به گزارش سرویس اجتماعی پایگاه خبری شهدای ایران، هم اینک شاهد آن هستیم در بسیاری از عرصه های اجتماعی روحیه ایثار و از خودگذشتگی رو به کاهش گذارده و کمتر نسبت به ترویج این مهم در جامعه اقدام می شود به گونه ای که بسیاری بر این اعتقاد هستند که این فرهنگ، با توجه به مشکلات اقتصادی دیگر معنای خود را از دست داده است.

یک شهروند در این ارتباط می گوید: در گذشته خصوصا در دوره دفاع مقدس، مردم با یکدیگر در ارتباط و نزدیکی بیشتری بودند و اگر در خانه ای نان وجود داشت و همسایه با کمبود آن رو به رو بود، بدون درنگ نان موجود میان دو خانه تقسیم می شد و کسی نیز منتی بر همسایه اش نداشت ولی، مشکلات اقتصادی و گرانی کالاها سبب شده است با وجود داشتن چنین علاقه ای در میان مردم، آنان نتوانند مانند گذشته از خود به دیگران یاری برسانند.

مرتضی قدمی بیان اضافه کرد: امروزه شاهد هستیم، به دلیل کمرنگ شدن نقش و جایگاه ایثار و از خودگذشتگی در جامعه، جوانان با این مفهوم ااشنایی کمتری دارند و حتی فرهنگی در کشور باب شده است که اگر فردی به فرد دیگر کمک کند، خانواده کمک کننده به تندی با او برخورد می کنند و این فرد را از ادامه این کار منصرف می کنند.

به گفته وی، در اتوبوس و مترو، هر روز شاهد آن هستیم بسیاری از جوانان بی اینکه توجهی به حضور فرد میانسال کنند، حاضر نمی شوند صندلی خود را در اختیار افراد سالخورده دهند که علت انجام ندادن آن را نیز توضیح نمی دهند و با گفتن اینکه قبلا زیاد این کار را کرده است از از زیر بار آن شانه خالی می کنند.

در این میان به نظر می رسد، رکن خانواده به عنوان مهمترین بخش جامعه، در سال های اخیر به این موضوع توجه لازم را نداشته است و از این رو، هم اینک به سمتی حرکت می کنیم که چالش های روزمره فرهنگ غنی ایثارگری را که منشا الهی و دینی دارد را دستخوش تحول کرده است، تحولی که با ادامه این روند و بی تفاوتی جامعه و تاثیر گذاران اجتماعی به آن، می تواند منجر به زوال بنیان های اجتماعی و مکانیزه شدن امور در دایره تنگ مسایل و مشکلات اقتصادی شود.

خستگی و بی تفاوتی عامل از میان رفتن ایثارگری

در این میان یک کارشناس امور اجتماعی در این زمینه به خبرنگار پایگاه خبری شهدای ایران می گوید، خستگی مفرط و نیز چند شغله بودن افراد در کنار بی تفاوتی نسبت به همشهریان سبب شده است در برخوردهای روزانه در مواجهه با چنین مسایلی، کوتاهی هایی از سوی مردم رخ دهد.

فرهنگ شریفی با اشاره به اینکه در شهرهای بزرگ به دلیل بعد بالای مسافت، کمتر کسی حاضر می شود جای خود در سیستم حمل و نقل عمومی به افراد مسن و یا بانوان دهد، این موضوع را نه متاثر از فرهنگ خانواده ها، بلکه ناشی از نوع نگاهی می داند که جامعه با آن رشد کرده است و مدعی می شود: در جامعه امروز،هر چه بر گسترش تکنولوژی در جامعه افزوده می شود، فرهنگ استفاده از آن نیز دچار انحراف می شود به گونه ای که شاهد آن هستیم در اغلب بخش ها به دلیل نگاه خودخواهانه و ترجیح آسودگی شخصی بر مردم، هر روز بر چالش های اخلاقی جامعه افزوده می شود.

وی با بیان اینکه در گذشته روابط اخلاقی حاکم بر مردم دارای پیوستگی بالایی بوده است گفت: متاسفانه امروز شاهد آن هستیم که افراد بدون از خود گذشتگی صرفا به دنبال راحتی و ارامش خود هستند و توجهی به حقوق یکدیگر نشان نمی دهند که این موضوع را نیز می توان در نوع رفتارهای مسئولان و فرهنگ سازان جامعه در سال های اخیر نیز مشاهده کرد.

به گفته شریفی، در حالی که همراهی و کمک به سالمندان و در اختیار قرار دادن یک صندلی از سوی جوان در نگاه مردم مورد تشویق قرار می گرفت امروز شاهد هستیم، اگر جوانی قصد انجام این کار را داشته باشد در محیط خانه از انجام چنین کاری نهی می شود که این موضوع آفتی برای جامعه در سال های آینده خواهد بود.

شریفی بر ضرورت بازگشت فرهنگ ایثارگری در جامعه تاکید کرد و اظهار داشت: در دوران جنگ تحمیلی، ارزش های افراد با ایثارگری و شهادت طلبی مورد سنجش قرار می گرفت و در اجتماع چنین افرادی دارای ارج و احترام بالایی بودند ولی، امروز ارزش ها و نوع نگاه مردم به مسایل بعد اقتصادی و فرد محورانه به خود گرفته و چنین اقدامی یک ارزش محسوب نمی شود.