰۰۳ و رفع ممنوعیت‌های دوره بعث، مجال ظهور یافت. جمهوری اسلامی از حدود سال ۱۳۹۰ با تمام ظرفیت‌های تبلیغاتی، لجستیکی و مالی وارد این میدان شد و کوشید این آیین مذهبی را به پروژه‌ای سیاسی با کارکردهای چندگانه بدل کند. در گفتمان رسمی حاکمیت، دیگر نامی از «زیارت» به‌تنهائی نیست؛ اربعین «تمرین تمدن اسلامی»، «مانور اقتدار شیعه» و «نمایش وفاداری به ولایت» است.
با وجود اشتیاق زائد‌الوصف میلیون‌ها ایرانی برای حضور مستقیم در پیاده‌روی اربعین و چندین برابر آنها در پیادروی جاماندگان در سراسر کشور، شبکه رسانه‌ای مزدوران موساد مدعی شد: «راهپیمایی اربعین، به جای یک زیارت داوطلبانه، به یک «بسیج توده‌ای مذهبی- حکومتی» بدل شده است؛ حضوری که برای بسیاری از کارمندان و بدنه‌های وابسته، به‌منزله نشانه‌ای از «ولایت‌مداری» است. شرکت در این مراسم، نه از سر ایمان یا انتخاب، که در بسیاری موارد محصول فشار اجتماعی و الزامات شغلی است. تا زمانی که شفافیت در کار نباشد، اربعین - اگر برای میلیون‌ها مؤمن تجربه‌ای معنوی و محترم باشد- در سطح سیاست عمومی جمهوری اسلامی، پروژه‌ای باقی می‌ماند در خدمت نمایش قدرت حاکمیت. آیا راهپیمایی اربعین یک آیین آزاد مذهبی است یا یک زورآزمایی حکومتی؟ جمهوری اسلامی چگونه از احساسات مذهبی مردم سوءاستفاده می‌کند؟ اگر این بودجه‌ها صرف آموزش، سلامت یا زیرساخت‌های ایران می‌شد، چه تحولی در کشور رقم می‌خورد؟ و اینکه چرا آب و برق مردم در اولویت حکومت نیست؟».
یادآور می‌شود مراسم پیاده‌روی اربعین امسال، مقارن با تشدید جنایات اسرائیل در منطقه، شاهد اوج‌گیری عواطف ضد صهیونیستی زائران اربعین از ده‌ها کشور مختلف جهان بود. و طبیعی است که مراسم چند ده میلیونی با ویژگی ابراز برائت از جنایتکاران صهیونیست و بلند کردن صدای مظلومیت مردم غزه، برای پایوران رسانه‌ای رژیم صهیونیستی سنگین و غیر قابل هضم باشد.
