مادر شهید تبریزی طلاهایش را برای جهیزیهٔ نوعروسان فروخت
مادری که روزی فرزندش را در راه وطن فدا کرد، این‌بار طلاهایش را بخشید تا چراغ خانه نوعروسان نیازمند روشن شود؛ طلایی که به‌جای زینت، زیور زندگی شد.
به گزارش شهدای ایران: در دنیایی که بسیاری از ما طلایمان را در گاوصندوق‌ها پنهان می‌کنیم، هنوز مادرانی هستند که طلای دلشان را خرج لبخند دیگران می‌کنند. هنوز کسانی هستند که سال‌ها پس از بدرقه فرزندشان تا ملکوت، باز هم از هستی‌شان می‌بخشند؛ نه برای پاداش دنیوی، که برای روشن کردن چراغ خانه‌ای در این خاک.در تبریز، شهری که به سرزمین غیرت و بخشش معروف است، مادری دست به کاری زد که بوی عشق، فداکاری و ایمان می‌دهد؛ مادری که یک‌بار در راه وطن، جگرگوشه‌اش را تقدیم کرده بود، این‌بار طلاهایش را فروخت تا دخترانی که شاید پناهی جز خدا ندارند، با آرامش به خانه بخت بروند. این بانوی فداکار که مادر شهیدمحمدباقر رضایی از شهدای دوران دفاع مقدس است، با فروش طلاهای شخصی خود به ارزش یک میلیارد تومان، هزینه جهیزیه تعدادی از نوعروسان تحت حمایت کمیته امداد آذربایجان شرقی را تقبل کرد.
طلاهایی که طلوع کردند...این طلاها قرار نبود زینت انگشت و گردن باشند؛ آنها قرار بود در سکوت، در صندوقچه‌ای بمانند و خاطره شوند.اما این مادر، تصمیم گرفت آنها را به نور تبدیل کند؛ به چراغی برای خانه‌هایی که سال‌ها در تاریکی فقر مانده‌اند.غلامعلی ملامهدی، مدیرکل کمیته امداد آذربایجان شرقی در گفت‌وگو با خبرنگار ما، با تجلیل از این حرکت انسان‌دوستانه گفت: این بانوی بزرگوار، با نیتی خالص و دلی مالامال از ایمان، طلاهایی را که حاصل یک عمر زندگی و یادگار سالیان است، فروخت تا نوعروسانی که حتی رؤیای جهیزیه را در دل نداشتند، با عزت و آرامش راهی خانه بخت شوند.او افزود: این اقدام نه‌فقط کمک به چند دختر نیازمند، بلکه زنده‌کردن روح ایثار و احسان در جامعه است. نشان می‌دهد که هنوز هم مادران شهدا، پرچمداران اخلاق و انسانیت در این سرزمین‌اند.ملامهدی همچنین از آمادگی کمیته امداد برای جمع‌آوری کمک‌های مردمی خبر داد و گفت: درهای این نهاد به روی همه نیکوکاران باز است و هر فردی می‌تواند در این مسیر مقدس، حتی با کمترین توان مالی، شریک شادی و آرامش خانواده‌ای شود.
یک مادر، چند جهیزیه، هزار لبخندمادر شهید رضایی، شاید دیگر صدای پسرش را نمی‌شنود، اما با این کار، صدای خنده دخترانی را خواهد شنید که خانه زندگیشان را با جهیزیه‌ای آغاز می‌کنند که رنگ و بوی آسمان دارد.در روزگاری که برخی دارایی‌شان را به رخ می‌کشند، او دارایی‌اش را نذر لبخند کرد.و چه زیباست، وقتی نام شهید بر لب مادر، و لبخند نوعروسان بر لب مادر شهید می‌نشیند.
